บางครั้งฉันรู้สึกว่าเด็กๆ ยอมแพ้เร็วเกินไปในสมัยนี้ ในห้องเรียนของฉัน ฉันพบว่านักเรียนตอบ "ฉันไม่รู้" ก่อนที่ฉันจะตอบคำถามหรือส่งงานเสร็จเสียด้วยซ้ำ! มาเป็นต้นแบบให้เด็กๆ ของเราเรียนรู้อย่างกระตือรือร้นโดยเสนอสิ่งอื่นๆ ที่พวกเขาพูดแทนได้ ต่อไปนี้เป็น 8 ทางเลือกแทน "ฉันไม่รู้":

"คุณช่วยถามคำถามซ้ำได้ไหม"

ทุกคนเรียนรู้ด้วยวิธีและจังหวะที่ต่างกัน เมื่อตั้งคำถามกับนักเรียน เราควรพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อให้แน่ใจว่าเราเขียนและถามด้วยวาจา นักเรียนจำเป็นต้องรู้ว่าเป็นเรื่องปกติมากที่จะขอให้ถามคำถามซ้ำหรือให้พวกเขาไปยังสถานที่ที่สามารถอ่านซ้ำได้ด้วยตนเอง สิ่งนี้จะช่วยให้ผู้เรียนทั้งการได้ยินและการมองเห็นสามารถประมวลผลคำถามได้ สมองของเราต้องใช้เวลาในการประมวลผล ซึมซับ และตีความคำถามก่อนที่จะเริ่มหาคำตอบ!

“ฉันขอเวลาคิดอีกสักครู่ได้ไหม”

ฉันคิดว่าเรา ต้องเตรียมเวลารอให้เพียงพอเมื่อถามคำถามกับนักเรียน เวลารอ คือเวลาที่ครูรอก่อนที่จะเรียกนักเรียนคนอื่นในชั้นเรียนหรือให้นักเรียนแต่ละคนตอบกลับ เราต้องสอนนักเรียนของเราให้สนับสนุนเวลารอคอยหากไม่ได้รับ เราทุกคนเรียนรู้และประมวลผลข้อมูลในระดับที่แตกต่างกัน หนึ่งในทางเลือกแทน “ฉันไม่รู้” เด็ก ๆ ต้องเรียนรู้ที่จะปล่อยให้ตัวเองนั่งและคิด! ไม่เป็นไร!

“ฉันไม่แน่ใจ แต่นี่คือสิ่งที่ฉันรู้…”

แปดสิบเปอร์เซ็นต์ของเวลา การพูดว่า “ฉันไม่รู้” ไม่ได้หมายความว่า ไม่มีอะไรที่เด็กรู้เกี่ยวกับหัวข้อที่อยู่ในมือ ไม่ว่าจะเป็นการเจาะลึกความรู้เดิมหรือเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยที่ได้รับจากบทเรียน ขอแนะนำให้นักเรียนของเราระบุสิ่งที่พวกเขารู้เพื่อช่วยค้นหาสิ่งที่พวกเขาไม่รู้โดยเฉพาะเจาะจงมากขึ้น มันเกือบจะเหมือนกับการย้อนรอยเมื่อคุณรู้ตัวว่าทำของหาย สถานที่สุดท้าย "สถานที่" ที่เหมาะสมอยู่ที่ไหน คุณคิดว่าจุดไหนที่คุณ “หลงทาง”? นั่นคือสิ่งที่เราต้องการให้นักเรียนย้อนรอย

“นี่คือการเดาที่ดีที่สุดของฉัน …”

ในทำนองเดียวกัน การเดาอย่างมีความรู้ก็เป็นเรื่องปกติ! จากความรู้เดิมของคุณ คุณคิดว่าสิ่งใดเหมาะสม งานของเราในฐานะครูคือการสร้างสภาพแวดล้อมในห้องเรียนที่กระตุ้นให้เกิดความเสี่ยง! ยิ่งนักเรียนรู้สึกสบายใจที่จะสอบตกมากเท่าไหร่ คุณก็จะยิ่งได้ยินคำว่า “ฉันไม่รู้” น้อยลงเท่านั้น จะไม่มีเหตุผลสำหรับมัน! จำลองมันด้วย ค้นหาโอกาสที่คุณสามารถบอกนักเรียนของคุณว่าคุณไม่รู้จริงๆ แต่ทำไมไม่ลองเดาที่มีการศึกษา! อะไรที่เลวร้ายที่สุดที่อาจเกิดขึ้นได้

“ฉันไม่ค่อยแน่ใจ … ยัง”

คำสามตัวอักษรนั้นมีประโยชน์ต่อสมองของเรามาก นักเรียนอาจไม่ทราบคำตอบ แต่เราต้องการกระตุ้นให้ผู้เรียนของเราทำต่อไป แทนที่จะยกมือยอมแพ้“ยัง” แสดงให้ตัวเองและคนรอบข้างเห็นว่าพวกเขายังไม่หมดความพยายาม และบางทีพวกเขาอาจจะไม่มีวันได้คำตอบ! บางทีครูอาจจะต้องเข้ามา! ไม่เป็นไร. แต่มีอย่างอื่นเกิดขึ้นระหว่างทาง … ความอุตสาหะ

“ฉันขอความช่วยเหลือจากเพื่อนได้ไหม”

อาจารย์ของฉันในวิทยาลัยเคยบอกฉันว่าฉันควรแสร้งทำเป็นว่าบทสนทนาในห้องเรียนนั้น เหมือนลูกปิงปอง เขาบอกฉันให้ใส่ใจกับวิธีที่มันเด้ง เกือบทั้งวันไปๆ มาๆ จากครูถึงนักเรียนหรือเปล่า? ลูกบอลเด้งจากนักเรียนสู่นักเรียนหรือไม่? หรือมันเด้งกลับมาหาครูเสมอ? ส่วนใหญ่เป็นการตีกลับจากนักเรียนคนหนึ่งไปยังครูหรือไม่? เขาบอกฉันว่าเป้าหมายคือการทำให้ลูกบอลกระดอนไปยังทุกคนในห้องเท่า ๆ กัน นักเรียนควรโต้ตอบกับนักเรียนคนอื่นโดยให้ครูเข้ามาช่วยอำนวยความสะดวกและชี้แจงเมื่อจำเป็น เมื่อนักเรียนไม่รู้บางอย่าง พวกเขาต้องเรียนรู้ว่าความช่วยเหลืออาจมาในรูปแบบอื่นนอกเหนือจากครู มีเพื่อนที่พวกเขารู้สึกว่าอธิบายสิ่งต่าง ๆ ได้ดีและแตกต่างจากครูหรือไม่

“คุณช่วยอธิบายด้วยวิธีอื่นได้ไหม / คำว่า ______ หมายถึงอะไร"

มีคำที่ไม่สมเหตุสมผลที่พวกเขาต้องการค้นหาหรือไม่ บางครั้งเราต้องได้ยินสิ่งต่าง ๆ ในรูปแบบและรูปแบบต่าง ๆ และเป็นเรื่องปกติที่จะขอให้นำเสนอเนื้อหาที่แตกต่างออกไปเมื่อไม่ได้ทำความรู้สึก

ทางเลือกอื่นนอกเหนือจาก "ฉันไม่รู้" ของคุณคืออะไร แบ่งปันในความคิดเห็นด้านล่าง!

กำลังมองหาวิธีเพิ่มเติมในการช่วยเหลือนักเรียนของคุณเมื่อพวกเขาดูเหมือนจะยอมแพ้? ต่อไปนี้เป็น 9 วิธีในการตอบกลับเมื่อนักเรียนปิดเทอม!

ต้องการบทความเช่นนี้อีกหรือไม่ อย่าลืมสมัครรับจดหมายข่าวของเรา!

8 วลีที่ใช้สอนนักเรียนแทนคำว่า “ฉันไม่รู้”