মই ২০ বছৰতকৈও অধিক সময় শিক্ষক হৈ আছো। আপুনি জানেনে যে মই কিমানবাৰ সঁচাকৈয়ে পেছাদাৰী বিকাশৰ পৰা অনুপ্ৰাণিত হৈছো? বাৰু, দুহাতেৰে গণিব পাৰি। আন এশবাৰমান সময়ত অধিবেশনত প্ৰৱেশ কৰাৰ সময়ত যিমান বেয়া লাগিছিল তাতকৈ বেছি বেয়া লাগিছিল। “বিৰক্ত”, “হতাশ” আৰু “অপ্ৰাসংগিক” শব্দবোৰ মনলৈ আহে।

আমেৰিকাত প্ৰতি বছৰে ১৮ বিলিয়ন ডলাৰ পেছাদাৰী বিকাশৰ বাবে ব্যয় কৰা হয়। ইমান ডাঙৰ মূল্যৰ সৈতে ই নিশ্চয় কাম কৰি আছে, কিন্তু শিক্ষকসকলে যেন তেনেকৈ ভবা নাই৷ দৰাচলতে গেটছ ফাউণ্ডেশ্যনৰ এক অধ্যয়নত দেখা গৈছে যে মাত্ৰ ২৯ শতাংশ শিক্ষকেই পেছাদাৰী বিকাশত সন্তুষ্ট, আৰু মাত্ৰ ৩৪ শতাংশইহে ইয়াৰ উন্নতি হৈছে বুলি ভাবে।

ই সহায় কৰিব লগা মানুহৰ চৰম অসন্তুষ্টিৰ সৈতে কি কৰিব পাৰি? শিক্ষকসকলে জানে যে তেওঁলোকে কি শিকিব লাগিব, কিন্তু বেছিভাগ সময়তে, বাছি লোৱা বিষয়বোৰত তেওঁলোকৰ আচলতে মতামত নাথাকে। ইয়াতেই বিচ্ছিন্নতা ঘটে।

ইয়াত ১০ ধৰণৰ পিডি শিক্ষকে প্ৰকৃততে বিচৰা বুলি উল্লেখ কৰা হৈছে।

১. লনমাৱাৰৰ অভিভাৱকৰ লগত কেনেকৈ কথা পাতিব

এই দশকত লনমাৱাৰৰ পিতৃ-মাতৃৰ সংখ্যা বহুগুণে বৃদ্ধি পোৱা যেন লাগে। ইয়াত ইতিবাচক দিশটো হ’ল তেওঁলোকে নিজৰ সন্তানক আদৰ কৰে আৰু জড়িত হ’ব বিচাৰে: সঁচাকৈয়ে, সঁচাকৈয়ে জড়িত। গতিকে, আমি ৰাতিৰ সকলো সময়তে তেওঁলোকৰ টেক্সটৰ উত্তৰ দিওঁনে? আমি তেওঁলোকক ভদ্ৰভাৱে কওঁনে যে তেওঁলোকৰ জড়িততাই তেওঁলোকৰ সন্তানৰ বিকাশত বাধাৰ সৃষ্টি কৰিব পাৰে? আমি তেওঁলোকৰ হাতত পঢ়িবলৈ লেখা দিওঁ নেকি? আমাক ইয়াত অলপ সহায়ৰ প্ৰয়োজন।

২.শিক্ষকে শিক্ষকক দৰমহা দিয়াৰ ওপৰত প্ৰশিক্ষণ

নগদ ধনৰ অভাৱত ভোগা বিদ্যালয় জিলাসমূহৰ উত্থানৰ বাবে বিদ্যালয়ৰ মালিকানাধীন পাঠ্যপুথি আৰু সামগ্ৰীৰ অভাৱ। ইয়াৰ ফলত শিক্ষক দৰমহা শিক্ষকৰ বাবে এক মেগা ব্যৱসায়ৰ সৃষ্টি হৈছে। মই জনা প্ৰতিজন শিক্ষক ক্ৰেতা, বিক্ৰেতা বা দুয়োজনেই। উপলব্ধ শ্ৰেষ্ঠ ফ্ৰীবিজ, পাঠ আৰু সম্পদসমূহ শ্বেয়াৰ কৰিবলৈ এটা অধিবেশন থাকিলে ভাল হ'ব।

3. মানসিক চাপমুক্ত কৰাৰ উপায়

গৱেষণাৰ পৰা দেখা গৈছে যে ৬১ শতাংশ শিক্ষাবিদে কামক “সদায়” বা “সততে” মানসিক চাপৰ বিষয় বুলি বিবেচনা কৰে। শিক্ষকৰ মানসিক স্বাস্থ্যই ক্ষতিগ্ৰস্ত হৈছে। প্ৰশাসকসকলে আত্ম-যত্ন আৰু শিথিলতাৰ বাবে কৌশল শিকোৱা অধিবেশনৰ সময়সূচী নিৰ্ধাৰণ কৰি লক্ষ্য কৰিব লাগিব। মালিচৰ এটা অধিবেশন বা ষ্টাফ ৱাক এটাই উদ্বেগ হ্ৰাস কৰাৰ বাবে আচৰিত কাম কৰিব পাৰে। বৰঞ্চ আমাৰ ষ্টাফ ডেভেলপমেণ্ট আছে যিয়ে আমাৰ প্লেটত আন কিবা এটা স্তূপ কৰি আমাৰ মানসিক চাপ বৃদ্ধি কৰে। ইয়াৰ বিপৰীতমুখী। শিক্ষকসকলক তেওঁলোকৰ মানসিক চাপত সহায় কৰিলে আৰু উদ্বেগ হ্ৰাস কৰিলে সামগ্ৰিক মনোবল আৰু উৎপাদনশীলতা বৃদ্ধি পাব।

৪. শ্ৰেণীকোঠা পৰিচালনাৰ ওপৰত বাস্তৱিকতা লাভ কৰা

প্ৰায় প্ৰতিজন শিক্ষকৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ সমস্যাটো সাধাৰণতে শ্ৰেণীকোঠা পৰিচালনাৰ সৈতে কিবা নহয় কিবা এটা জড়িত। মোৰ সহকৰ্মীসকলে কোৱা কিছুমান কথা ইয়াত উল্লেখ কৰা হ’ল:

“মোৰ এজন ছাত্ৰ আছে যিয়ে মোক কামোৰে। মই কি কৰিম?”

“তেওঁৰ বিঘ্নিতকাৰী আচৰণে সঁচাকৈয়ে আন ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলৰ বাবে শিকিবলৈ কঠিন কৰি তোলে।”

“মোৰ পিতৃ-মাতৃয়ে অনবৰতে আঘাত কৰা শিশু এটাৰ অভিযোগ কৰিছে, কিন্তু মই সকলো কৰিলোঁকৰিব জানে।”

“মোৰ ক্লাছৰ আচৰণৰ বাবেই মই প্ৰতিদিনে কান্দি ওলাই যাওঁ।”

আমি এতিয়া দেখা শ্ৰেণীকোঠাৰ আচৰণৰ বৃদ্ধিৰ বাবে শিক্ষকসকলক বিশেষজ্ঞৰ সহায়ৰ প্ৰয়োজন। যদি সহায় কৰিব পৰা কৌশল আছে তেন্তে আমি সেইবোৰ শিকাব বিচাৰো। তেওঁলোকৰ জ্ঞান ভাগ-বতৰা কৰিবলৈ বিশেষজ্ঞ শিক্ষক বা পৰামৰ্শদাতাক আনিব।

৫. নিজৰ পেছাদাৰী বিকাশ গঢ়ি তোলক

এটা ধাৰণা হ’ল শিক্ষকসকলে পেছাদাৰী বিকাশৰ লক্ষ্য নিৰ্ধাৰণ কৰক আৰু পিডি মিনিটসমূহ ব্যৱহাৰ কৰি সহকৰ্মীসকলৰ সৈতে উত্তৰৰ ওপৰত গৱেষণা আৰু কথা পাতিব লাগে। মই জনা বেছিভাগ শিক্ষকৰেই এক মাইল ওখ টিবিআৰৰ স্তূপ থাকে—তেওঁলোকক মাত্ৰ গৱেষণাৰ বাবে সময়ৰ প্ৰয়োজন।

৬. অভিভাৱক-শিক্ষক সন্মিলন কেনেকৈ অনুষ্ঠিত কৰিব

মোৰ অভিভাৱক শিক্ষক সন্মিলনবোৰ এনেকুৱা ধৰণৰ: মই প্ৰায় ৫ মিনিটৰ বাবে তথ্য আৰু কৃতিত্বৰ ওপৰত যাওঁ, আৰু বাকী আবণ্টিত ২০ মিনিট শিশুটিৰ প্ৰসৱৰ পূৰ্বৰ ইতিহাস শুনিয়েই কটাওঁ . কৰ্মচাৰী বিকাশৰ সময়ত ফলপ্ৰসূ অভিভাৱক শিক্ষক সন্মিলনৰ আৰ্হি তৈয়াৰ কৰাটো সহায়ক হ'ব।

7. আঘাত ভিত্তিক পাঠদান

নেচনেল চাইল্ড ট্ৰমেটিক ষ্ট্ৰেছ নেটৱৰ্কৰ মতে, আমেৰিকাৰ প্ৰায় ৪০ শতাংশ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীয়ে কোনো ধৰণৰ আঘাত যেনে শাৰীৰিক, যৌন আৰু ঘৰুৱা হিংসাৰ নিৰ্যাতনৰ সৈতে জড়িত হৈ পৰিছে। গতিকে, আমাৰ শ্ৰেণীকোঠাত অধিক আৰু অধিক আঘাতপ্ৰাপ্ত ছাত্ৰ-ছাত্ৰী আছে, তথাপিও আমি তেওঁলোকক সহায় কৰাৰ উত্তম উপায় নাজানো। আমাৰ আটাইতকৈ ক্ষতিগ্ৰস্ত ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলক সহায় কৰিবলৈ এতিয়া কৌশল আৰু ধাৰণাসমূহৰ প্ৰয়োজন।

৮. সময় ব্যৱস্থাপনাৰ গোপনীয়তাতাত থকা শিক্ষকসকলৰ পৰা

যদি এটা কথা আছে যিটো শিক্ষকসকলৰ যথেষ্ট নাই, তেন্তে সেয়া হ’ল সময়। মাত্ৰ এদিনতে সম্পূৰ্ণ কৰিব নোৱাৰা শিক্ষকৰ কাম বহুত বেছি। পেছাদাৰী বিকাশৰ মিনিটৰ এটা ডাঙৰ ব্যৱহাৰ হ'ব শিক্ষকসকলক ইয়াৰ অধিক কেনেকৈ পাব পাৰি...সময়, অৰ্থাৎ। শিক্ষক হিচাপে আপ্লুত অনুভৱ নকৰাৰ বাবে অগ্ৰাধিকাৰ দিয়া আৰু চুক কাটি পেলোৱাটো অপৰিহাৰ্য দক্ষতা। কামবোৰ সক্ৰিয়ভাৱে পৰিচালনা কৰাটো সদায় স্বাভাৱিকতে নহয়। ৰাহি কৰাৰ উপায় শিকিবলৈ আৰু অধিক সময় পোৱাটো হ’ব এক মূল্যৱান পেছাদাৰী বিকাশৰ সুযোগ। <২><৩>৯. বিষয়বস্তু আৰু শ্ৰেণী-নিৰ্দিষ্ট পাঠদান কৌশল

পেছাদাৰী বিকাশৰ এটা মূল সমস্যা হ’ল ই সকলোৰে বাবে এক আকাৰৰ দৰ্শন মানি চলে। লুইজিয়ানাৰ এগৰাকী কিণ্ডাৰগাৰ্টেন শিক্ষয়িত্ৰী আৰিয়ানা এল.য়ে কয়, “মই পেছাদাৰী বিকাশক ইমানেই উন্মাদ কৰি থৈছো কাৰণ কথা কোৱা একোৱেই মোৰ গ্ৰেড লেভেলত প্ৰযোজ্য নহয়। হতাশাজনক।” ধাৰণাসমূহ শিকোৱাৰ কৌশলসমূহ শ্ৰেণী পৰ্যায়ৰ নিৰ্দিষ্ট বিষয়বস্তুৰ ক্ষেত্ৰত প্ৰযোজ্য হ’ব লাগে নহ’লে ই শিক্ষকসকলৰ হাতত নথকা সময়ৰ অপচয়। <২><৩>১০. কোনো পেছাদাৰী বিকাশ নহয়

মই মাত্ৰ কৈছো....মই জনা বেছিভাগ শিক্ষকেই আপোনাক ক'ব যে তেওঁলোকে এতিয়ালৈকে হোৱা শ্ৰেষ্ঠ পেছাদাৰী বিকাশৰ অধিবেশনসমূহ হ'ল যেতিয়া অধিবেশনসমূহ বাতিল কৰা হয়, আৰু তেওঁলোকক কাম কৰিবলৈ দিয়া হয় বহুতো শিক্ষকৰ কাম যিয়ে তেওঁলোকক ৰাতি শুই ৰাখিছে। কেতিয়াও শেষ নোহোৱা শিক্ষকৰ কৰিবলগীয়া কামৰ তালিকাৰ পৰা কেইটামান কথা পাৰ হৈ যোৱাটো সময়ৰ এক অমূল্য ব্যৱহাৰ। <২><১>কৰ্মচাৰী বিকাশৰ বিষয়ে সিদ্ধান্ত গ্ৰহণ প্ৰক্ৰিয়াত শিক্ষকসকলক জড়িত কৰিবলৈ জৰীপ দিব পাৰি। কিকাৰ হৈছে সংগ্ৰহ কৰা তথ্য ব্যৱহাৰ কৰিব লাগিব।

আহক আমি যি বিচাৰো শিক্ষকসকলক দিওঁ। আমি ইয়াৰ যোগ্য৷

পিডি শিক্ষকসকলে বিচৰাৰ ওপৰত আপোনাৰ মতামত কি? ফেচবুকত আমাৰ WeAreTeachers HELPLINE গ্ৰুপত শ্বেয়াৰ কৰক।

প্লাছ, “প্ৰিয় প্ৰশাসক, অনুগ্ৰহ কৰি শিক্ষক পৰিকল্পনাৰ সময়ছোৱা কাঢ়ি লোৱা বন্ধ কৰক।“

<চাওক ৭><২>