Ah, mezuniyet günü... Aile partileri... Öğrenci ödülleri... Altın yaldızlı diplomalar... Paparazzi ebeveynler... Törene limuzinle gitmek... Hepsi yıllarca süren sıkı çalışmanın ve ilkokuldan sonra gelecek heyecan verici şeylerin kutlaması için.

Bekle, ne? Evet, ilkokul mezuniyet törenleri her zamankinden daha popüler hale geliyor ve anaokulu öğrencileri kadar küçük yaştaki öğrencileri kutluyor. Ve benim okulumda beşinci sınıf mezuniyeti ciddi bir iş.

Gerçek ciddi bir iş.

Ama tam bir mezuniyet kutlaması için ne kadar genç olmak gerekir?

Yedi yıldır beşinci sınıf öğretmenliği yapmama rağmen, geçen yıl özel bir okuldaki ilk yılımdı ve bu büyüklükte bir mezuniyet törenini ilk kez deneyimliyordum. Devlet okulunda öğrencilerimle birlikte harika bir yılı kutlamak için derslerin son gününde yaptığımız saatler süren dans partilerini çok tercih ederdim.

Beşinci sınıf mezuniyetinden birkaç hafta önce sarsıcı bir veli e-postası aldığımda bu özellikle doğruydu.

"Mezuniyet gününde ödül almayan tek çocuğun (ismi silinen) olup olmayacağını bilmek istiyorum, çünkü onu tüm yıl boyunca gösterilen utanç ve iltimastan kurtaracağım ve mezuniyette yanında olmayacağım."

Ödüller, okulumdaki yıl sonu şamatasının bir parçası ve tüm yıl boyunca yapmam gereken en zor şey. 14 öğrenciden beşini kalabalık önünde çağırmak, diğer dokuzu için zor bir mola gibi görünüyor. Ödül alan ve almayan öğrencileri ayıran tek şey, notlardaki jilet gibi bir fark. Birileri her zaman dışarıda kalacak ve açıkça, ebeveynler baskıyı hissediyor.

Suçlamanın endişe içinde gönderildiğini ve asılsız olduğunu bildiğim için e-postaya cevap vermemeyi tercih ettim. Söz konusu çocuk gerçekten de annesinin ısrarı nedeniyle değil, akademik başarısı bunu gerektirdiği için ödül alacaktı.

Tören günü, bu öğrenci ve diğer dört öğrenci takdir edildi, alkışlandı ve yeni kıyafetleriyle birlikte poz verdiler. Sözlü olarak, başarılarından bağımsız olarak tüm öğrencileri mükemmel bir yıl geçirdikleri için tebrik ettim ve yeni okullarında başarılar diledim. Hatta Kızgın Anne'den bir özür bile aldım.

İlkokul mezuniyeti devam ediyor... ve ben de öyle

Ancak bir başka yılın mezuniyetine yaklaşırken, kendimi huzursuz hissediyorum. Yeni okullarına gitmeye hazırlanan harika öğrencilerimden bir şey eksiltmek istemem, ancak bu tür mezuniyet şenliklerinin lise ve üniversitenin sonuna ayrılması gerektiğine inanıyorum. Sonuçta, 11 yaşında bir limuzin yolculuğu yaptıktan sonra, dört gözle bekleyecek başka ne var?Bu tür övgüler zaten alınmışken, gelecekte bu yüceltme ölçüsünü nasıl aşarsınız? Bu çok mu fazla, çok mu erken, yoksa çocuklarımızı ve başarılarını kutlamanın övgüye değer bir yolu mu?

Doğru cevabı bilmiyorum ama bu yılki ödüller için tercihlerimi sunma vakti geldi. Ödül kime verilirse verilsin, mezuniyetten bir gün önce hepimizin yapacağı bir şey var.

Yarın yokmuş gibi dans edeceğiz.