آه، روز فارغ التحصیلی. مهمانی های خانوادگی جوایز دانشجویی مدارک ورق طلا. پدر و مادر پاپاراتزی لیموزین به مراسم می رود. همه اینها به مناسبت سال‌ها تلاش و اتفاقات هیجان‌انگیز بعد از دبیرستان به اندازه مهدکودک ها و در مدرسه من، فارغ‌التحصیلی کلاس پنجم یک تجارت جدی است.

واقعی یک کار جدی.

اما چقدر جوان برای جشن فارغ‌التحصیلی کامل است؟

در حالی که من به مدت هفت سال معلم کلاس پنجم بودم، سال گذشته اولین بار بود که در یک مدرسه خصوصی رفتم—و اولین بار بود که جشن فارغ التحصیلی به این بزرگی را تجربه کردم. من مهمانی‌های رقص یک ساعته‌ای را که با دانش‌آموزانم در مدرسه دولتی برگزار می‌کردم، ترجیح می‌دادم، که در آخرین روز کلاس‌ها برای جشن گرفتن یک سال عالی با هم انجام می‌دادیم.

این به ویژه زمانی که چند هفته بود صادق بود. قبل از فارغ التحصیلی کلاس پنجم، یک ایمیل نگران کننده از والدین دریافت کردم.

«می خواهم بدانم آیا (نام حذف شده) تنها بچه ای است که در روز فارغ التحصیلی جایزه دریافت نمی کند، زیرا من هستم می‌خواهم او را از شرمساری و علاقه‌ای که در تمام سال نشان داده شده است نجات دهم و در پایان فارغ‌التحصیلی او را نداشته باشد. سخت ترین کاری که در طول سال باید انجام دهم انتخاب پنج از14 دانش آموزی که باید قبل از جمعیت فراخوانده شوند، برای 9 نفر دیگر یک استراحت سخت به نظر می رسد. تنها چیزی که دانش‌آموزانی که جایزه دریافت می‌کنند و نمی‌گیرند را از هم جدا می‌کند، تفاوت تیغه‌ای در نمرات است. همیشه قرار است کسی کنار گذاشته شود و به وضوح والدین فشار را احساس می کنند.

من ترجیح دادم به ایمیل پاسخ ندهم، چون می دانستم اتهام در حالت اضطراب ارسال شده و بی اساس است. پسر مورد نظر نه به دلیل اصرار مادرش، بلکه به دلیل اینکه موفقیت تحصیلی او تضمین کننده آن بود، واقعاً جایزه دریافت می کرد.

در روز مراسم، آن دانش آموز و چهار نفر دیگر مورد تقدیر قرار گرفتند و مورد تشویق قرار گرفتند و برای او ژست گرفتند. عکس با هم با لباس جدید. من صمیمانه به همه دانش آموزان - صرف نظر از دستاوردهایشان - به خاطر داشتن سالی عالی تبریک گفتم و برای آنها در مدارس جدید آرزوی موفقیت کردم. من حتی از مادر عصبانی عذرخواهی کردم.

فارغ التحصیلی از دبستان ادامه دارد... و من هم همینطور

اما با نزدیک شدن به فارغ التحصیلی یک سال دیگر، احساس ناراحتی می کنم. برای اینکه چیزی را از کلاس فعلی ام از دانش آموزان شگفت انگیز و شگفت انگیز که آماده رفتن به مدارس جدید هستند، کم نکنم، اما معتقدم که چنین جشن های شروع باید برای پایان دبیرستان و کالج باشد. به هر حال، وقتی در 11 سالگی لیمو سواری داشتید، منتظر چه چیز دیگری هستید؟ چگونه در آینده از این معیار تجلیل بالاتر می‌روید، در صورتی که چنین باشدقبلاً تمجیدها دریافت شده است؟ آیا برای تجلیل از فرزندانمان و دستاوردهای آنها خیلی، خیلی زود، یا روشی قابل ستایش است؟

من پاسخ درست را نمی دانم، اما زمان آن فرا رسیده است که انتخاب هایم را برای جوایز امسال ارائه دهم. مهم نیست که چه کسی جایزه می گیرد، یک کار وجود دارد که همه ما یک روز قبل از فارغ التحصیلی انجام خواهیم داد.

ما می خواهیم برقصیم که انگار فردایی نیست.