এই পোষ্টটো WeAreTeachers সম্প্ৰদায়ৰ এজন সদস্যই অৱদান আগবঢ়াইছিল যিয়ে নাম প্ৰকাশ নকৰিব বিচাৰে।

শেহতীয়াকৈ, মোৰ পৰিকল্পনা সময়ৰ মাজভাগত মোক মূল কাৰ্যালয়লৈ নামি মাতি অনা হৈছিল . এজন অভিভাৱকে তেওঁলোকৰ সন্তানৰ বাবে থৈ যোৱা বস্তু এটা তুলি ল’ব লাগিছিল। ৰাতিৰ আহাৰ গ্ৰহণৰ বাবে ইনহেলাৰ বা টকাৰ দৰে কিবা এটা বুলি ভাবি মই ইয়াক উদ্ধাৰ কৰিবলৈ গৈ সুখী হ’লোঁ।

ফ্ৰন্ট অফিচ পাওঁতে অভিভাৱকে মোৰ বাবে এছ’ৱেলৰ বটল এটা আগবঢ়াই দি আছিল। জানেনে, সেই ১৭ আউন্সৰ ইনচুলেটেড পানীৰ বটলবোৰৰ ভিতৰত এটা, নিয়মীয়া পানীৰ বটলতকৈও ডাঙৰ।

“হাই, ক্ষমা কৰিব,” অভিভাৱকে ভেড়াৰ দৰে ক’লে। তেওঁ চুট পিন্ধি আছিল, স্পষ্টভাৱে কামলৈ (বা কামৰ দৰে কিবা এটা) লৈ গৈছিল। “ৰেমিয়ে মোক মেছেজ কৰি থাকিল যে তাইক ইয়াৰ প্ৰয়োজন। মই উত্তৰত মেছেজ কৰিলোঁ, আপোনাৰ স্কুলত তেওঁলোকৰ পানীৰ ফোয়াৰা নাই নেকি?, কিন্তু অনুমান কৰিছোঁ তাই মাত্ৰ বটলৰ পৰা উলিয়াই আনিব লাগিছিল।” তেওঁ হাঁহিলে, যেন ক’ব বিচাৰিছে, কিশোৰ-কিশোৰীসকল, মই ঠিকেই আছেনে?

মই নাকেৰে দীঘলকৈ উশাহ এটা লৈছিলো। “অ’, মোৰ সেইবোৰৰ এটা আছে—মইও মোৰটো ভাল পাওঁ,” মই ক’লোঁ। কিন্তু মোৰ চকুৱে কৈছিল, এই প্ৰকৃত পৃথিৱীত কি ।

আমি সকলোৱে হেলিকপ্টাৰ অভিভাৱকৰ কথা শুনিছো। কিন্তু আপুনি হয়তো শেহতীয়াকৈ অভিভাৱকত্বৰ ক্ষেত্ৰত চিনাক্ত কৰা এটা আমনিদায়ক ধাৰাটোৰ বাবে শেহতীয়া শব্দটোৰ কথা শুনা নাই: লনমাৱাৰ পিতৃ-মাতৃ।

লনমাৱাৰৰ পিতৃ-মাতৃয়ে তেওঁলোকৰ সন্তানে প্ৰতিকূলতা, সংগ্ৰাম বা বিফলতাৰ সন্মুখীন হ'বলগীয়া হোৱাটো ৰোধ কৰিবলৈ যিমানেই প্ৰয়োজন নহওক কিয় .

প্ৰস্তুতি কৰাৰ পৰিৱৰ্তেশিশুসকলক প্ৰত্যাহ্বানৰ বাবে, তেওঁলোকে বাধাবোৰ তললৈ কাটি পেলায় যাতে ল’ৰা-ছোৱালীয়ে প্ৰথমতে সেইবোৰ অনুভৱ নকৰে।

মই ভাবো যে বেছিভাগ লনমাৱাৰ অভিভাৱকে ভাল ঠাইৰ পৰা আহে। হয়তো সৰুতে বিফলতাৰ আশে-পাশে তেওঁলোকে বহুত লাজ অনুভৱ কৰিছিল। বা হয়তো তেওঁলোকে সংগ্ৰামৰ মুহূৰ্তত পিতৃ-মাতৃৰ দ্বাৰা পৰিত্যক্ত অনুভৱ কৰিছিল, বা বেছিভাগতকৈ অধিক বাধাৰ সৈতে মোকাবিলা কৰিছিল। আমাৰ যিকোনো ব্যক্তিয়েই— আনকি অ-পিতৃ-মাতৃয়েও—এজন ব্যক্তিয়ে নিজৰ সন্তানক সংগ্ৰাম কৰা দেখিব নিবিচৰাৰ প্ৰেৰণাৰ প্ৰতি সহানুভূতিশীল হ’ব পাৰে।

কিন্তু নূন্যতম সংগ্ৰামৰ অভিজ্ঞতা লাভ কৰা শিশুক ডাঙৰ-দীঘল কৰাত আমি ল’ৰা-ছোৱালীৰ এটা সুখী প্ৰজন্ম সৃষ্টি কৰা নাই . আমি এনে এটা প্ৰজন্ম সৃষ্টি কৰিছো যাৰ কোনো ধাৰণা নাই যেতিয়া তেওঁলোকে প্ৰকৃততে সংগ্ৰামৰ সন্মুখীন হ’ব তেতিয়া কি কৰিব। কেৱল বিফলতাৰ ধাৰণাতে আতংকিত বা বন্ধ হৈ পৰা এটা প্ৰজন্ম। যিটো প্ৰজন্মৰ বাবে বিফলতা বহুত বেছি বেদনাদায়ক, যাৰ ফলত তেওঁলোকৰ হাতত নিচা, দোষ, আভ্যন্তৰীণকৰণৰ দৰে মোকাবিলা কৰাৰ ব্যৱস্থা থাকে। তালিকাখন আৰু আগবাঢ়িছে।

শিশুৰ সৰু বয়সত হোৱা সকলো সংগ্ৰাম যদি আমি আঁতৰাই পেলাওঁ, তেন্তে তেওঁলোকে বিফলতাৰ সৈতে মোকাবিলা কৰিবলৈ যাদুকৰীভাৱে সজ্জিত হৈ প্ৰাপ্তবয়স্কতাত উপনীত নহ’ব।

সঁচাকৈয়ে শৈশৱ হ’ল যেতিয়া তেওঁলোকে এই দক্ষতাসমূহ শিকে।

যি শিশুৱে কেতিয়াও নিজাববীয়াকৈ সংঘাতৰ সৈতে মোকাবিলা কৰিবলগীয়া হোৱা নাই, তেওঁ কলেজত বোমা বিস্ফোৰণ কৰা প্ৰথম পৰীক্ষাৰ কাষ চাপিব নোৱাৰে আৰু ক’ব নোৱাৰে, “য়িকেছ। সঁচাকৈয়ে অধিক কষ্ট কৰি পঢ়াৰ প্ৰয়োজন আছে। মই স্নাতক সহায়কৰ ওচৰলৈ হাত আগবঢ়াম আৰু চাম যে তেওঁলোকে মই যোগদান কৰিব পৰা অধ্যয়ন গোট বা পৰৱৰ্তীটোত ভাল কৰিবলৈ পঢ়িব পৰা আন সামগ্ৰীৰ বিষয়ে জানে নেকিএক." বৰঞ্চ তেওঁলোকে তলত দিয়া ধৰণৰ এটা বা ততোধিক ধৰণে সঁহাৰি জনোৱাৰ সম্ভাৱনা অতিশয়:

• অধ্যাপকক দোষাৰোপ কৰক
• ঘৰলৈ ফোন কৰি পিতৃ-মাতৃক হস্তক্ষেপ কৰিবলৈ ভিক্ষা কৰক
• এ মানসিক বিচ্ছিন্নতা বা নিজকে দুৰ্বিষহ কৰি তোলা
• অধ্যাপক আৰু তেওঁলোকৰ শ্ৰেণীৰ বিষয়ে অনলাইনত জঘন্য পৰ্যালোচনা লিখক
• তেওঁলোকৰ কলেজীয়া কেৰিয়াৰ/ভৱিষ্যতৰ অনিবাৰ্য ধ্বংসৰ পৰিকল্পনা আৰম্ভ কৰক
• ধৰি লওক তেওঁলোকে বিফল হৈছিল কাৰণ তেওঁলোক মূৰ্খ
• নিজৰ ওপৰত ঢলি পৰে আৰু সম্পূৰ্ণৰূপে হাৰ মানিলে আৰু চেষ্টা কৰা বন্ধ কৰক

ভয়ংকৰ, নহয়নে? মই মধ্যবিদ্যালয়ৰ শিক্ষক হিচাপে এই একেবোৰ আচৰণৰ একেধৰণৰ সংস্কৰণ দেখিছোঁ।

ইয়াৰ এটা স্কেল-ডাউন উদাহৰণ হ'ল এজন অভিভাৱকে নিজৰ সন্তান I ৰ হৈ লিখাৰ প্ৰকল্প এটাৰ সম্প্ৰসাৰণ বিচাৰিবলৈ ফোন কৰিছিল 'll call Josh.

“মই এটা এক্সটেনচন দি সুখী,” মই উত্তৰ দিলোঁ, “কিন্তু জোছক সুধিবলৈ আপত্তি কৰিবনে যে তেওঁ মোক এই বিষয়ে কিয় নুসুধিলে? মই জানো যে মই মোৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলক স্পষ্ট কৰি দিছো যে তেওঁলোকে মোৰ পৰা এক্সটেনচন বিচাৰিবলৈ মুক্ত৷ যদি মোৰ বিষয়ে কিবা এটাই তেওঁক অস্থিৰ কৰি তুলিছে বা মোৰ ওচৰলৈ যাবলৈ দ্বিধাবোধ কৰিছে, তেন্তে মই সেই বিষয়ে জানিব লাগিব।’

“অ’ নহয়, তেনেকুৱা একো নহয়, তেওঁ তোমাক ভাল পায়,” তাই বুজাই দিলে। “মই মাত্ৰ সাধাৰণতে তেওঁৰ বাবে এই ধৰণৰ কাম চম্ভালিছো।”

কেনেধৰণৰ কাম? মই সুধিব বিচাৰিছিলো। নিখুঁতভাৱে আৰামদায়কতকৈ কম কিবা এটা আছেনে?

অৱশ্যেই কিছুমান অভিভাৱকৰ সন্তান আছে যি উদ্বেগ, হতাশা বা অন্যান্য ধৰণৰ মানসিক ৰোগত ভুগিছে।

ৰ পিতৃ-মাতৃয়ে...এই ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলে, বুজা যায়, তেওঁলোকৰ সন্তানৰ জীৱনৰ পৰা সংগ্ৰাম আৰু প্ৰত্যাহ্বান আঁতৰাবলৈ চেষ্টা কৰিব পাৰে কাৰণ তেওঁলোকে তেওঁলোকৰ সন্তানে অতীতত অন্যান্য সংগ্ৰাম আৰু প্ৰত্যাহ্বানৰ প্ৰতি কেনে সঁহাৰি জনাইছে সেয়া দেখিছে। আৰু যদিও মই সম্পূৰ্ণৰূপে স্বীকাৰ কৰোঁ যে প্ৰতিটো শিশু আৰু পৰিস্থিতি বেলেগ বেলেগ—উদাহৰণস্বৰূপে, ৫০৪ জন ছাত্ৰ-ছাত্ৰীক সমনীয়াৰ সৈতে সমতাপূৰ্ণ খেলপথাৰত থাকিবলৈ কিছুমান সংগ্ৰাম নিৰ্মূল কৰাটো একেবাৰেই প্ৰয়োজন—মই নিশ্চিত নহয় যে প্ৰত্যেকৰে সমাধানটো সংবেদনশীল শিশুৱে যিমান পাৰি সিমান সংগ্ৰাম আঁতৰাব লাগে।

মোৰ ক্লিনিকেল উদ্বেগ আছে যিয়ে কেতিয়াবা পংগু অনুভৱ কৰিব পাৰে আৰু যিটোৰ সৈতে মই মোৰ শৈশৱৰ সময়ছোৱাত প্ৰায়ে সংগ্ৰাম কৰিছিলোঁ। কিন্তু মাক-দেউতাকে মোক শিকাই দিলেহেঁতেন যে মোৰ উদ্বিগ্নতা মুখামুখিকৈ ​​মোকাবিলা কৰা নহয়, ভয় কৰা আৰু এৰাই চলিবলগীয়া বস্তু; যদি মই প্ৰক্ৰিয়াৰ পৰিৱৰ্তে মোৰ আৰামৰ জ'নৰ বাহিৰৰ যিকোনো বস্তুৰ পৰা আঁতৰি থাকিবলৈ আৰু মোৰ অস্বস্তিৰ মাজেৰে কাম কৰিবলৈ ডাঙৰ-দীঘল কৰা হৈছিলোঁ; সৰুতে এই বাৰ্তা পাইছিলোঁ যে মোৰ জীৱনৰ প্ৰত্যাহ্বানসমূহ মোকাবিলা কৰিবলৈ মোৰ পিতৃ-মাতৃয়েই—মই নহয়—কেৱল।

যদি আমি বিচাৰো যে আমাৰ সন্তানসকল সফল, সুস্থ প্ৰাপ্তবয়স্ক হওক, তেন্তে আমি তেওঁলোকক শিকাব লাগিব নিজৰ প্ৰত্যাহ্বানৰ মাজেৰে কেনেকৈ প্ৰক্ৰিয়াকৰণ কৰিব লাগে, প্ৰতিকূলতাৰ প্ৰতি সঁহাৰি জনাব লাগে, আৰু নিজৰ বাবে পোষকতা কৰিব লাগে।

লনমাৱাৰৰ অভিভাৱকত্বৰ ওপৰত আমাৰ ভিডিঅ' ইয়াত চাওক।

লনমাৱাৰ অভিভাৱক কি?

"শিশুক প্ৰত্যাহ্বানৰ বাবে প্ৰস্তুত কৰাৰ পৰিৱৰ্তে লনমাৱাৰ অভিভাৱকে বাধাবোৰ তললৈ কাটি পেলায়।"

Posted byশুকুৰবাৰে, ১৪ ছেপ্টেম্বৰ, ২০১৮ তাৰিখে WeAreTeachers

P.S.: লনমাৱাৰ অভিভাৱকৰ ওপৰত কলেজৰ এজন অধ্যাপকৰ এই লেখাটো চোৱাৰ যোগ্য।

আমাৰ WeAreTeachers ত লনমাৱাৰ অভিভাৱকৰ ওপৰত আপোনাৰ চিন্তাধাৰা শ্বেয়াৰ কৰিবলৈ আহক ফেচবুকত HELPLINE গ্ৰুপ।

প্লাছ, শিক্ষকসকলে অভিভাৱকৰ পৰা আটাইতকৈ ক্ষোভজনক অনুৰোধসমূহ শ্বেয়াৰ কৰে।