কবিতা শক্তিশালী। আত্মপ্ৰকাশৰ আটাইতকৈ সৃষ্টিশীল ৰূপবোৰৰ ভিতৰত ই অন্যতম। লেখক আৰু পাঠকৰ মাজত ভাগ কৰা বাৰ্তাটো মজাদাৰ আৰু চঞ্চলতাৰ পৰা আৰম্ভ কৰি গভীৰ আৰু অন্তৰংগলৈকে হ’ব পাৰে, আনকি মাত্ৰ কেইটামান চুটি শব্দৰে যোগাযোগ কৰিলেও। আমি এই কবিতাৰ উদ্ধৃতিৰ তালিকাখন যুগুত কৰিছো যিয়ে কবিতাই ইমানবোৰৰ বাবে কিয় ইমান গুৰুত্বপূৰ্ণ সেইটো সুন্দৰকৈ ধৰি ৰাখিছে!

ভাষা হিচাপে কবিতাৰ বিষয়ে উক্তি

কবিতা ইতিহাসতকৈ গুৰুত্বপূৰ্ণ সত্যৰ ওচৰত। —প্লেটো

আপুনি আপোনাৰ দৈনন্দিন জীৱনত, আপোনাৰ স্মৃতিত, বাছত মানুহে কি কয়, বাতৰিত, বা কেৱল আপোনাৰ হৃদয়ত কি আছে তাত কবিতা বিচাৰি পাব পাৰে। —কেৰল এন ডাফী

কবিতা হৈছে ভাষা ইয়াৰ আটাইতকৈ ডিষ্টিলড আৰু আটাইতকৈ শক্তিশালী। —ৰীতা ড’ভ

কবিতা অন্যতম প্ৰাচীন কলা, আৰু ইয়াৰ আৰম্ভণি হয় সকলো সূক্ষ্ম কলাৰ দৰেই, পৃথিৱীৰ মূল মৰুভূমিৰ ভিতৰত। —মেৰী অলিভাৰ

আপুনি উদ্ভাৱন কৰা সকলো কথাই সঁচা: আপুনি সেইটো নিশ্চিত হ’ব পাৰে। কবিতা জ্যামিতিৰ দৰেই নিখুঁত বিষয়। —জুলিয়ান বাৰ্নছ

“সেয়েহে” কবিয়ে নিশ্চয় নাজানিবলগীয়া শব্দ। —আন্দ্ৰে গাইড

কবিতা হৈছে বিদ্ৰোহ, বিপ্লৱ আৰু চেতনা উত্থানৰ প্ৰাণ। —এলিছ ৱাকাৰ

কবিতা, মই অনুভৱ কৰোঁ, এক অত্যাচাৰী অনুশাসন। ইমান সৰু ঠাইত ইমান দ্ৰুতগতিত ইমান দূৰলৈ যাব লাগিব; আপুনি সকলো পেৰিফেৰেল জ্বলাই পেলাব লাগিব৷ —চিলভিয়া প্লাথ

কবি হ’ল আন সকলোতকৈ আগতে এনে এজন ব্যক্তি যিয়ে...ভাষাৰ প্ৰতি আবেগিক প্ৰেমত পৰিছে। —ডব্লিউ. এইচ অডেন

কবিসকল নিজৰ অভিজ্ঞতাৰ সৈতে নিৰ্লজ্জ: তেওঁলোকে সেইবোৰক শোষণ কৰে। —ফ্ৰেড্ৰিখ নিচ্চে

কবিসকল হৈছে ইন্দ্ৰিয়, দাৰ্শনিকসকল হৈছে মানৱতাৰ বুদ্ধিমত্তা। —চেমুৱেল বেকেট

সদায় কবি হওক, আনকি গদ্যতো। —চাৰ্লছ ব'ডেলেয়াৰ

এজন কবিৰ ৰচনা ... নামহীনৰ নাম উল্লেখ কৰা, প্ৰৱঞ্চনাৰ দিশলৈ আঙুলিয়াই দিয়া, পক্ষ লোৱা, তৰ্ক আৰম্ভ কৰা, পৃথিৱীখন গঢ় দিয়া, আৰু শুই থকাটো বন্ধ কৰা . —ছালমান ৰুছদি

সকলো কবি, সকলো লেখক ৰাজনৈতিক। হয় তেওঁলোকে যথাৰ্থ অৱস্থা বজাই ৰাখে, নহয় কয়, “কিবা এটা ভুল হৈছে, ভাললৈ সলনি কৰোঁ আহক।” —ছোনিয়া ছানচেজ

চিত্ৰকলা হৈছে নিৰৱ কবিতা, আৰু কবিতা হৈছে কথা কোৱা চিত্ৰকলা। —প্লুটাৰ্ক

ই এটা পৰীক্ষা [যি] প্ৰকৃত কবিতাই বুজি পোৱাৰ আগতেই যোগাযোগ কৰিব পাৰে। —টি. এছ এলিয়ট

ভাষাৰ ওপৰত প্ৰকাশভংগীৰ এক আচৰিত শক্তিয়ে প্ৰায়ে প্ৰতিভাক পৃথক কৰে। —জৰ্জ এডৱাৰ্ড উডবেৰী

কবিতা হৈছে সেই একমাত্ৰ ঠাই য’ত মানুহে নিজৰ মূল মানৱীয় মনটো ক’ব পাৰে। ব্যক্তিগতভাৱে জনা কথাবোৰ ৰাজহুৱাভাৱে ক’বলৈ ইয়েই হৈছে আউটলেট। —এলেন গিন্সবাৰ্গ

সাহিত্যৰ মুকুট হ’ল কবিতা। —ডব্লিউ. ছামাৰচেট মৌঘাম

কবিতা হৈছে Nth শক্তিলৈ উন্নীত হোৱা সাধাৰণ ভাষা। —পল ইংলে

নৈতিক মংগলৰ মহান আহিলা হ’ল কল্পনা, আৰু কবিতাকাৰণৰ ওপৰত ক্ৰিয়া কৰি প্ৰভাৱৰ প্ৰশাসন কৰে। —পাৰ্চি বাইশ্বে শ্বেলী

কবিতা হৈছে অৰ্থলৈ পৰিৱৰ্তিত হোৱাৰ কাৰ্য্যত আচৰিত হোৱা ভাষা। —ষ্টেনলি কুনিটজ

কবিতা ইতিহাসতকৈ গুৰুত্বপূৰ্ণ সত্যৰ ওচৰত। —প্লেটো

কবিতা লিখাটো কল্পনাৰ কঠিন হাতৰ শ্ৰম। —ইছমাইল ৰিড

শিল্পৰ লক্ষ্য প্ৰায় ঐশ্বৰিক: যদি ই ইতিহাস লিখিছে তেন্তে পুনৰ জীৱন্ত কৰি তোলা, যদি ই কবিতা লিখিছে তেন্তে সৃষ্টি কৰা। —ভিক্টৰ হুগো

যুদ্ধৰ সময়ত একমাত্ৰ সঁচা লেখাটোৱেই আছিল কবিতা। —আৰ্নেষ্ট হেমিংৱে

কবিতা বিপজ্জনক হ’ব পাৰে, বিশেষকৈ সুন্দৰ কবিতা, কাৰণ ই প্ৰকৃততে অভিজ্ঞতাৰ মাজেৰে নোযোৱাকৈয়ে অভিজ্ঞতা লাভ কৰাৰ ভ্ৰম দিয়ে। —ৰুমি

অনুবাদত হেৰাই যোৱাটোৱেই কবিতা। —ৰবাৰ্ট ফ্ৰষ্ট

বস্তুবোৰৰ চাৰিওফালে নিস্তব্ধতা সৃষ্টি কৰি আমাৰ শব্দৰে আবদ্ধ বাস্তৱতাক পৰিষ্কাৰ কৰাটো কবিতাৰ কাম। —ষ্টেফান মালাৰ্মে

কবিতা ইতিহাসতকৈ সুক্ষ্ম আৰু অধিক দাৰ্শনিক; কাৰণ কবিতাই সাৰ্বজনীনক প্ৰকাশ কৰে, আৰু ইতিহাসে কেৱল বিশেষকহে প্ৰকাশ কৰে। —এৰিষ্টটল

কবিতাক আৱেগ হিচাপে উক্তি

কবিতা হৈছে আৱেগ, আবেগ, প্ৰেম, শোক—মানুহৰ সকলো বস্তু। ই জম্বিৰ দ্বাৰা জম্বিৰ বাবে নহয়। —চ. ছিয়নিল জোচে

কবিতা হৈছে অভিধানৰ এটা ডেছৰ সৈতে আনন্দ আৰু কষ্ট আৰু আচৰিতৰ এক চুক্তি। —খলিল গিব্ৰাণ

কবিতা হ'ল যিটোৱে কবিতাত হাঁহিবলৈ, কান্দিবলৈ, কান্দিবলৈ, নিমাত কৰিবলৈ, ভৰিৰ নখবোৰ টিপটিপিয়াবলৈ বাধ্য কৰে, এইটো বা সেইটো বা একো কৰিবলৈ ইচ্ছা জগাই তোলে, আপোনাক জগাই তোলে জানি থওক যে আপুনি অজ্ঞাত জগতখনত অকলশৰীয়া, আপোনাৰ আনন্দ আৰু দুখ চিৰদিনৰ বাবে ভাগ কৰা আৰু চিৰদিনৰ বাবে সকলো আপোনাৰ। —ডিলান থমাছ

কবিতা হৈছে শক্তিশালী অনুভূতিৰ স্বতঃস্ফূৰ্ত উফন্দি উঠা: ইয়াৰ উৎপত্তি শান্তিত স্মৰণ কৰা আৱেগৰ পৰাই হয়। —উইলিয়াম ৱৰ্ডছৱৰ্থ

প্ৰেমত পৰিলে প্ৰেমৰ কবিতা লিখিব নালাগে। প্ৰেমত নপৰা সময়ত সেইবোৰ লিখক৷ —ৰিচাৰ্ড হুগো

কবিতা এটাৰ আৰম্ভণি হয় ডিঙিত গোট খোৱা, ভুলৰ অনুভূতি, ঘৰুৱা হেঁপাহ, প্ৰেমৰ বেমাৰ হিচাপে। —ৰবাৰ্ট ফ্ৰষ্ট

কবিতা সৰ্বোচ্চ সুখ বা গভীৰ দুখৰ পৰাই আহে। —এ.পি.জে. আব্দুল কালাম

সকলো বেয়া কবিতা প্ৰকৃত অনুভূতিৰ পৰাই উদ্ভৱ হয়। —অস্কাৰ ৱাইল্ড

কবিতাক মিশ্ৰিত অনুভূতিৰ স্পষ্ট প্ৰকাশ বুলি সংজ্ঞায়িত কৰিব পাৰি। —ডব্লিউ. এইচ অডেন

কবিতা আৱেগৰ পৰা ঢিলা হোৱা নহয়, আৱেগৰ পৰা পলায়নহে; ই ব্যক্তিত্বৰ প্ৰকাশ নহয়, ব্যক্তিত্বৰ পৰা পলায়নহে। কিন্তু, অৱশ্যেই ব্যক্তিত্ব আৰু আৱেগ থকাসকলেহে জানে এইবোৰৰ পৰা পলায়ন কৰিব বিচৰাৰ অৰ্থ কি। —টি. এছ এলিয়ট

কবিতা হ’ল যেতিয়া কোনো আৱেগে নিজৰ চিন্তা বিচাৰি পায় আৰু চিন্তাই শব্দ বিচাৰি পায়। —ৰবাৰ্ট ফ্ৰষ্ট

কবিতা হৈছে আৱেগজোখত ৰখা। আৱেগ স্বভাৱতে আহিবই লাগিব, কিন্তু পৰিমাপটো শিল্পৰ দ্বাৰা আহৰণ কৰিব পাৰি। —থমাছ হাৰ্ডি

কবিতা ... হৈছে কবিয়ে আভ্যন্তৰীণ আৰু ব্যক্তিগত বুলি বিশ্বাস কৰা অনুভূতিৰ প্ৰকাশ যিটো পাঠকে নিজৰ বুলি চিনি পায়। —Salvatore Quasimodo

কবিতা হৈছে আটাইতকৈ সুখী আৰু শ্ৰেষ্ঠ মনৰ শ্ৰেষ্ঠ আৰু সুখী মুহূৰ্তৰ অভিলেখ। —পাৰ্চি বাইশ্বে শ্বেলী

কবিতা হৈছে সুন্দৰ ছাপৰ সুন্দৰ প্ৰকাশ। —ফিলিবাৰ্ট জোচেফ ৰ’ক্স

কবিতাৰ বিষয়ে উপমা হিচাপে উক্তি

কবিতা হৈছে সকলোৰে হৃদয়ত লিখা চিৰন্তন গ্ৰেফিটি। —লৰেন্স ফাৰ্লিংগেট্টি

কবিতা হৈছে শব্দৰ সৌন্দৰ্য্যৰ ছন্দময় সৃষ্টি। —এডগাৰ এলান প’

সেই বয়সতে মোৰ সন্ধানত কবিতা আহিছিল। —পাবলো নেৰুডা

কবিতা হৈছে এক প্ৰতিধ্বনি, এটা ছাঁক নাচিবলৈ কোৱা। —কাৰ্ল ছেণ্ডবাৰ্গ

যদি মই শাৰীৰিকভাৱে অনুভৱ কৰোঁ যেন মোৰ মূৰৰ ওপৰ অংশটো খুলি পেলোৱা হৈছে, তেন্তে মই জানো যে সেয়া কবিতা। —এমিলি ডিকিনছন

কবিতা চৰাইৰ দৰে, ই সকলো সীমাৰেখাক আওকাণ কৰে। —য়েভগেনি য়েভটুচেংকো

কবিতা হৈছে ডিঙিত ধৰি জীৱন লোৱাৰ এক উপায়। —ৰবাৰ্ট ফ্ৰষ্ট

কবিতা এটা ৰাজনৈতিক কাৰ্য্য কাৰণ ইয়াত সত্য কোৱা জড়িত হৈ থাকে। —জুন জৰ্ডান

যদি মই কিতাপ এখন পঢ়ো আৰু ই মোৰ গোটেই শৰীৰটো ইমানেই ঠাণ্ডা কৰি তোলে যে কোনো জুইয়ে মোক কেতিয়াও গৰম কৰিব নোৱাৰে, তেন্তে মই জানো যে সেয়া কবিতা। —এমিলি ডিকিনছন

পৃথিৱীখন কবিতাৰে ভৰি আছে। বতাহে নিজৰ আত্মাৰ সৈতে জীয়াই আছে; আৰু ঢৌবোৰে ইয়াৰ সুৰৰ সংগীতত নাচি থাকে আৰু ইয়াৰ উজ্জ্বলতাত জিলিকি উঠে। —জেমছ গেটছ পাৰ্চিভাল

কবি অদৃশ্যৰ পুৰোহিত। —ৱালেছ ষ্টিভেন্স

কবিতাই পণ্ডিতৰ পৰিৱেশত উশাহ ল’ব নোৱাৰে। —হেনৰী ডেভিদ থ’ৰ’

কবিতা দলীয় লাইনৰ প্ৰকাশ নহয়। ৰাতিৰ সেই সময়খিনি, বিচনাত পৰি, আপুনি আচলতে কি ভাবে, ব্যক্তিগত জগতখন ৰাজহুৱা কৰা, সেইটোৱেই কবিয়ে কৰে। —এলেন গিন্সবাৰ্গ

কবিতা কেৱল সপোন আৰু দৃষ্টি নহয়; ই আমাৰ জীৱনৰ কংকালৰ স্থাপত্য। ই পৰিৱৰ্তনৰ ভৱিষ্যতৰ ভেটি স্থাপন কৰে, আগতে কেতিয়াও নোহোৱা আমাৰ ভয়ৰ মাজেৰে এখন দলং। —অড্ৰে লৰ্ড

কবিতাই হৃদয়ৰ ডোঙাবোৰ ছিঙি সেইবোৰৰ সহায়ত সংগীত নিৰ্মাণ কৰে। —ডেনিছ গেবৰ

কবিতা হৈছে উশাহ লোৱা চিন্তা, আৰু জ্বলি থকা শব্দ। —থমাছ গ্ৰে

এজন কবিয়ে ইমানেই স্পষ্ট হ’বলৈ সাহস কৰে আৰু ইয়াতকৈ স্পষ্ট নহয়। ... সৌন্দৰ্য্যৰ পৰা ওৰণিখনৰ জিপ খুলি দিয়ে যদিও আঁতৰাই নিদিয়ে। এজন কবি একেবাৰে স্পষ্টকৈয়ে ক্ষন্তেকীয়া চকুত পৰা। —ই. বি হোৱাইট

কবিতাৰ কিতাপ লিখাটো গ্ৰেণ্ড কেনিয়নৰ তললৈ গোলাপৰ পাহি এটা পেলাই প্ৰতিধ্বনিৰ বাবে অপেক্ষা কৰাৰ দৰেই। —ডন মাৰ্কিছ

সকলো মহান কবিতা হৃদয়ৰ ৰংত ডুবাই থাকে। —এডিথ চিটৱেল

লিখা আছিল এক ৰাজনৈতিক কাৰ্য্য আৰু...কবিতা আছিল এক সাংস্কৃতিক অস্ত্ৰ। —লিণ্টন কুৱেচি জনছন

কবিতাৰ বিষয়ে অন্যান্য উক্তি

অপৰিপক্ক কবিসকলে অনুকৰণ কৰে; পৰিপক্ক কবিসকলে চুৰি কৰে। —টি. এছ এলিয়ট

মই নিজকে প্ৰথমে কবি আৰু দ্বিতীয়তে সংগীতজ্ঞ বুলি গণ্য কৰোঁ। কবিৰ দৰে জীয়াই থাকোঁ আৰু কবিৰ দৰে মৰি যাম৷ —বব ডিলান

কবি হ’বলৈ আপোনাৰ এটা নিৰ্দিষ্ট পৰিমাণৰ পৰিপক্কতা থাকিব লাগিব। ষোল্ল বছৰীয়া ল’ৰা-ছোৱালীয়ে নিজকে যথেষ্ট ভালদৰে চিনি পোৱাটো খুব কমেইহে দেখা যায়। —এৰিকা জং

এজনে সদায় মদ্যপান কৰা উচিত। সেইটোৱেই ডাঙৰ কথা৷ ... কিন্তু কিহৰ সৈতে? মদৰ সৈতে, কবিতাৰ সৈতে, বা গুণৰ সৈতে, আপুনি নিজৰ ইচ্ছা অনুসৰি। কিন্তু মদ খাব। —চাৰ্লছ ব’ডেলেয়াৰ

কবিতা আৰু সৌন্দৰ্য্যই সদায় শান্তি স্থাপন কৰি আছে। ধুনীয়া কিবা এটা পঢ়িলে সহাৱস্থান বিচাৰি পায়; ই দেৱাল ভাঙি পেলায়। —মাহমুদ দৰৱিছ

আমাক লেণ্ডবোৰ লৈ যাবলৈ কিতাপৰ দৰে ফ্ৰিগেট নাই বা প্ৰেচিং কবিতাৰ পৃষ্ঠাৰ দৰে কোনো কোৰ্চৰ নাই। —এমিলি ডিকিনছন

মোৰ বিষয় হৈছে যুদ্ধ, আৰু যুদ্ধৰ দুখ। কবিতাটো কৰুণাত। —উইলফ্ৰেড ওৱেন

কবিতা — কিন্তু কবিতা কি। —উইছলাৱা ছিম্বৰ্স্কা

বাস্তৱতাই নিজকে প্ৰকাশ কৰে তেতিয়াহে যেতিয়া ইয়াক কবিতাৰ ৰশ্মিৰ দ্বাৰা আলোকিত কৰা হয়। —জৰ্জ ব্ৰেক

মই কবিতাৰ সন্ধানত নাযাওঁ। কবিতাই মোৰ ওচৰলৈ অহাৰ অপেক্ষাত। —ইউজেনিঅ’ মন্টালে

কবিতা হৈছে ডিষ্টিলেচনৰ এক কাৰ্য্য। ই আকস্মিক নমুনা লয়, নিৰ্বাচিত হয়। ই সময়ক টেলিস্কোপ কৰে। ই যিটো বেছিকৈ কেন্দ্ৰীভূত কৰেপ্ৰায়ে আমাৰ কাষেৰে বানপানী হৈ ভদ্ৰ ম্লান হৈ পৰে। —ডায়েন একাৰমেন

কবি হোৱাটো এটা চৰ্ত, পেছা নহয়। —ৰবাৰ্ট গ্ৰেভ

অ’, কবিতাৰ বেয়া কথা নকওক, কাৰণ ই এটা পবিত্ৰ কথা। —লিডিয়া হান্টলি চিগ’ৰ্নি

কেইটামান ভাল কবিতা লিখিবলৈ বহুত হতাশা, অসন্তুষ্টি আৰু মোহভংগৰ প্ৰয়োজন হয়। —চাৰ্লছ বুকোভস্কি

কবিতা লিখাটো গোপন লেনদেন নাছিল নেকি, কণ্ঠৰ উত্তৰ দিয়া কণ্ঠ নাছিল নেকি? —ভাৰ্জিনিয়া উলফ

কবিতাই পৃথিৱীৰ লুকাই থকা সৌন্দৰ্য্যৰ পৰা ওৰণিখন তুলি লয়, আৰু চিনাকি বস্তুবোৰক চিনাকি নহয় যেন কৰি তোলে। —পাৰ্চি বাইশ্বে শ্বেলী

ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ বাবে এই কবিতাৰ উক্তিবোৰ ভাল লাগে? শ্ৰেণীকোঠাৰ বাবে এই প্ৰেৰণাদায়ক উক্তিসমূহ চাওক।

ফেচবুকত WeAreTeachers HELPLINE গোটত ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ বাবে আপোনাৰ প্ৰিয় কবিতাৰ উক্তিসমূহ শ্বেয়াৰ কৰিবলৈ আহক!