Spóźnienia nie są niczym nowym. Były problemem przed pandemią, a według moich znajomych nauczycieli teraz jest jeszcze gorzej. A kiedy uczniowie mają trudności z terminowym oddawaniem zadań, jaki jest protokół? Sztywne terminy bez wybaczania? Otwarty okres karencji? Opóźnione okno z karą? Nie jestem pewien, czy istnieje jedno uniwersalne rozwiązanie.

Jeśli chodzi o zasady oceniania, opinie są różne. Niektórzy nauczyciele decydują się nie przyjmować żadnych spóźnionych prac. Kiedy mija termin, to koniec. Inni oferują określone okno na spóźnione prace, być może odcinając je w ciągu tygodnia lub maksymalnie dwóch. Wreszcie, niektórzy nauczyciele dostosowują się do każdego scenariusza, co uważają za stosowne. Rozumiem uzasadnienie każdego z nich, ale rzadko kiedy zawód nauczyciela jest zawodem, w którymZawsze istnieją wyjątki i wyjątkowe okoliczności, które wymagają oceny sytuacji - taka jest natura tej pracy.

Żadne spóźnienie nie jest zbyt surowe

Nigdy nie byłem osobą, która wprowadzałaby politykę zakazu spóźniania się do pracy. Chociaż część mnie by tego chciała, nie jest to najbardziej pragmatyczne podejście. W rzeczywistości jest to nierozsądne i może prowadzić do niezgody z rodzicami, a nawet administratorami. Oczywiście, kładzie to nacisk na umiejętności zarządzania czasem, ale istnieje zbyt wiele okoliczności, które komplikują tę politykę, w tym między innymi pogrzeby, choroby, kontuzje,Złożenie pracy na czas i nie ma problemu. Tak, ale odrobina elastyczności może pomóc w nawiązaniu kontaktu z uczniami i rodzicami.

Otwarty jest zbyt hojny

I choć polityka zakazu spóźniania się wydaje się zbyt surowa, twierdzę, że otwarta polityka jest zbyt hojna. Jestem za okazywaniem współczucia i dawaniem drugiej szansy, ale uczniowie muszą wziąć odpowiedzialność za swoją naukę. Częścią tego jest wykonywanie zadań i składanie ich na czas. Istnieje duża różnica między spóźnieniem o trzy dni a spóźnieniem o trzy tygodnie.Cykl spóźnionych zgłoszeń, z których wiele pojawi się podczas następnej jednostki dydaktycznej - może nawet później. Z pewnością nie chcę ich oceniać. To stresor. W prawdziwym świecie za niedotrzymanie terminów grożą konsekwencje. Nauczenie się tej lekcji w szkole nie jest złą rzeczą.

Zdefiniowana opcja późnej pracy jest w sam raz!

Ostatecznie najbardziej sprawiedliwą opcją jest akceptowanie spóźnionych prac w rozsądnych ramach czasowych - takich, które są jasno określone. Ta polityka pozwala nauczycielom dostosować się do każdego z tych osobistych scenariuszy, które są po prostu nieuniknione w nauczaniu. Jeśli uczniowie mają zaległości, z jakiegokolwiek powodu, nadal mają czas na przesłanie swojej pracy. Kiedy jednak to okno się zamknie, nadszedł czas, aby przejść dalej. InneW przypadku tego typu polityki należy rozważyć, czy należy nałożyć karę za spóźnienie. To trudne. Oczywiście, jeśli chodzi o chorobę lub inne ekstremalne okoliczności, współczucie jest ważne; ale kiedy uczniowie wielokrotnie marnują czas zajęć lub po prostu nie są zmotywowani, to co innego. Jeśli nie ma konsekwencji dla tych scenariuszy, to co ma powstrzymać uczniów przed przyzwyczajeniem się do tej praktyki? Żłobienie aOcena ucznia nie jest najlepszą praktyką w przypadku kilkudniowego spóźnienia, ale nie mam nic przeciwko nałożeniu kary. Kara ta powinna służyć jako przypomnienie i, miejmy nadzieję, środek odstraszający; nie powinna demoralizować.

Bez względu na to, którą opcję wybierze nauczyciel, kluczem do sukcesu jest wdrożenie od pierwszego dnia pracy

Program nauczania powinien jasno określać warunki polityki. Jeśli oznacza to, że spóźnione prace nie będą akceptowane, niech tak będzie. Jeśli granica wynosi dwa tygodnie, sformułowania powinny się zgadzać. A jeśli wszystko zależy od scenariusza, mogą pojawić się bóle głowy i dodatkowy stres. Wiem z doświadczenia. Niektórzy uczniowie naprawdę potrzebują dodatkowej pomocy i mogą skorzystać z elastyczności nauczyciela, ale inni po prostu to zrobią.Studenci będą próbowali składać prace z 77-dniowym opóźnieniem. Niestety, widziałem to.

Nie ma nic złego w ustalaniu parametrów i terminów poprzez jasne kanały komunikacji. Uczniowie potrzebują struktury i granic. Nauczyciele również.

Jeśli celem jest okazanie pewnego stopnia współczucia, zapewnienie możliwości samokorekty i zilustrowanie, że wszystkie działania mają konsekwencje, to akceptowanie spóźnionych prac w rozsądnych ramach czasowych jest dobrym rozwiązaniem.

Jak radzisz sobie z opóźnionymi pracami w swojej klasie? Podziel się w komentarzach poniżej. Plus, sposoby radzenia sobie z uczniami, którzy w ogóle nie wykonują żadnej pracy.

Chcesz więcej takich artykułów? Zapisz się do naszego newslettera!