وقتی نوبت به اولین سال معلمی من می‌رسد، کمی لال می‌مانم. چیز خوبی است که GIF هایی برای بیان احساس من وجود دارد.

من، عادت ندارم با این همه احساسات سنی روبه رو شوم:

بعد از اینکه متوجه شدم که من مدرسه پولی برای کتاب، منابع، یا مشاور نداشت:

کل برنامه مدیریت کلاس من:

هر گونه کار بعد از مدرسه:

تظاهر می کنم که می دانم چه کار می کنم:

به دانش آموزانم که رفتار نادرست دارند در حالی که تحت نظر بودم:

به یاد می‌آورم که چه زمانی جلسات اساتید برگزار می‌شد:

من بسیاری از این کارها را انجام دادم:

و این:

تا اینکه به این نقطه رسیدم:

نسخه من از تغییر جهت رفتار:

نگرش من نسبت به وسایل مدرسه که به سرعت در حال رشد است، مجبور شدم خودم بخرم/پر کنم:

هر روز. شامل مو می شود.

دیدن دوستانم که در مورد آینده مالی خود احساس امنیت می کنند:

ساعت ها کار بر روی یک برنامه درسی من مطمئن بودم که شاگردانم را خوشحال خواهم کرد:

خواندن اولین نامه تشکر من:

در دانشجویانم بازی‌های بسکتبال/ مراسم اهدای جوایز/ فارغ‌التحصیلی کلاس هشتم:

و با این حال، علیرغم بخش‌هایی از تدریس که باعث شد در خواربارفروشی زندگی‌ام روی زمین خم شوم و فکر کنم. درباره سال تحصیلی بعدی:

اولین سال معلمی شما چگونه بود؟بیایید و در گروه WeAreTeachers Chat ما در Facebook به اشتراک بگذارید.

به علاوه، آنچه معلمان سال اول باید بدانند.