পৌৰাণিক কাহিনীৰ কথা আহিলে আমি প্ৰায়ে আমাৰ সময়ৰ বেছিভাগেই গ্ৰীক প্যান্থেয়নৰ বিষয়ে পঢ়ি আৰু শিকোৱাত কটাওঁ। কিন্তু যদি আমি তাতেই ৰৈ যাওঁ, তেন্তে আমি বিশ্বৰ বিভিন্ন প্ৰান্তৰ সংস্কৃতিৰ চহকী আৰু গল্পময় পৌৰাণিক কাহিনীবোৰ ভাগ-বতৰা কৰাৰ আচৰিত সুযোগ হেৰুৱাই পেলাওঁ। উদাহৰণস্বৰূপে প্ৰাচীন মিথৰ মিথৰ দেৱ-দেৱীসকলো ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ সৈতে ভাগ-বতৰা কৰাটো ঠিক তেনেকুৱাই হিংস্ৰ, আকৰ্ষণীয় আৰু মজাৰ।

(WeAreTeachers টোকা: কাৰণ এই মিথসমূহ মৌখিক পৰম্পৰাৰ জৰিয়তে হাজাৰ হাজাৰ নহ'লেও শ শ লোকৰ বাবে ভাগ কৰা হৈছিল তলত দিয়া প্ৰতিটো মিথৰ এটা জনপ্ৰিয় সংস্কৰণ আমি শ্বেয়াৰ কৰিছো, কিন্তু আপুনি হয়তো সামান্য ভিন্নতাৰে শুনিছে উদ্দেশ্য।)

১. মিচৰৰ সৃষ্টিৰ মিথ

সাৰাংশ:

কিবা এটা হোৱাৰ আগতে নুন আছিল। একোৱেই নহয়। চকুৱে দেখা পোৱালৈকে প্ৰতিটো দিশতে পানী। নুনৰ পৰা একক চিন্তাৰ উন্মেষ ঘটি ৰা দেৱতা হ’ল। ৰায়ে কথা ক’বলৈ ধৰিলে আৰু তেওঁ কোৱা সকলো কথাই সৃষ্টি হ’ল। তেওঁ কথা ক’লে আৰু তেওঁৰ সন্তান দুটাৰ জন্ম হ’ল। এদিন ৰাতি ৰা শুই থাকোঁতে তেওঁৰ ল’ৰা-ছোৱালীবোৰ আন্ধাৰত বিচৰণ কৰি হেৰাই গ’ল। ৰা সাৰ পাই বিধ্বস্ত হৈ পৰিছিল, সেয়েহে তেওঁ নিজৰ চকুটো উলিয়াই আনিছিল (তেওঁৰ মাত্ৰ এটা আছিল) আৰু হেৰুৱা সন্তানক বিচাৰি পঠিয়াইছিল। সিহঁতৰ উভতি অহাৰ বাবে অপেক্ষা কৰি থাকোঁতে সি বিচাৰিবলৈ পঠোৱা চকুটোৰ ঠাইত নতুন চকু এটা সৃষ্টি কৰিলে। ৰা’ৰ অৰিজিনেল৷চকুৱে অৱশেষত শ্বু আৰু টেফনাটক বিচাৰি পাই ৰাৰ ওচৰলৈ ঘূৰাই দিলে, যিজন ইমানেই আনন্দিত হৈ কান্দি কান্দিলে। তেওঁৰ চকুলোৱেই প্ৰথম মানুহ হৈ পৰিল।