নূন্যতম শ্ৰেণীকোঠাৰ ডিজাইন: ই কিয় ফলপ্ৰসূ & কেনেকৈ কৰিব লাগে
বিষয়বস্তুৰ তালিকা
আপুনি কেতিয়াবা শ্ৰেণীকোঠাত সোমাই গুৰুতৰভাৱে আপ্লুত অনুভৱ কৰিছেনে? কেৱল স্কুললৈ ঘূৰি অহাৰ বাবেই নহয়, আক্ষৰিক অৰ্থত কোঠাটো, মজিয়াৰ পৰা চিলিংলৈকে (কেতিয়াবা চিলিঙলৈকে!) আবৰি ৰখা এংকৰ চাৰ্ট, পোষ্টাৰ আৰু সামগ্ৰীৰ পৰিসৰৰ দ্বাৰা? আজিৰ শ্ৰেণীকোঠাত সেইটোৱেই যেন নিয়ম আৰু আশা। কিন্তু মোৰ শ্ৰেণীকোঠাত এইটো কেৱল সম্ভৱ নাছিল।
মই, আপুনি যিটোক ক'ব, এজন পৰিপাটি ফ্ৰিক।
ঘৰত, স্কুলত, মোৰ গাড়ীত, মই মাত্ৰ এটা ভাল পাওঁ পৰিষ্কাৰ, সংগঠিত স্থান। মোৰ শ্ৰেণীকোঠাটো স্থাপন আৰু ৰক্ষণাবেক্ষণৰ কথা আহিলে মই গোটেই বছৰটো পৰিপাটিকৈ ৰাখোঁ। কিন্তু মই লক্ষ্য কৰিলোঁ যে মোৰ শ্ৰেণীকোঠাটো আনতকৈ পৃথক, বিশেষকৈ সহকৰ্মীসকলে এই বিষয়ে কৰা মন্তব্য শুনি। উদাহৰণস্বৰূপে, যেতিয়া আমাৰ ৰক্ষকসকলে বাৰে বাৰে দাবী কৰে যে মোৰ হাতত অট্টালিকাটোৰ আটাইতকৈ পৰিষ্কাৰ কোঠাটো আছে। বা যেতিয়া শিক্ষকসকলে মোৰ শ্ৰেণীকোঠালৈ গৈ কয়, “বাহ, আপোনাৰ কোঠাটো ইমান খোলা যেন লাগে” বা “এই কোঠাটোৱে মোক মাত্ৰ শান্ত কৰে।” ই মোক ভাবিবলৈ বাধ্য কৰালে, ই সেইটোৱেই কৰিব লাগে নহয়নে? আমাৰ শ্ৰেণীকোঠাবোৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলে শিকিবলৈ নিৰাপদ, আকৰ্ষণীয় স্থান যেন অনুভৱ কৰা উচিত নহয়নে?
মোৰ শ্ৰেণীকোঠাটো মোৰ সহপাঠী শিক্ষকসকলৰ দৰে দেখা নাযায়, আৰু মই সেইটোত ঠিকেই আছো।
ব্ৰিটেইনৰ ছালফৰ্ড বিশ্ববিদ্যালয়ত কৰা এক অধ্যয়নত শ্ৰেণীকোঠাৰ বিভিন্ন পৰিৱেশগত কাৰকে ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ শিক্ষণ আৰু কৃতিত্বত কেনে প্ৰভাৱ পেলায় সেই বিষয়ে অন্বেষণ কৰা হৈছিল। গৱেষকসকলে সমগ্ৰ ব্ৰিটেইনৰ ১৫৩টা শ্ৰেণীকোঠা পৰীক্ষা কৰাৰ সময়ত তেওঁলোকে পোহৰ, বায়ু, উষ্ণতা, দেৱালকে ধৰি কাৰকসমূহ বিবেচনা কৰিছিলপ্ৰদৰ্শন, আৰু প্ৰকৃতিৰ প্ৰৱেশ। সামগ্ৰিকভাৱে অধ্যয়নটোৱে দেখা গৈছে যে ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ শিক্ষণত শ্ৰেণীকোঠাৰ পৰিৱেশে মুখ্য ভূমিকা পালন কৰে: যে দৃষ্টিশক্তিৰ উদ্দীপক মধ্যমীয়া স্তৰত থাকিলে ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ কৃতিত্ব বৃদ্ধি পায় আৰু শ্ৰেণীকোঠাৰ পৰিৱেশ আপ্লুত হ’লে ক্ষতিগ্ৰস্ত হয়।
আন এটা অধ্যয়নে চালে কিণ্ডাৰগাৰ্টেনৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলৰ কৃতিত্বৰ স্তৰ ভালদৰে সজাই তোলা বা বিৰল শ্ৰেণীকোঠাত ৰখা হয়। ফলাফলত দেখা গ’ল যে সুসজ্জিত শ্ৰেণীকোঠাৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলে কেৱল শিক্ষণৰ পৰা বিচলিত হৈ অধিক সময় কটোৱাই নহয়, বিৰল কোঠাটোত থকা সমনীয়াসকলতকৈ পোষ্ট মূল্যায়নতো কম ফলাফল দেখুৱাইছিল।
যদি আমাৰ পৰিৱেশে ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ প্ৰদৰ্শনৰ ওপৰত ইমান প্ৰভাৱ পেলায়, তেন্তে সকলো পোষ্ট কৰাৰ বাবে ডাঙৰ হেঁচা কিয়? শিক্ষাবিদসকলক কিয় উচ্চ ক্ষমতাই অহৰহ কয় যে এইটো ওলোমাই থওক আৰু প্ৰদৰ্শন কৰক যে যদি আমি জানো যে ই আমাৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ সম্ভাৱ্য শিক্ষণৰ মূল্যত?
এই উপলব্ধিৰ পিছৰে পৰা মই আকাংক্ষিত নূন্যতম শিক্ষকৰ উপাধি গ্ৰহণ কৰিছো .
মই নিশ্চিত কৰোঁ যে মোৰ শ্ৰেণীকোঠাই মোৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলক শিকিবলৈ এক সমৃদ্ধিশালী অথচ শান্ত স্থান প্ৰদান কৰি মোৰ পাঠদানত সহায় কৰে। মই অগোছালতা এৰাই চলোঁ, সঘনাই পৰিষ্কাৰ কৰো আৰু সঘনাই ব্যৱহাৰ কৰা সামগ্ৰীবোৰহে ৰাখিবলৈ চেষ্টা কৰো। গতিকে আন উচ্চাকাংক্ষী নূন্যতম শিক্ষকসকলক সহায় কৰিবলৈ মই তেওঁলোকক তেওঁলোকৰ শ্ৰেণীকোঠাৰ পৰিৱেশ মূল্যায়ন কৰাত সহায় কৰিবলৈ পৰামৰ্শ আগবঢ়াইছো আৰু তেওঁলোকৰ আৰু তেওঁলোকৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ প্ৰয়োজন অনুসৰি ইয়াক সৰ্বোত্তমভাৱে ব্যৱস্থাপনা কৰিব।
বিজ্ঞাপনডাঙৰ আচবাব হ’ব লাগেমানচিত্ৰৰ দৰে কাম কৰক।
প্ৰতিটো বিদ্যালয় বৰ্ষৰ আৰম্ভণিতে মই এটা পৰিষ্কাৰ স্লেটৰ পৰা আৰম্ভ কৰো। মই সকলো আচবাব কোঠাটোৰ এটা ফালে লৈ যাওঁ, আৰু তাৰ পিছত মোৰ শ্ৰেণীকোঠাটোৱে কেনেকৈ সৰ্বোত্তমভাৱে কাম কৰিব সেয়া কল্পনা কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰো। আচবাবে শ্ৰেণীকোঠাৰ চাৰিওফালে কুটিলতা চলাবলৈ সুনিৰ্দিষ্ট অঞ্চল আৰু সহজে উপলব্ধ পথ সৃষ্টি কৰিব লাগে। যিকোনো ব্যক্তিয়ে আপোনাৰ শ্ৰেণীকোঠালৈ আহি বিভিন্ন শিক্ষণ কেন্দ্ৰ ক’ত আছে, সেইবোৰ কেনেকৈ ব্যৱহাৰ কৰা হয় (ব্যক্তিগত বনাম গোটৰ কাম), আৰু সেইবোৰলৈ কেনেকৈ সহজে যাব পাৰি চাব পাৰিব লাগে। আচবাবে খিৰিকী বন্ধ কৰিব নালাগে, কিয়নো ই ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলক ভিতৰত থকাৰ সময়ত প্ৰকৃতিৰ সুবিধা প্ৰদান কৰে।
সঠিক ৰং বাছি লওক আৰু অতিমাত্ৰা ব্যৱহাৰ নকৰিব।
এটা ঠাইৰ কথা ভাবিব যিয়ে আপোনাক শান্ত কৰে। বিচ বুলি কৈছিলা নেকি? পাহাৰৰ ওপৰত সূৰ্যাস্ত? ৰোলিং হিলছ নে তৰাৰে পোহৰাই ৰখা ৰাতি? যদি সেই ঠাইবোৰ আপোনাৰ বাবে শান্ত হয়, তেন্তে আপোনাৰ শ্ৰেণীকোঠাত সেই ৰংবোৰ অনুকৰণ কৰক। প্ৰাকৃতিক কাঠৰ আচবাব আৰু প্ৰকৃতিত পোৱা ৰঙে আপোনাৰ শ্ৰেণীকোঠালৈ নিস্তেজ দেখা নোপোৱাকৈ এক নিশ্চিন্ততা আনিব। যদি আপুনি আপোনাৰ শ্ৰেণীকোঠালৈ অধিক তীব্ৰ ৰং আনে, তেন্তে ইয়াক ভাৰসাম্য ৰক্ষা কৰক আৰু ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ দৃষ্টি সাহসী ৰঙৰ প্ৰতি আকৰ্ষণ কৰাৰ কাৰণ আছে। অত্যধিক ৰং বা পৰ্যাপ্ত নহ’লে চকুৰ বাবে বিচলিত হ’ব পাৰে—আৰু দিবাস্বপ্ন দেখা শিশুৰ বাবে।
আপুনি যি লাগে তাক ৰাখক; chuck what you don’t.
শিক্ষকসকল কুখ্যাত জমাকাৰী; আমি বছৰ বছৰ ধৰি বস্তুবোৰ জমা কৰি থাকোঁ, আৰু আমি যিমানেই সঘনাই আমাৰ কোঠাটো চাফা কৰি নকৰোঁ কিয়, বস্তুবোৰ কেতিয়াও নাযায়। এতিয়া, মই তোমাক ফুল মেৰীলৈ যাবলৈ কোৱা নাই৷কণ্ডো, কিন্তু আপুনি কি ব্যৱহাৰ কৰে আৰু কি প্ৰয়োজন সেইটো সঁচাকৈয়ে মূল্যায়ন কৰক। যদি আপুনি ভাল পোৱা কাৰ্য্যকলাপ আছে, তেন্তে ডাঙৰ ডাঙৰ প্ৰজেক্ট ৰখাৰ পৰিৱৰ্তে, এখন ছবি তুলি মাষ্টাৰ কপিৰ সৈতে বাইণ্ডাৰত ৰাখক। যদি আপুনি এবছৰত ব্যৱহাৰ নকৰা সামগ্ৰী বা সম্পদ আছে, তেন্তে হয়তো সেইবোৰক আন এটা ঘৰ বিচাৰি উলিওৱাৰ সময় আহি পৰিছে৷ অত্যধিক সামগ্ৰী থকাৰ বাবে ঠাইখিনি সৰু আৰু আপ্লুত অনুভৱ হয়। আপুনি ৰখা বস্তুবোৰৰ বাবে, বিন বা কেবিনেটৰ ভিতৰত সংগঠিত ঘৰ বিচাৰি উলিয়াওক যাতে অগোছাল ৰূপটো কম হয়।
আপোনাৰ ডেস্কখন পৰিষ্কাৰ কৰক!
এইটোৱেও মোৰ সহকৰ্মীসকলৰ মন উৰুৱাই দিলে। স্কুলৰ পৰা ওলাই গ’লে, EVERY DAY, মোৰ ডেস্কখন সম্পূৰ্ণ পৰিষ্কাৰকৈ এৰি দিওঁ। হয়, তাত একো নাই, পিছদিনাখনৰ বাবে মোৰ পাঠ লিখা ক্লিপবৰ্ড এখনৰ বাহিৰে। পাগল, মই জানো। কিন্তু কেতিয়াবা সেই অগোছালি আপোনাৰ বাবে, আৰু আপোনাৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলৰ বাবে, অতিক্ৰম কৰিব নোৱাৰাকৈয়ে বেছি হৈ পৰে। আপোনাৰ ডেস্কৰ কাগজৰ তৰপবোৰে যিমানেই উদ্বেগ বাঢ়ি যায়, সিমানেই উদ্বেগ বাঢ়ি যায়, আৰু আপোনাৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলেও অনুভৱ কৰিব পাৰে। মোৰ বাবে সেয়া আছিল যেন মোৰ দিনটো পৰিষ্কাৰ স্লেট লৈ এৰি ওলোটাকৈ নতুন দিনটোও এটাৰে আৰম্ভ কৰা। দৃশ্যগতভাৱে মোৰ ঠাইখন পৰিপাটি আৰু সংগঠিত হ’বলৈ দিয়াটোৱে মোৰ মনটোক অধিক সংগঠিত কৰি ৰখাত সহায় কৰিছিল। আপোনাৰ কাগজৰ বাবে ট্ৰে আছে হওক বা ক্লাছৰ পিছত ১০ মিনিট সময় উলিয়াই আপোনাৰ ডেস্ক বিচাৰিব লাগে, মই ভাবো ই আপোনাৰ মানসিক স্থান স্পষ্ট হৈ থকাত সঁচাকৈয়ে সহায় কৰে।
See_also: ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ পৰা এই হাস্যৰসময়ী উক্তিবোৰে আপোনাক ৰোলিং কৰিবপ্ৰতিদিনে শ্ৰেণীকোঠাটো ৰিছেট কৰক।
ওপৰৰ পৰা নীতিটো লওক আৰু এতিয়া আপোনাৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলৰ ক্ষেত্ৰত প্ৰয়োগ কৰক। আপোনাৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলৰো প্ৰতিদিনে পৰিষ্কাৰ স্লেট থকাটো প্ৰয়োজন, আৰু তাৰ অৰ্থ হ’লপৰিষ্কাৰ, পৰিপাটি শ্ৰেণীকোঠা এটালৈ আহি। স্কুলৰ পিছত সময় উলিয়াইছিলোঁ (চিৰিয়াছলি ১৫ মিনিট, দীঘলীয়া নহয়) টেবুলবোৰ পোন কৰিবলৈ, সামগ্ৰীবোৰ থৈ দিছিলোঁ, আৰু আশাকৰোঁ মোৰ সামগ্ৰীবোৰ উলিয়াই আনি পিছদিনাখনৰ বাবে প্ৰস্তুতি চলাইছিলোঁ। মোৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকল যেতিয়া মোৰ ক্লাছলৈ আহিছিল, তেতিয়া তেওঁলোকে কি কৰিব লাগে আৰু ক’লৈ যাব লাগে সেই কথা জানিছিল কাৰণ তেওঁলোকৰ ক্লাছটো আয়োজন কৰা হৈছিল। মই জানো দিনৰ শেষত বহু শিক্ষকৰ এনে পদ্ধতি থাকে য’ত ছাত্ৰ-ছাত্ৰীয়ে কোঠাটো চাফা কৰাত সহায় কৰে। সেইটো এটা ভাল উপায় যাতে তেওঁলোকে শ্ৰেণীকোঠাটো সংগঠিত কৰি ৰখাত সহায় কৰে আৰু লগতে তেওঁলোকৰ মনটোক অগোছাল কৰি পেলায়।
এমাহৰ দেৱালত নিয়মটো গ্ৰহণ কৰক।
এই বিষয়টোৱে বহুত কথা পাতে অধ্যক্ষ, জিলাৰ প্ৰতিনিধি, আৰু গুৰু/প্ৰশিক্ষকৰ পৰা। কিন্তু বিশ্বাস কৰক বা নকৰক, আমাৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ কৃতিত্ব আৰু আমাৰ শিক্ষকৰ দক্ষতা আমাৰ দেৱালত ওলমি থকা বস্তুৰ সংখ্যাৰ দ্বাৰা জুখিব নোৱাৰি। মই মোৰ দেৱালত কেৱল সেইবোৰ বস্তু ৰাখিবলৈ চেষ্টা কৰো যিবোৰ সেই মুহূৰ্তত মোৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰী আৰু তেওঁলোকৰ শিক্ষণৰ বাবে অৰ্থপূৰ্ণ—কোনো ফ্লাফ নাই, কোনো এক্সট্ৰা নাই, মাত্ৰ যিটো গুৰুত্বপূৰ্ণ। এইদৰে বেছিভাগ বস্তুৱেই মোৰ দেৱালত এমাহতকৈ বেছি সময় নাথাকে (আমাৰ ইউনিটবোৰৰ সাধাৰণ দৈৰ্ঘ্য)। সাধাৰণতে, মই সাপ্তাহিকভাৱে ছাত্ৰৰ কাম সলনি কৰিবলৈ চেষ্টা কৰো। মই জানো যে সেইটো পাগলৰ দৰে যেন লাগিব পাৰে, কিন্তু মই অনুভৱ কৰিছিলো যে সেই সপ্তাহত মই শিকোৱা শীৰ্ষ তিনিটা বস্তুৰ ভিতৰত যদি ই নাথাকে, তেন্তে মই ইয়াক প্ৰদৰ্শন কৰাৰ প্ৰয়োজন নাছিল।
আশাকৰোঁ, আপুনি এতিয়াও ভয় কৰা নাই আৰু এই পৰামৰ্শসমূহে আপোনাক আপোনাৰ পাঠদান অনুশীলন আৰু আপোনাৰ শ্ৰেণীকোঠাৰ বিষয়ে চিন্তা কৰিবলৈ বাধ্য কৰে। আপুনি আপোনাৰ পৰৱৰ্তী বিদ্যালয় বৰ্ষ আৰম্ভ কৰাৰ লগে লগে, বা...ছেমিষ্টাৰত, আপুনি আপোনাৰ কোঠাত কৰিব পৰা সৰু সৰু পৰিৱৰ্তনৰ কথা ভাবিব। ইয়াৰ দ্বাৰা মোৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকল কেনেদৰে উপকৃত হ’ব? কেনেকৈ ক’ব পাৰিম? মোৰ কোঠাটোৰ কামত ঘণ্টাৰ পিছত ঘণ্টা সময় খৰচ কৰাৰ পৰিৱৰ্তে মই মোৰ কোঠাটো আমাৰ বাবে কেনেকৈ কামত লগাই দিম? মাত্ৰ ডাঙৰ পৰিৱৰ্তন দেখা আৰম্ভ কৰিবলৈ সঠিক দিশত কেইখোজমান আগবাঢ়িব লাগে। আয়োজন কৰাটো সুখী!
See_also: আপুনি আচলতে খাব বিচৰা শ্ৰেষ্ঠ খাদ্য বিজ্ঞান পৰীক্ষাআমি নূন্যতম শ্ৰেণীকোঠাৰ ডিজাইনৰ ওপৰত আপোনাৰ চিন্তাধাৰা শুনি ভাল পাম: হয় নে নহয়? ফেচবুকত আমাৰ WeAreTeachers HELPLINE গ্ৰুপত শ্বেয়াৰ কৰক।
প্লাছ, Pinterest-নিখুঁত শ্ৰেণীকোঠাবোৰে কেনেকৈ শিক্ষণৰ বাটত বাধাৰ সৃষ্টি কৰে।
<২>
