Beste WeAreTeachers,

Ik geef nu 12 jaar les in de derde klas. Ik hou van mijn school en heb een geweldig team. Maar ik blijf het gevoel hebben dat er misbruik wordt gemaakt van mijn sterke punten! Mijn directeur ontdekte dat ik hele leuke prikborden maak, dus nu ben ik verantwoordelijk voor alle prikborden in de hoofdgang (er zijn... acht ). Ik ben een zeer sterke leraar, dus nu krijg ik alle overplaatsingen van leerlingen die worstelen met gedrag. Ik heb ook bijna elk jaar een student leraar. Het voelt gewoon alsof elke keer als iemand vaststelt dat ik ergens goed in ben, ik wordt opgescheept met verantwoordelijkheden waar ik niet om heb gevraagd. Ik voel me alsof ik word gestraft omdat ik goed ben in lesgeven. Is dit iets wat ik gewoon moetaccepteren? Sterk overwegen van incompetentie.

Beste S.C.I.,

Ah, de vloek van de bekwaamheid. Voor mij kwam het altijd neer op de volgende vraag: "Waarom geen opleiding of hogere verwachtingen voor de minder bekwame mensen in plaats van de bekwame te straffen?" Het steeds maar weer nadenken over die vraag leidde bij mij tot grote wrevel, en heeft grappig genoeg de vloek niet omgekeerd.

Het goede nieuws is dat je dit niet hoeft te accepteren.

Het niet-zo-goede nieuws is dat je daarvoor grenzen moet stellen in een gesprek met je beheerder. Grenzen stellen kan voor iedereen ongemakkelijk zijn, maar vooral voor leraren die vaak de moeilijke combinatie hebben van perfectionistische en menslievende trekjes ("Moet ik dit doen wat ik niet wil doen? Natuurlijk! Laat me uren van mijn tijd en energie besteden om ervoor te zorgen dat het perfect is!").

Voordat u een gesprek met uw administrateur heeft, maakt u een planning van wat u nog steeds bereid bent te doen als onderdeel van uw takenpakket, wat u bereid bent te doen met compensatie (hetzij in termen van geld of tijd in de vorm van een extra planningsperiode, geen middagdienst, of andere onderhandelingen), en wat u niet meer wilt doen. Voer vervolgens een gesprek waarin u uw huidige situatie uiteenzet, wat u hoopt te doen.uit dit gesprek, en waarom.

"Bedankt dat je me vandaag hebt ontmoet. Ik werk hier graag, en ik wil eerlijk tegen je zijn over iets: ik ben overweldigd. Ik realiseer me dat ik niet de bandbreedte heb voor veel van de dingen die ik heb toegezegd, dus ik heb veel nagedacht over het aanpassen van wat ik heb toegezegd op me te nemen. Kan ik je wat ideeën vertellen die ik heb voor het rouleren, delegeren en herverdelen van sommige van de rollen die ik nu heb?"

Maar als ze het niet begrijpen of als ze reageren met een beledigende "slik het maar in" opmerking over hoe iedereen, zelfs Kevin, die niets doet, sterke punten heeft die jouw overbelastingen rechtvaardigen, kun je je afvragen of het de moeite waard is om op een school te blijven die geen grenzen respecteert.

Beste WeAreTeachers,

Ik verliet mijn vorige school vanwege een vreselijke assistent-directeur, en ontdekte nu op onze terug-naar-school-e-mail dat deze zelfde assistent-directeur naar mijn nieuwe school is overgeplaatst! Hij was onbeleefd tegen studenten en docenten en was zo neerbuigend tegen mij dat ik paniekaanvallen kreeg voordat ik hem moest ontmoeten. Moet ik mijn nieuwe directeur vertellen dat ik niet met hem kan werken? -Living in My Nightmare

Beste L.I.M.N.,

Ik heb gehoord dat dit op verschillende werkplekken gebeurt. Het laat me zo ineenkrimpen dat mijn huid elke keer pijn doet.

Hoewel ieder van ons zich de horrorscène kan voorstellen dat we bij een nieuwe baan een monster uit ons verleden aantreffen (het "REEE! REEE! REEE!" van krijsende vioolsnaren), denk ik dat het om verschillende redenen geen goed idee is om nu iets tegen je directeur te zeggen.

1. Het kan averechts werken en je moeilijk doen lijken om mee te werken.
2. Ik denk altijd dat het een beter idee is om mensen zelf hun mening te laten vormen. Persoonlijk ben ik altijd op mijn hoede voor iemand die me vertelt hoe ik over iemand moet denken voordat ik de kans heb gehad hem echt te leren kennen. Hetzelfde kan gelden voor je directeur die denkt dat hij een geweldige nieuwe AP heeft aangenomen. Mensen laten je altijd zien wie ze zijn. Dat brengt me bij mijn volgende punt:
3. Misschien heeft je AP een wonderbaarlijke zomeromslag gemaakt! (We steunen grote dromen hier.) Je zult het niet weten totdat je hem een kans geeft.
4. Als je assistent-directeur toezicht houdt op een ander vak of niveau dan het jouwe, zul je waarschijnlijk weinig interactie met hem hebben.

In de tussentijd, bescherm jezelf. Documenteer elk ongewenst gedrag. Beperk de interactie met hem tot e-mail indien mogelijk. Ontmoet hem niet persoonlijk zonder de aanwezigheid van een andere collega. Maar laten we allemaal duimen voor de "wonderbaarlijke zomer ommekeer."

Beste WeAreTeachers,

Ik ben dit schooljaar begonnen op wat voelt als mijn absolute dieptepunt als professional. Ik heb persoonlijk geen motivatie. Meestal kan ik energie en positiviteit lenen door "osmose" van de mensen om me heen, maar het moreel op mijn school lijkt onbestaande. Plus, mijn twee beste lerarenvrienden zijn vorig jaar vertrokken in de grote lerarenuittocht. Moet ik nu gewoon stoppen, of kijken of dit jaar beter wordt? -Soloen So Low

Beste S.A.S.L.,

Het breekt mijn hart om te horen hoe laag het moreel voor leraren is dit jaar. Ik wou dat ik jullie allemaal kon opscheppen, een deken om jullie heen kon slaan op mijn bank, en jullie een Little Debbie Cosmic Brownie kon geven terwijl jullie me al jullie problemen vertellen of we lachen om Derry Girls in plaats daarvan.

Er is geen snelle oplossing voor het absolute treinwrak dat het onderwijs de laatste tijd is. Maar er zijn enkele manieren om kleine verbeteringen aan te brengen in je eigen ervaring. Dit hangt echter volledig af van je persoonlijkheid, en wat je rustgevend, nuttig of bemoedigend vindt. Hier zijn enkele artikelen die ik heb verzameld en die je kunnen helpen waar je bent:

Geïnspireerd door rebellie: Leraren sluiten zich dit jaar aan bij "Het Verzet" - doet u mee?

Voel je sterk als je sport: Tips om trainingen voor leraren echt te laten werken

Wil je het uitpraten met een professional: 27+ Gratis adviesmogelijkheden voor leraren

Vind het valideren van je trauma als een gedeelde ervaring nuttig: We hebben het COVID-trauma van leerkrachten niet aangepakt.

Wil je afleiding: Leraren delen de hobby's die hen nu gezond houden, De beste zomerleesboeken voor leraren

Even lachen: 14 hilarische leraren op TikTok

Maar als je al het punt hebt bereikt waarop het voelt alsof niets je ongelukkigheid kan verzachten, denk ik dat het verstandig is om andere opties te onderzoeken, idealiter met begeleiding van een therapeut. Zorg ervoor dat je alle informatie hebt over hoe tussentijds stoppen je professioneel en financieel kan beïnvloeden, zodat je een weloverwogen beslissing neemt die het beste voor je is.

Heeft u een brandende vraag? E-mail ons op [email protected].

Beste WeAreTeachers,

Tijdens de lunch kletste ik met een groep oud-studenten. Ze lieten me een stel foto's zien die ze in de zomer hadden genomen en die allemaal op elkaar leken, dus ik vroeg voor de grap of ze allemaal dezelfde fotograaf hadden ingehuurd. Toen vertelden ze me dat een van onze leraren maatschappijleer de foto's gratis had gemaakt. Ik reageerde niet, maar besloot zelf wat onderzoek te doen. Ik vond zijn Facebook-pagina en ontdekte dat hijtientallen albums van meisjes van onze school. Hoewel geen van de foto's openlijk gewaagd zijn, waren veel van de bijschriften dingen als "De mooie Georgia" of "Ik hou van de manier waarop het licht hier Paloma raakt." Hij is al lange tijd leraar op onze campus, en ik wil hem niet in de problemen brengen als dit een legitieme nevenhobby is die hij doet met toestemming van zijn ouders. Ik kan gewoon het vieze gevoel dat ik kreeg nazijn Facebook pagina te vinden. Wat moet ik doen? -Creeped Out in CO