Ah, afstudeerdag. Familiefeesten. Studentenprijzen. Goudgerande diploma's. Paparazzi-ouders. Limo-ritten naar de ceremonie. Allemaal ter viering van jaren hard werken en de spannende dingen die komen gaan na de middelbare basisschool.

Wacht, wat? Ja, diploma-uitreikingen op basisscholen worden populairder dan ooit, met leerlingen vanaf de kleuterschool. En op mijn school is de diploma-uitreiking van de vijfde klas een serieuze zaak.

Echt serieuze zaak.

Maar hoe jong is te jong voor een volledig afstudeerfeest?

Hoewel ik al zeven jaar lerares in de vijfde klas ben, was het afgelopen jaar mijn eerste op een particuliere school en mijn eerste ervaring met een diploma-uitreiking van deze omvang. Ik gaf veel de voorkeur aan de urenlange dansfeesten die ik met mijn leerlingen op de openbare school had, die we op de laatste lesdag hielden om samen een geweldig jaar te vieren.

Dit was vooral waar toen ik een paar weken voor het afstuderen in de vijfde klas een schokkende e-mail van ouders ontving.

"Ik zou graag willen weten of (naam verwijderd) de enige jongen is die geen prijs krijgt op de dag van het afstuderen, want ik ga hem redden van de schaamte en het favoritisme dat het hele jaar is getoond en zal hem niet bij het afstuderen hebben."

Het uitreiken van prijzen maakt deel uit van het eindejaarsfeest op mijn school en is het moeilijkste wat ik het hele jaar moet doen. Vijf van de 14 leerlingen uitkiezen om voor het publiek geroepen te worden lijkt een zware dobber voor de andere negen. Het enige verschil tussen leerlingen die wel en leerlingen die geen prijs krijgen, is het verschil in cijfers. Er zal altijd iemand buitengesloten worden en het is duidelijk dat de ouders de druk voelen.

Ik besloot de e-mail niet te beantwoorden, omdat ik wist dat de beschuldiging in een staat van angst was verzonden en ongegrond was. De jongen in kwestie zou inderdaad een prijs krijgen, niet omdat zijn moeder erop aandrong, maar omdat zijn academische prestaties dat rechtvaardigden.

Op de dag van de ceremonie werden die leerling en vier anderen erkend en geapplaudisseerd en samen in nieuwe kleren op de foto gezet. Verbaal feliciteerde ik alle leerlingen - ongeacht hun prestaties - met hun uitstekende jaar en wenste hen succes op hun nieuwe scholen. Ik kreeg zelfs een verontschuldiging van boze mama.

Basisschool afstuderen gaat door ... en ik ook.

Maar nu het afstuderen van weer een jaar dichterbij komt, voel ik me ongemakkelijk. Niet om iets af te doen aan mijn huidige klas van geweldige, geweldige studenten die zich voorbereiden op het vertrek naar een nieuwe school, maar ik vind dat dergelijke begrafenisfestiviteiten voorbehouden moeten zijn aan het einde van de middelbare school en de universiteit. Immers, als je op 11-jarige leeftijd al een limousinerit hebt gehad, wat is er dan nog meer om naar uit te kijken?Hoe top je die mate van verheerlijking in de toekomst, wanneer dergelijke lofbetuigingen al zijn ontvangen? Is het te veel, te vroeg, of een prijzenswaardige manier om onze kinderen en hun prestaties te vieren?

Ik weet het juiste antwoord niet, maar het is tijd voor mij om mijn keuzes voor de prijzen van dit jaar in te leveren. Ongeacht wie wordt bekroond, er is één ding dat we allemaal gaan doen de dag voor het afstuderen.

We gaan dansen alsof er geen morgen is.