Αχ, η μέρα της αποφοίτησης. Οικογενειακά πάρτι. Βραβεία μαθητών. Χρυσοποίκιλτα διπλώματα. Γονείς παπαράτσι. Βόλτες με λιμουζίνα στην τελετή. Όλα για να γιορτάσουμε τα χρόνια σκληρής δουλειάς και τα συναρπαστικά πράγματα που θα έρθουν μετά το γυμνάσιο.

Περίμενε, τι; Ναι, οι τελετές αποφοίτησης των δημοτικών σχολείων γίνονται όλο και πιο δημοφιλείς από ποτέ, γιορτάζοντας μαθητές από το νηπιαγωγείο. Και στο σχολείο μου, η αποφοίτηση της πέμπτης τάξης είναι σοβαρή υπόθεση.

Πραγματικό σοβαρή δουλειά.

Πόσο νέος είναι όμως ο μικρός για μια ολοκληρωμένη γιορτή αποφοίτησης;

Αν και είμαι δασκάλα της πέμπτης τάξης εδώ και επτά χρόνια, πέρυσι ήταν η πρώτη μου χρονιά σε ιδιωτικό σχολείο - και η πρώτη μου εμπειρία σε μια τελετή αποφοίτησης αυτού του μεγέθους. Προτιμούσα πολύ τα ωριαία χορευτικά πάρτι που έκανα με τους μαθητές μου στο δημόσιο σχολείο, τα οποία κάναμε την τελευταία μέρα των μαθημάτων για να γιορτάσουμε μια υπέροχη χρονιά μαζί.

Αυτό ήταν ιδιαίτερα αληθινό όταν λίγες εβδομάδες πριν από την αποφοίτηση της πέμπτης τάξης, έλαβα ένα συγκλονιστικό μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου από τους γονείς.

"Θα ήθελα να μάθω αν ο (όνομα διαγράφεται) θα είναι το μόνο παιδί που δεν θα λάβει βραβείο την ημέρα της αποφοίτησης, γιατί θα τον γλιτώσω από την αμηχανία και την ευνοιοκρατία που έχει επιδειχθεί όλη τη χρονιά και δεν θα τον έχω στην αποφοίτηση".

Τα βραβεία είναι μέρος του θορύβου στο τέλος της χρονιάς στο σχολείο μου και το πιο δύσκολο πράγμα που πρέπει να κάνω όλη τη χρονιά. Το να διαλέξω πέντε από τους 14 μαθητές που θα κληθούν ενώπιον του πλήθους μοιάζει με σκληρή δοκιμασία για τους υπόλοιπους εννέα. Το μόνο πράγμα που χωρίζει τους μαθητές που βραβεύονται και δεν βραβεύονται είναι μια διαφορά στην κόψη του ξυραφιού στους βαθμούς. Κάποιος πάντα θα μένει εκτός και είναι σαφές ότι οι γονείς αισθάνονται την πίεση.

Επέλεξα να μην απαντήσω στο μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, γνωρίζοντας ότι η κατηγορία είχε σταλεί σε κατάσταση άγχους και ήταν αβάσιμη. Το εν λόγω αγόρι θα λάμβανε πράγματι βραβείο, όχι λόγω της επιμονής της μητέρας του, αλλά επειδή η ακαδημαϊκή του επίδοση το δικαιολογούσε.

Την ημέρα της τελετής, αυτός ο μαθητής και άλλοι τέσσερις μαθητές αναγνωρίστηκαν και χειροκροτήθηκαν και πόζαραν για φωτογραφίες μαζί με τα καινούργια τους ρούχα. Προφορικά, συνεχάρηκα όλους τους μαθητές -ανεξάρτητα από τις επιδόσεις τους- για την εξαιρετική τους χρονιά και τους ευχήθηκα καλή επιτυχία στα νέα τους σχολεία. Πήρα ακόμη και μια συγγνώμη από την Angry Mom.

Η αποφοίτηση από το δημοτικό σχολείο συνεχίζεται ... το ίδιο και εγώ

Όμως, καθώς πλησιάζει η αποφοίτηση για άλλη μια χρονιά, νιώθω άβολα. Χωρίς να θέλω να αφαιρέσω τίποτα από την τρέχουσα τάξη των καταπληκτικών, υπέροχων μαθητών μου, καθώς ετοιμάζονται να πάνε σε νέα σχολεία, αλλά πιστεύω ότι τέτοιες εορταστικές εκδηλώσεις αποφοίτησης θα έπρεπε να προορίζονται για το τέλος του λυκείου και του κολλεγίου. Εξάλλου, όταν έχεις κάνει μια βόλτα με λιμουζίνα στην ηλικία των 11 ετών, τι άλλο υπάρχει για να περιμένεις με ανυπομονησία;Πώς μπορείτε να υπερβείτε αυτό το μέτρο της δόξας στο μέλλον, όταν έχουν ήδη λάβει τέτοιους επαίνους; Είναι υπερβολικό, υπερβολικά γρήγορο ή ένας αξιέπαινος τρόπος να γιορτάζουμε τα παιδιά μας και τα επιτεύγματά τους;

Δεν ξέρω τη σωστή απάντηση, αλλά ήρθε η ώρα να καταθέσω τις επιλογές μου για τα φετινά βραβεία. Όποιος και αν βραβευτεί, υπάρχει ένα πράγμα που όλοι θα κάνουμε την ημέρα πριν από την αποφοίτηση.

Θα χορέψουμε σαν να μην υπάρχει αύριο.