প্ৰিয় WeAreTeachers:

মই এজন ২৪ বছৰীয়া হাইস্কুল শিক্ষক। আজি মোৰ ১৮ বছৰীয়া এগৰাকী মহিলা ছাত্ৰীয়ে ক্লাছৰ পিছত মোক ৰখাই সকলো যোৱালৈকে অপেক্ষা কৰি ক’লে, “মই ভাবো তোমাৰ ওপৰত মোৰ ক্ৰাছ আছে।” মই ইয়াক শীতল খেলিলোঁ আৰু তাইক মোৰ ক্লাছলৈ আহি থাকিবলৈ ক’লোঁ (তাই লগে লগে ক’লে যে তাই তেনে কৰিবলৈ বৰ লাজ পাইছে)। এক প্ৰকাৰে তাইৰ মন্তব্যক সম্পূৰ্ণৰূপে খাৰিজ কৰিলোঁ। মোৰ বেয়া লাগি যোৱাৰ একমাত্ৰ কাৰণটো হ’ল তাই কঁপি উঠিছিল আৰু নাৰ্ভাছ হৈ পৰিছিল। তাইৰ মন্তব্যটো বনৰীয়াভাৱে অনুচিত বুলি আপুনি একমত নেকি? তাইৰ লগত আলোচনা কৰা উচিত আছিল নে কাৰোবাক খবৰ দিয়া উচিত আছিল? —Caught By Surprise

প্ৰিয় চি.বি.এছ.,

আপুনি এটা স্পৰ্শকাতৰ বিষয় আনিছে যিটোক কিছু সাৱধানে নেভিগেচনৰ প্ৰয়োজন কিন্তু মধ্য আৰু হাইস্কুলৰ পৰিৱেশতো মোটামুটি সাধাৰণ। হয়, বয়সৰ ফালৰ পৰা আপুনি ওচৰ চাপিছে, কিন্তু বয়সৰ ব্যৱধান বহল হোৱাৰ লগে লগে ক্ৰাছবোৰো ঘটে। বহু ছাত্ৰ-ছাত্ৰীয়ে নিজৰ ক্ৰাছবোৰক ব্যক্তিগতভাৱে ৰাখে, কিন্তু যিহেতু আপোনাৰটোৱে তাইৰ অনুভৱবোৰ উন্মোচন কৰিলে, গতিকে কেইটামান কথাৰ প্ৰতি সচেতন হওক। আপোনাৰ ছাত্ৰীগৰাকীক লজ্জিত কৰা, তাইক কিবা ভুল কৰা যেন অনুভৱ কৰা, বা তাইৰ আৱেগক তুচ্ছজ্ঞান কৰাৰ পৰা নিশ্চয় আঁতৰি থাকক। গতিকে, অনুমান কৰিছোঁ যে আপোনাৰ ছাত্ৰজনে “অনুপযুক্ত” মন্তব্য কৰা বুলি মই ক’ব নোৱাৰো। তাই মাত্ৰ আপোনাৰ লগত তাইৰ অনুভৱবোৰ শ্বেয়াৰ কৰিলে আৰু এতিয়া আপুনি জানে আৰু পেছাদাৰী আৰু দয়ালুভাৱে সঁহাৰি দিব পাৰে।

এইটো বাৰ্তা দিয়াটো গুৰুত্বপূৰ্ণ হ'ব যে শিক্ষক আৰু ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলৰ এটা স্পষ্ট সীমা আছে ৰোমান্টিক সম্পৰ্ক না । একেবাৰেই হ’ব৷আপোনাৰ বাবে ফ্লাৰ্ট বা মন্তব্যৰ ওপৰত কাম কৰি কোনো মিশ্ৰিত বাৰ্তা প্ৰেৰণ কৰাটো অনুচিত। যেতিয়া আপুনি আপোনাৰ ছাত্ৰৰ সৈতে কথা পাতিব, তেতিয়া যোগাযোগ কৰক যে আকৰ্ষণটো ভাগ কৰা হোৱা নাই। ছাত্ৰীগৰাকীক সোঁৱৰাই দিয়ক যে তাই একো ভুল কৰা নাছিল। হয়তো আপুনি তাইক এই পৰিস্থিতি ব্যৱহাৰ কৰি মানুহৰ মাজত প্ৰশংসা কৰা গুণসমূহ চিনাক্ত কৰাত সহায় কৰিব পাৰে।

আপুনি আপোনাৰ নেতৃত্ব দলৰ কোনোবা এজনৰ পৰাও কিছু নিৰ্দেশনা লাভ কৰিব পাৰে, হয়তো পৰামৰ্শদাতাৰ পৰাও, যাতে আপোনাৰ ছাত্ৰৰ সৈতে হোৱা কথা-বতৰা গঢ় দিয়াত সহায় কৰিব পাৰে। গতিকে, হয়, ইয়াক উত্থাপন কৰক, আৰু এইটো নিজাববীয়াকৈ পৰিচালনা কৰিবলৈ চেষ্টা নকৰিব৷ ব্যক্তিগতভাৱে লগ হ’লে এই পৰিস্থিতিৰ সমৰ্থন কৰিবলৈ আন এযোৰ চকু আৰু কাণ থাকিবলৈ আন এজন সহকৰ্মীক নিশ্চয়কৈ অন্তৰ্ভুক্ত কৰক। আপোনাৰ দুৱাৰখন নিশ্চয়কৈ খোলা ৰাখিব। লগতে, আপোনাৰ ছাত্ৰীগৰাকীক মেছেজ/ফোন কৰাৰ পৰা বিৰত থকাৰ কথাও বিবেচনা কৰক যদিহে তাই বিশ্বাস কৰে যে কল্পনাটো বাস্তৱলৈ পৰিণত হৈছে। আৰু শেষত এই ছাত্ৰজনক আওকাণ বা এৰাই চলিব নালাগে। আপোনাৰ যোগাযোগ আৰু স্পষ্টতাই শিক্ষক আৰু ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ মাজৰ সুস্থ সীমাবদ্ধতাক সুদৃঢ় কৰাত সহায় কৰিব পাৰে।

এটা কঠিন পৰিস্থিতি চম্ভালি থকা এজন নতুন শিক্ষক হিচাপে, এইটো মনত ৰখাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ যে দৈনন্দিন জটিলতা পৰিচালনা কৰিবলৈ আপোনাক গুৰুত্বপূৰ্ণ সহায়ক সম্পৰ্কৰ প্ৰয়োজন শিক্ষক হোৱাৰ প্ৰত্যাহ্বান। কাল্ট অৱ পেডাগজিৰ আয়োজক আৰু লেখিকা জেনিফাৰ গনজালেজে নতুন শিক্ষকসকলৰ বাবে এই সহজ আৰু গভীৰ পৰামৰ্শ আগবঢ়াইছে: “আপোনাৰ বিদ্যালয়ত ইতিবাচক, সহায়কাৰী, শক্তিশালী শিক্ষকসকলক বিচাৰি উলিয়াই আৰু তেওঁলোকৰ ওচৰত আঁঠু লৈ আপুনি আপোনাৰ কাম উন্নত কৰিব পাৰেআন যিকোনো কৌশলতকৈ সন্তুষ্টি বেছি। আৰু এই ক্ষেত্ৰত আপোনাৰ পাৰদৰ্শিতা লাভ কৰাৰ সম্ভাৱনা আকাশলংঘী হ’ব। বাৰীত গজি উঠা সৰু পুলিৰ দৰেই প্ৰথম বছৰত লাভৱান হোৱাটো বহুলাংশে নিৰ্ভৰ কৰে আপুনি নিজকে কাক কাষত ৰোপণ কৰে।’

প্ৰিয় আমি শিক্ষকসকল:

মোৰ দলটোৱে আজি দুপৰীয়াৰ আহাৰ খাবলৈ ওলাই গ’ল . গৰ্ভৱতী হোৱাৰ বাবে কঠোৰ বাজেটত আবদ্ধ হৈ আছো আৰু য’ত পাৰো তাতেই সঞ্চয় কৰিছো, গতিকে মেনুত থকা কম খৰচী বস্তুটো আৰু পানী অৰ্ডাৰ দিলোঁ৷ মোৰ বাকী দলটোৱে এনেকুৱা পানীয় আৰু খাদ্য অৰ্ডাৰ দিলে যিবোৰ মোতকৈ ১৫ ডলাৰৰ পৰা ২০+ ডলাৰ বেছি আছিল। বিল আহিলত তেওঁলোকে মাত্ৰ ওৱেট্ৰেছক টেবুলৰ মাজত সমানে বিভক্ত হ’বলৈ ক’লে। মই সন্মানসহকাৰে ক’লোঁ যে যিহেতু আমি মাত্ৰ চাৰিজন আছিলো গতিকে মই কেৱল বস্তুৰ দ্বাৰা ধন পৰিশোধ কৰাটো পছন্দ কৰিম৷ প্লাছ, এপেটাইজাৰটো (যিটো মই অৰ্ডাৰ কৰা নাছিলো) কভাৰ কৰিবলৈ আগবঢ়ালোঁ৷ অৱশেষত মই সহ্য কৰি বিলখন ভাগ কৰিলোঁ কাৰণ তেওঁলোকে মোক সস্তীয়া হোৱা যেন অনুভৱ কৰাইছিল। আৰু এতিয়া মোৰ সহকৰ্মীসকলে মোক প্ৰথমতে উত্থাপন কৰাৰ বাবে ঠাণ্ডা কান্ধটো দিছে ৷ টেনচন থকা যেন লাগে, আৰু কেনেকৈ আগবাঢ়িম সেইটো নিশ্চিত নহয়৷ —Cheapskate Shamed

প্ৰিয় চি.এছ.,

আপুনি অস্বস্তিকৰ গ্ৰুপ ডাইনামিক্স শ্বেয়াৰ কৰিছে যাৰ সৈতে আমি সকলোৱে সম্পৰ্ক স্থাপন কৰিব পাৰো। যদিও আপোনাৰ কথা কোৱাৰ সাহসে আপুনি বিচৰা সন্মান আৰু ফলাফল নিদিলে, তথাপিও ই নিজৰ প্ৰতি সঁচা আৰু ঠাই লোৱাৰ এক ডাঙৰ আৰম্ভণি৷ আশাকৰোঁ, এই অভিজ্ঞতাই আপোনাক ভৱিষ্যতে সামাজিক আউটিঙক অস্বীকাৰ কৰিবলৈ বাধ্য নকৰে কাৰণ মই অনুমান কৰিছোঁ যে আপুনি এতিয়াও বিচাৰেআপোনাৰ সহকৰ্মীসকলৰ সৈতে সংযোগ স্থাপন কৰিবলৈ। মই ভাবো আমাৰ বেছিভাগেই এই কথাত একমত যে ইজনে সিজনক চিনি পোৱা আৰু যত্ন লোৱা এটা দলৰ সৈতে কাম কৰাটো পুৰস্কাৰজনক৷ আমাৰ সকলোৰে জীৱনৰ বিভিন্ন পৰ্যায় আৰু অৰ্থনৈতিক পৰিস্থিতিত থকাটোও সাধাৰণ কথা। গতিকে, অধ্যৱসায় কৰি নিজৰ সীমাৰ প্ৰতি ভাল অনুভৱ কৰাৰ কিছুমান উপায় বিবেচনা কৰোঁ আহক। আপুনি সস্তীয়া নহয়!

পৰৱৰ্তী সময়ত আপুনি ওলাই গ’লে চাৰ্ভাৰৰ পৰা আপোনাৰ নিজৰ বিল সুধিব। যদি আপুনি আপোনাৰ সহকৰ্মীসকলৰ সন্মুখত নিজৰ বিল বিচাৰিব নিবিচাৰে, তেন্তে বাথৰুমলৈ যাওক, আপোনাৰ চাৰ্ভাৰ বিচাৰি লওক আৰু নিজেই যত্ন লওক। সকলো আলোচনা হোৱাৰ আগতে নগদ ধন আনি সোনকালে ধন পৰিশোধ কৰাৰ কথা চিন্তা কৰক। নিজৰ খৰচৰ সীমাৰ ওপৰত দৃঢ় হৈ থাকক! নিজৰ পক্ষ লোৱা বা আনক বুজাই দিয়াৰ প্ৰয়োজন নাই। মাত্ৰ নিজৰ যত্ন লওক। নিজৰ বিল নিজে ল’ব নোৱাৰিলে কি ক’ব সেই বিষয়ে সাজু থাকক: “মই আজিহে মোৰ খাদ্য আৰু টিপছৰ খৰচ দিব পাৰিছো। মই কঠিন বাজেটত আছো আৰু আপোনাৰ সমৰ্থনৰ বাবে কৃতজ্ঞ।’

আপুনি হয়তো কিছুমান “মানুহক সন্তুষ্ট কৰা” প্ৰৱণতা অনুভৱ কৰি আছে যেন লাগে। “বহুতৰ বাবে সন্তুষ্ট কৰাৰ আগ্ৰহ আত্মমূল্যবোধৰ বিষয়ৰ পৰাই উদ্ভৱ হয়। তেওঁলোকে আশা কৰে যে তেওঁলোকৰ পৰা বিচৰা সকলো কথাতে হয় বুলি ক’লে তেওঁলোকে গ্ৰহণযোগ্য আৰু ভাল পোৱা অনুভৱ কৰাত সহায় কৰিব।” আপোনাৰ দলৰ সৈতে ভাল পোৱা আৰু শক্তিশালী সম্পৰ্ক স্থাপন কৰাটো স্বাভাৱিক৷ কিন্তু মানুহৰ মতানৈক্যৰ সময়ত অস্বস্তি অনুভৱ কৰাটো বা কথা ক’বলৈ আৰু নিজৰ স্থিতিত ৰখাত অসুবিধা হোৱাটো মানুহক সন্তুষ্ট কৰাসকলৰ বাবে অতিৰিক্ত প্ৰত্যাহ্বানজনক হ’ব পাৰে। আপোনাৰ বিভিন্ন ভূমিকা আছে আৰু হিচাপেএগৰাকী গৰ্ভৱতী মাতৃ, এনে লাগে যেন আপুনি আগতেই পৰিকল্পনা কৰিছে আৰু আপোনাৰ বৃদ্ধি পোৱা পৰিয়ালটোৰ প্ৰতি বিবেকবান হৈ আছে। আপুনিও গ্ৰহণযোগ্য হ’ব বিচাৰে আৰু আপোনাৰ দলৰ সৈতে প্ৰামাণিকভাৱে সংযুক্ত হ’ব বিচাৰে। এই উত্তেজনাবোৰ স্বাভাৱিক আৰু নেভিগেট কৰাটো কৌশলী। বাকী সকলোকে সন্তুষ্ট কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিলে নিজৰ বাবে কমেইহে থাকিব। আৰু এগৰাকী গৰ্ভৱতী মামা হিচাপে আপুনি আপোনাৰ শক্তি সংৰক্ষণ কৰিব লাগিব।

মোৰ পৰামৰ্শ হ'ল আপোনাৰ জাৰ্নেলটো তুলি লওক আৰু অলপ প্ৰতিফলিত লিখা কৰক। যি হ’ব বিচাৰে সেইজন হওক। নিজকে আৰু পৰিয়ালক অগ্ৰাধিকাৰ দিলে কেনে অনুভৱ হয়? কল্পনা কৰক যে আপোনাৰ সহকৰ্মীসকলৰ আগত শান্তভাৱে কথা পাতিছে। কি ক’বা? আপুনি নিজৰ সীমা ৰক্ষা কৰি আছেনে? আপোনাৰ কোনো ক্ষেত্ৰ আছেনে যিবোৰৰ যত্ন লোৱাৰ প্ৰয়োজন? এতিয়া কিছুমান কাৰ্য্যকৰী পদক্ষেপ চিনাক্ত কৰক। শুনিবলৈ এনেকুৱা লাগে যেন আপুনি টকা সঞ্চয় কৰিব বিচাৰে। আপোনাৰ অগ্ৰগতি দেখা আৰু শক্তিশালী অনুভৱ কৰাত সহায় কৰিবলৈ আপুনি এটা নিৰ্দিষ্ট বেংক একাউণ্ট আঁতৰাই ৰাখিব পাৰিবনে? আনকি সপ্তাহত ৩০ ডলাৰো সঁচাকৈয়ে যোগ হয়।

আপুনি আন মানুহক সলনি কৰিব নোৱাৰে, কিন্তু আপুনি কি গ্ৰহণ কৰিব আৰু এই জীৱন পৰিস্থিতিৰ প্ৰতি আপুনি কেনেদৰে সঁহাৰি জনাব সেই বিষয়ে নিয়ন্ত্ৰণ কৰিব পাৰে। Atomic Habits ৰ লেখক জেমছ ক্লিয়াৰে লিখিছে, “অভ্যন্তৰীণ প্ৰেৰণাৰ চূড়ান্ত ৰূপটো হ’ল যেতিয়া এটা অভ্যাস আপোনাৰ পৰিচয়ৰ অংশ হৈ পৰে। মই এইটো বিচৰা ধৰণৰ মানুহ বুলি কোৱাটো এটা কথা৷ মই এই ধৰণৰ মানুহ বুলি কোৱাটো বহুত বেলেগ কথা।’

প্ৰিয় WeAreTeachers:

যোৱা সপ্তাহৰ শেষৰ ফালে মই পাহাৰত পলায়ন কৰিলোঁ আৰু আচলতে গছৰ ঘৰত থাকিলোঁ .ইমান আচৰিত আছিল! এনেকুৱা কিবা এটা কৰিবলৈ পাই মই নিজকে ছুপাৰ প্ৰভিলেজড অনুভৱ কৰিলোঁ। বিশালতাই শিথিলতা দিছিল, আৰু প্ৰকৃতিত ডুব যোৱাটো আছিল প্ৰেৰণাদায়ক: সুন্দৰ বতাহ, গছৰ খুঁটা, মেৰুকৰণ কৰা হাইকিং, চৰাইৰ চিঞৰ-বাখৰ। মোৰ নিজৰ দৰে লাগিল। এতিয়া, মই মোৰ শ্ৰেণীকোঠাৰ কথাবোৰৰ দোলনত ঘূৰি আহিবলৈ সংগ্ৰাম কৰি আছো। মই মাথোঁ বাস্তৱ জীৱনৰ পৰা পলাই যাব বিচাৰো। মোক সহায় কৰিবলৈ আপোনাৰ কি কি ধাৰণা আছে? —টেক মি বেক টু দ্য ট্ৰিজ

প্ৰিয় টি.এম.বি.টি.টি.টি.,

গছৰ ঘৰত উঠি থকাটো কিমান শীতল! আমেৰিকাৰ কবি শ্বেল ছিলভাৰষ্টেইনেও সেই বিষয়ে কিবা এটা ক’ব পাৰে।

এটা গছৰ ঘৰ, এটা মুক্ত ঘৰ,

এটা গোপন তুমি আৰু মোৰ ঘৰ,<৪>

পাতল ডালবোৰত এটা ওখ ঠাইত

ঘৰ হ'ব পৰাকৈ আৰামদায়ক।

এটা ৰাস্তা ঘৰ,

এটা পৰিপাটি ঘৰ,

নিশ্চিত হওক আৰু আপোনাৰ ভৰি দুখন মচি দিয়ক ঘৰ

ইছ মোৰ ধৰণৰ ঘৰ একেবাৰেই নহয়—

গছৰ ঘৰত থাকিবলৈ যাওঁ।

প্ৰকৃতিত নিজকে বিলীন কৰি ভৰাই দিব পৰাটো কি উপহাৰ তোমাৰ কাপ! শিক্ষকতা ইমান গতিশীল, জটিল আৰু দাবীদাৰ কাম। শাৰীৰিক আৰু আৱেগিক তীব্ৰতাই সঁচাকৈয়ে ক্ষতিগ্ৰস্ত হ’ব পাৰে আৰু আমাৰ ইমানবোৰ শিক্ষাবিদে বাৰ্নআউটৰ অনুভৱত ষ্ট্ৰেডলিং কৰি আছো। নিজকে অধিক অনুভৱ কৰাৰ উপায় বিচাৰি উলিওৱাটো সৰ্বোচ্চ, গতিকে আপুনি আৱিষ্কাৰ কৰি আছে বুলি শুনিবলৈ ই অতি প্ৰেৰণাদায়ক। আপোনাৰ বাবে ভাল!

স্কুলৰ ভিতৰত আৰু বাহিৰত জীৱনটো কেতিয়াবা অগোছাল আৰু বিশৃংখল অনুভৱ হ’ব পাৰে। আপুনি হৈছেদৈনন্দিন বাম্পিনেছৰ মাজেৰে পাৰ হ’বলৈ আমাৰ আৱেগিক স্থিতিস্থাপকতা গঢ়ি তোলাৰ গুৰুত্বৰ বিষয়ে আমাক সকলোকে সোঁৱৰাই দিয়া। শিক্ষা নেত্ৰী এলেনা এগুইলাৰে কয়, “সৰল ভাষাত ক’বলৈ গ’লে, স্থিতিস্থাপকতা হ’ল আমি কেনেকৈ আমাৰ জীৱনৰ ধুমুহাৰ সন্মুখীন হওঁ আৰু কিবা এটা কঠিন কামৰ পিছত পুনৰ উত্থান কৰো।” তাই আৰু কয় যে স্থিতিস্থাপকতাই হৈছে “যিটোৱে আমাক কেৱল জীয়াই থাকিবলৈ নহয়, লাভৱান হ’বলৈ সক্ষম কৰে।” এগুইলাৰে স্নায়ুবিজ্ঞান, মাইণ্ডফুলনেছ, ইতিবাচক মনোবিজ্ঞান আৰু অধিক ক্ষেত্ৰত আৱেগিক স্থিতিস্থাপকতা গঢ়ি তোলা অভ্যাস গঢ়ি তোলাৰ ক্ষেত্ৰত তেওঁৰ ১২ মাহৰ পদ্ধতিটোক বাহ সাজে। কিছুমান ডাঙৰ ধাৰণা হ'ল এতিয়া ইয়াত থকা, নিজৰ যত্ন লোৱা, সম্প্ৰদায় গঢ়ি তোলা, আৱেগ বুজি পোৱা, আৰু শক্তিশালী কাহিনী কোৱা।

যদিও ছুটীৰ পৰা আপোনাৰ অধিক সংকোচিত জীৱনশৈলীলৈ পৰিৱৰ্তন হোৱাটো কঠিন, মই নিশ্চিত আপুনি কৃতজ্ঞতা বিচাৰি পাব পাৰে যে আপুনি এই আচৰিত অভিজ্ঞতাবোৰ পাইছিল। আপুনি আপোনাৰ জীৱনৰ বেংক একাউণ্টত এনে অৰ্থপূৰ্ণ অভিজ্ঞতা জমা কৰিবলৈ সক্ষম হোৱাটো সঁচাকৈয়ে উপকাৰী। “ভয় খোজ”ক আপোনাৰ কৰ্মক্ষেত্ৰলৈ আৰু আপোনাৰ দৈনন্দিন জীৱনত পুনৰ পৰিৱৰ্তনৰ এক সজীৱ অংশ হিচাপে ৰখাৰ কথা চিন্তা কৰক। এই পৰিৱৰ্তনবোৰ আমাৰ বেছিভাগৰে বাবে কঠিন হ’ব পাৰে। আপুনি য'ত খোজ কাঢ়ি যায় আৰু লক্ষ্য কৰে, সঁচাকৈয়ে লক্ষ্য কৰক , আপোনাৰ চৌপাশে সেই বিশালতা আৰু আচৰিত অনুভৱবোৰ ঘূৰাই আনিব পাৰে যিবোৰ আপুনি অৰণ্যত অনুভৱ কৰিছিল।

আৰু যোগ দিবলৈ, প্ৰায়ে কিছুমান আমাৰ জীৱনৰ শ্ৰেষ্ঠ মুহূৰ্তবোৰৰ ভিতৰত জিৰণি লোৱা সময়বোৰ নহয়। ইতিবাচক মনোবিজ্ঞানী মিহলীCsikszentmihalyi য়ে ধাৰণা কৰিছে যে আমাৰ আটাইতকৈ সুখৰ সময়বোৰ তেতিয়াই ঘটে যেতিয়া আমি কঠিন আৰু মূল্যৱান কাম এটা সম্পন্ন কৰিবলৈ টানি থাকোঁ। তেওঁ এই “প্ৰবাহ”ক “শিল্প, খেলা-ধূলা, কৰ্মৰ দৰে কাৰ্য্যকলাপত উচ্চ মনোনিৱেশ আৰু নিমজ্জিত হোৱাৰ অৱস্থা” বুলি বৰ্ণনা কৰিছে। গতিকে, হয়, জিৰণি লওক, আপুনি সুন্দৰ বুলি ভবা স্থানত থাকক, আৰু আপোনাৰ আভ্যন্তৰীণ আৰু বাহ্যিক সচেতনতাবোধক লালন-পালন কৰক। কিন্তু লগতে, সচেতনভাৱে আপোনাৰ কৌতুহলৰ প্ৰতি টেপ কৰা “প্ৰবাহ”ৰ অনুভূতি বিচাৰি উলিওৱাৰ উপায় বিচাৰি উলিয়াওক, বিশেষকৈ যেতিয়া আপুনি কৰ্ম আৰু জীৱনৰ দায়িত্বৰ সৈতে পুনৰ নিজকে খাপ খুৱাই লৈছে। কেইটামান মুহূৰ্ত সময় উলিয়াই চিন্তা কৰক যে কিহৰ বাবে আপোনাৰ সময়ৰ জ্ঞান হেৰুৱাই পেলায়। মোৰ বাবে যেতিয়া মই কবিতাৰ কথা পঢ়ি থাকোঁ, লিখি থাকোঁ, কথা পাতি থাকোঁ৷ ঘণ্টাৰ পিছত ঘণ্টা পাৰ হৈ যায় যেতিয়া মই সংগীত শুনি থাকোঁ, শিল্প নিৰ্মাণ কৰি থাকোঁ, বিলত খোজ কাঢ়ি থাকোঁ, আৰু চকলেট চিপ কুকিজ বেকিং কৰি থাকোঁ।

মনত ৰাখিব যে আপোনাৰ কামে আপোনাক ভৰাই তোলা আৰু আপোনাক বনোৱা কিছুমান কাম কৰিবলৈ সক্ষম কৰে উত্তাল অনুভৱ কৰে। গতিকে, যদি সেইটোৱে আপোনাক উত্তেজিত আৰু অনুপ্ৰাণিত অনুভৱ কৰে তেন্তে আন এটা ভ্ৰমণৰ পৰিকল্পনা কৰক! ইফালে, এটা সময়ত আৰু কেতিয়াবা আনকি মুহূৰ্তৰ পিছত মুহূৰ্তলৈও উদ্দেশ্য আৰু মনোযোগেৰে নিজৰ জীৱনটো জীয়াই থকাটোৱেই আৰম্ভণিৰ ঠাই।

আপোনাৰ এটা জ্বলন্ত প্ৰশ্ন আছেনে? আমাক [email protected] ত ইমেইল কৰক।

প্ৰিয় WeAreTeachers:

মই এজন মধ্যবিদ্যালয়ৰ গণিতৰ শিক্ষক, আৰু মোৰ বিল্ডিঙত অনুশাসনৰ সমৰ্থন নাই। গুৰুতৰ বা আন সকলো আচৰণৰ বিষয় মোৰ দায়িত্ব। যদি মই কোনো ছাত্ৰক বাহিৰলৈ পঠিয়াই দিওঁ, তেন্তে তেওঁলোকে পঠোৱাটো অনিবাৰ্য৷মাত্ৰ কেইমিনিটমানৰ পিছত উভতি আহিব, হাতত ললিপপ। এই একেখিনি ল’ৰা-ছোৱালীয়ে যেতিয়া মাত্ৰ শাৰীৰিক কাজিয়া আৰম্ভ কৰিছিল আৰু আনকি আচবাব আৰু সামগ্ৰীও ভাঙিছিল, তেতিয়া ই বিৰক্তিৰ বাহিৰত৷ মই পাওঁ যে মোৰ অধ্যক্ষই ইতিবাচক সম্পৰ্ক গঢ়ি তুলিব বিচাৰে—মইও সেইটোৱেই বিচাৰো। কিন্তু মোৰ এনে লাগে যেন মই এটা ব্ৰেকিং পইণ্টত আছো৷ মই ভুল কৰিছোনে, নে মোৰ প্ৰশাসকসকল লেহেমীয়া?

অধিক পৰামৰ্শৰ স্তম্ভ বিচাৰেনে? আমাৰ Ask WeAreTeachers হাব চাওক।