Εκπλήσσομαι συνεχώς από τον αριθμό των φορών που οι άνθρωποι έχουν παρατηρήσει: "Πραγματικά κρατάτε αυτά τα παιδιά σε υψηλές προσδοκίες στην τάξη σας, ε;" Ως δάσκαλος δημοτικών πόρων, αυτού του είδους τα σχόλια είναι ακριβώς αυτό που με παρακινεί να διατηρώ τα στάνταρ μου υψηλά - και τις προσδοκίες μου υψηλότερες.

Αν σκεφτείτε το ρόλο σας στην τάξη, έχετε πραγματικά μεγάλη δύναμη. Δύναμη να ενδυναμώσετε, να ενθαρρύνετε και να ενεργοποιήσετε- και δύναμη να αποσυνδέσετε, να απενεργοποιήσετε και να νικήσετε. Το να βραχυκυκλώνετε τις δυνατότητες των μαθητών με μια ελλειμματική νοοτροπία δεν είναι τίποτα λιγότερο από τραγικό. Οι μαθητές μας είναι μαθητές με όλες τις έννοιες της λέξης. Μαθαίνουν για το περιεχόμενο στην παράδοσή μας και μαθαίνουν για το χαρακτήρα στον τρόπο με τον οποίο δημιουργούμε τιςτάξεις. Οι τρόποι με τους οποίους δείχνουμε στους μαθητές πώς να κατασκευάζουν ένα επιχείρημα, να τιμούν τις διαφορετικές οπτικές γωνίες και να συμμετέχουν σε ουσιαστικές συζητήσεις είναι τα πιο σημαντικά μαθήματα από όλα. Όταν το κάνουμε αυτό με αποχρώσεις και ανοιχτό μυαλό, οι μαθητές μας αναπτύσσονται με ανοιχτές καρδιές. Όταν προσεγγίζουμε την εκπαίδευση με στενό μυαλό, οι μαθητές μαραζώνουν στις χαμηλές προσδοκίες μας. Εδώ είναι δέκα τρόποι που έχω βρει και βοηθούν να θέσουμε τον πήχη για την όλα φοιτητές.

1. Επιλέξτε προσεκτικά τις λέξεις σας

Έχετε σκεφτεί ποτέ γιατί η κόπωση από τη λήψη αποφάσεων και η πλήρης πνευματική εξάντληση είναι τόσο διαδεδομένες μεταξύ των εκπαιδευτικών; Ο αριθμός των αποφάσεων που λαμβάνετε από στιγμή σε στιγμή σε ένα λεπτό, πόσο μάλλον σε μια μέρα, είναι ατελείωτος και αναμφισβήτητα ένα από τα πιο σημαντικά μέρη της δουλειάς. Κάθε απάντηση, ερώτηση και οδηγία έχει αντίκτυπο στο πώς βλέπουν οι μαθητές σας τον εαυτό τους και πώς πιστεύουν ότι τους βλέπετε. Έτσι, κατασκευάστεΟι απαντήσεις όπως "Δεν έχω χρόνο γι' αυτό αυτή τη στιγμή" και "Αφήστε με να το κοιτάξω όταν μπορέσω να του δώσω τον χρόνο που του αξίζει" αλλάζουν ολόκληρο τον τόνο της ανταλλαγής από απορριπτικό σε αξιόλογο.

Όλοι έχουν αυτό το ένα πράγμα που τους είπε ένας δάσκαλος και δεν θα το ξεχάσουν ποτέ. (Είμαι σίγουρη ότι σκέφτεστε αυτό το σχόλιο αυτή τη στιγμή. Το δικό μου ήταν ένας καθηγητής ισπανικών στο λύκειο που με ρωτούσε αν είμαι δυσλεκτική μπροστά σε όλη την τάξη επειδή έγραφα συνέχεια λάθος το "temperatura"). Αφιερώστε χρόνο για να διαμορφώσετε τις αλληλεπιδράσεις σας στοχευμένα. Δημιουργήστε στιγμές για τους μαθητές να θυμηθούν αυτό το "ένα πράγμα που μου είπε κάποτε ένας δάσκαλος" όταν το χρειάζονται περισσότερο. Αυτό δεν σημαίνει να δώσετε γενικευμένους επαίνους, αλλά λόγια που ενισχύουν ότι αυτό που φέρνει κάθε παιδί στην τάξη είναι πολύτιμο. Χρησιμοποιήστε τα λόγια σας για να ενδυναμώσετε και να ενθαρρύνετε, ώστε τα παιδιά να νιώσουν την ευθύνη να φέρουν τον καλύτερο και αληθινό τουςεαυτούς κάθε μέρα.

2. Θέστε το πρότυπο ότι το "δεν μπορώ" δεν αποτελεί επιλογή

Είμαι σίγουρη ότι όλοι έχουμε ασχοληθεί με κάποιο τρόπο με την έννοια της Carol Dweck "η νοοτροπία ανάπτυξης". Ωστόσο, η διδασκαλία της και η ενσάρκωσή της είναι δύο εντελώς διαφορετικά πράγματα. Δεν μπορώ να σας πω πόσες φορές έχω ακούσει "...αλλά δεν μπορώ!" στην τάξη μου (και είμαι αρκετά σίγουρη ότι δεν είμαι η μόνη σε αυτό, ανεξάρτητα από το επίπεδο της τάξης). Θυμάστε όταν μιλούσα για τους εκπαιδευτικούς που έχουν μεγάλη δύναμη νωρίτερα; Αυτόείναι η ώρα σας να την αξιοποιήσετε. Καθοδηγήστε τους μαθητές να αναδιαμορφώσουν τη γλώσσα τους για να εξηγήσουν συγκεκριμένα τι είναι αυτό που δεν καταλαβαίνουν. Αυτό σας δίνει την ευκαιρία να επαινέσετε την ικανότητά τους να εντοπίζουν με ακρίβεια αυτό που τους μπερδεύει. Ακόμη πιο σημαντικό, παρέχει στους μαθητές τα θεμέλια ενός παραγωγικού αγώνα και την ευκαιρία να αποσαφηνίσουν τη δική τους σκέψη.

3. Εξετάστε από πού προέρχεται η νοοτροπία των μαθητών

Με τον κίνδυνο να γενικεύσω, πολλοί μαθητές είναι γεμάτοι ήττα. Θέλουν να μάθουν και να πετύχουν, αλλά νιώθουν ότι κάθε εργασία στο σχολείο είναι απλώς υπερβολική, επειδή η αυτοπεποίθησή τους έχει καταρρεύσει. Άλλοι μαθητές βλέπουν το σχολείο ως ένα κουτάκι και, προκειμένου να το συμπληρώσουν, κάνουν το ελάχιστο, αλλά δεν έχουν καμία επιθυμία να ωθήσουν τον εαυτό τους στο μέγιστο των δυνατοτήτων τους. Η εξισορρόπηση του ρόλου σας στοΗ ενασχόληση με έναν μαθητή που χρειάζεται υποστήριξη και υποδειγματική διδασκαλία σε σχέση με έναν μαθητή που χρειάζεται ενθάρρυνση και σκοπό πίσω από τη δουλειά του είναι δύο διαφορετικά παιχνίδια. Όποια και αν είναι η περίσταση, το να ανακαλύψετε γιατί ένας μαθητής συμμετέχει στην τάξη σας με τον τρόπο που το κάνει, θα ενισχύσει την ικανότητά σας να θέσετε τον πήχη για αυτούς αναλόγως.

Ανάπτυξη και διεξαγωγή ερευνών για τους φοιτητές που περιλαμβάνουν ερωτήσεις όπως...

• Γιατί πιστεύετε ότι το σχολείο είναι σημαντικό (ή δεν είναι);
• Πώς σας βοηθάει το σχολείο στην καθημερινή σας ζωή;
• Πώς αισθάνεστε όταν είστε στο σχολείο;

...θα αποκαλύψει την πολυπόθητη κατανόηση της νοοτροπίας των μαθητών σας με τρόπο που δεν θα φαίνεται απειλητικός ή παρεμβατικός.

4. Ασχοληθείτε με τα παιδιά, όχι με το περιεχόμενο

Μην με παρεξηγήσετε, το περιεχόμενο είναι σημαντικό ( προφανώς ). Είμαι μεγάλος υποστηρικτής της ευθυγράμμισης των μαθημάτων μου με τα πρότυπα του επιπέδου της τάξης όσο το δυνατόν περισσότερο, παρόλο που οι μαθητές με τους οποίους εργάζομαι έχουν ΙΕΠ που χορηγούνται από μια διάγνωση και τυποποιημένες δοκιμές που τους προσδιορίζουν ως "πίσω από το επίπεδο της τάξης." Αλλά, στο τέλος της ημέρας, του μήνα, του εξαμήνου, του έτους και ούτω καθεξής─ είναι τα παιδιά με τα οποία δουλέψατε που βγαίνουν στον κόσμο, όχι το περιεχόμενο. Έτσι, ο καθορισμός υψηλώνΟι προσδοκίες για τα παιδιά θα δημιουργήσουν ενήλικες που θα θέτουν υψηλές προσδοκίες για τον εαυτό τους και τους γύρω τους. Η καλλιέργεια του πάθους για την επίτευξη περισσότερων στόχων υπερβαίνει κατά πολύ τον καθορισμό προσδοκιών για την εκμάθηση του περιεχομένου.

5. Να θυμάστε, είστε ένας καθρέφτης

Είτε μας αρέσει είτε όχι, κάθε αλληλεπίδραση που έχουμε αντανακλάται στους μαθητές μας. Ο τρόπος που μιλάμε στους βοηθούς μας στην τάξη, ο τρόπος που συμπεριφερόμαστε στους επιστάτες όταν μπαίνουν στην αίθουσα, ο τρόπος που αντιδρούμε σε έναν μαθητή με αυτισμό που έχει μια κατάρρευση, ο τρόπος που μιλάμε σε έναν μαθητή που μόλις σας έβγαλε εκτός εαυτού - τα βλέπουν όλα. Έχω δει τα μάτια και τα σώματα των μαθητών να μου λένε ολόψυχα ότι με παρακολουθούνγια να δουν πώς πρέπει να αντιδράσουν, και αυτή είναι μια ισχυρή ευκαιρία ως εκπαιδευτικός. Αλλά αυτές οι στιγμές δεν έρχονται μόνο σε ακραίες καταστάσεις. Είναι όλες οι στιγμές στο ενδιάμεσο που έχουν σημασία - ο τρόπος που κρίνεις την εργασία ενός άλλου μαθητή, ο τρόπος που απαντάς στην ερώτηση ενός μαθητή, ο τρόπος που αντιδράς στη συμπεριφορά του μαθητή, η μη λεκτική αντίδραση που λέει το πρόσωπό σου ακόμα και όταν δεν το λέει η φωνή σου. Η στιγμή που παίρνεις για να ενσωματώσεις τηνδυναμικό σε έναν μαθητή είναι Αναγνωρίστε την αντανάκλαση που ρίχνετε.

6. Ανοίξτε το μικρόφωνο

Αυτό μπορεί να φαίνεται προφανές, αλλά το να αποπνέετε ενθουσιασμό στη διαδικασία της μάθησης μπορεί να πάει πολύ πιο μακριά από ό,τι νομίζετε. Όταν αφιερώνετε χρόνο για να χοροπηδάτε πάνω κάτω, να πετάτε τις γροθιές σας στον αέρα και να ουρλιάζετε από ενθουσιασμό (και ναι, το εννοώ κυριολεκτικά), τα σωθικά των παιδιών γεμίζουν με χαρά. Αυτό το συναίσθημα μπορεί να βοηθήσει τους μαθητές να ξεπεράσουν το επόμενο σύννεφο του "δεν μπορώ" που πλανάται πάνω από το κεφάλι τους, και ακόμα κι αν αυτό συμβαίνει απλάΗ φωνή σας μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να ενδυναμώσει τη δική τους, γι' αυτό κρατήστε το μικρόφωνο δυνατά ανοιχτό.

7. Αφήστε τους μαθητές να κάνουν λάθη

Στην εκπαίδευση δίνεται τόση έμφαση στο "να το κάνουμε σωστά". Είτε πρόκειται για τους δασκάλους που διδάσκουν τα μαθήματα τα δεξιά τρόπο, τα παιδιά δοκιμάζουν να πάρουν το δεξιά σκορ, οι διαχειριστές λένε ότι η δεξιά Δεν είναι περίεργο που υπάρχει τόσο άγχος γύρω από το σχολείο. Απλά σκεφτείτε λίγο το εξής: Έχετε αποδώσει ποτέ το καλύτερό σας εαυτό όταν το μόνο που σκεφτόσασταν ήταν να μην κάνετε λάθος; Πιθανώς, ποτέ. Το να κάνετε λάθη είναι κρίσιμο. Τα παιδιά θα αναλάβουν περισσότερα ρίσκα όταν είναι βυθισμένα σε ένα περιβάλλον όπου τα λάθη εκτιμώνται και θεωρούνται ως ευκαιρία για ανάπτυξη. Δημιουργήστε ευκαιρίες για τους μαθητές να μοιραστούναυτό.

8. Αναγνωρίστε τη διαδικασία ανάπτυξης

Η μάθηση έχει να κάνει με την ανάπτυξη, σωστά; Η κύρια εστίαση της τάξης σας θα πρέπει να είναι η ανάπτυξη των μαθητών. Ένα από τα αγαπημένα μου πράγματα που κάνω είναι να δείχνω στους μαθητές τη δουλειά τους από νωρίτερα σε μια ενότητα ή ακόμα και νωρίτερα σε μια χρονιά και να τους βοηθήσω να αναγνωρίσουν οπτικά τη διαφορά μεταξύ του σημείου που ξεκίνησαν και του σημείου που βρίσκονται τώρα. Βάλτε τους μαθητές να εξηγήσουν τι έκαναν για να κάνουν βελτιώσεις. Δείξτε τη δουλειά τους σε ένα "LookΌποιον τρόπο κι αν επιλέξετε για να γιορτάσετε την ανάπτυξη, θυμηθείτε να εκτιμήσετε το σημείο από το οποίο ξεκίνησαν οι μαθητές.

9. Επικεντρωθείτε στη μεγάλη εικόνα

Είναι πολύ εύκολο να αναλωθείς στην ουσία της κάθε ημέρας. Ποιο πρότυπο καλύπτει αυτό; Πόσες εβδομάδες απομένουν για την ενότητα; Τι υπάρχει στην αξιολόγηση στο τέλος της ενότητας που δεν έχω καλύψει ακόμα; Αλλά, αν υπενθυμίζεις στον εαυτό σου να εστιάσει σε αυτό που πραγματικά είναι ο πυρήνας των μαθημάτων σου, οι προσδοκίες σου θα μετατοπιστούν από το "αυτή τη στιγμή" στο "μακροπρόθεσμα". Για παράδειγμα, όταν πέφτω σε μιασυνομιλία με μαθητές της δευτέρας τάξης που ρωτούν γιατί πρέπει να γράφουν πάνω από δύο προτάσεις, επειδή "ξέρω ήδη να γράφω", απαντώ "επειδή όταν μεγαλώνεις και έχεις μια δουλειά, πρέπει να επικοινωνείς τις ιδέες σου μέσω μηνυμάτων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και εγγράφων που όλα αποτελούνται από γραπτό λόγο". Και, σε απάντηση στην κλασική ανταπάντηση των μαθητών, "αλλά δεν χρειάζεται καν να χρησιμοποιώ Μαθηματικά αν θέλω να γίνω [συμπληρώστε τοτο κενό]" αντί για μια απότομη απάντηση "απλά κάνε το", θα αφιερώσω χρόνο για να τους επισημάνω ότι μια μέρα θα χρειαστεί να ξέρουν πώς να πληρώνουν λογαριασμούς ή "να δουν αν μπορούν πραγματικά να αντέξουν οικονομικά εκείνη τη Lamborghini που ονειρεύονται από το δημοτικό σχολείο".

Τα παραδείγματα συνεχίζονται, αλλά σας ενθαρρύνω να σκεφτείτε ποιο είναι πραγματικά το βασικό κέρδος από αυτό που διδάσκετε. Μερικές φορές μπορεί απλά να είναι το να μάθεις να επεξεργάζεσαι κάτι που είναι δύσκολο ή να μάθεις να βυθίζεσαι σε ένα θέμα που είναι άβολο. Πάρτε για παράδειγμα την ενότητα του δημοτικού για το πώς να ξέρεις να διαβάζεις ένα παραμύθι. Ίσως ο βασικός σκοπός της είναι να διδάξει τη φαντασία ή να βοηθήσειαναπτύσσουν τη δημιουργικότητα, αλλά μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι δεν είναι έτσι ώστε ένας ενήλικας να θυμάται ότι έχει διαβάσει Τα τρία γουρουνάκια .

10. Εκδηλωμένες δυνατότητες

Έχετε την ευκαιρία κάθε μέρα να κάνετε ένα μικρό μυαλό να πιστέψει στον εαυτό του. Χρησιμοποιήστε αυτή τη δύναμη για να δημιουργήσετε μια αυτοπεποίθηση στους μαθητές - μια πίστη ότι θα υπάρξει αλλαγή, θα υπάρξει ανάπτυξη και ότι υπάρχουν ατελείωτες δυνατότητες. Θέστε το πρότυπο για τον εαυτό σας, ότι αν μπορείτε να κάνετε ακριβώς αυτό για τα παιδιά σας, οι δυνατότητες σας είναι επίσης ατελείωτες.

Πώς κρατάτε τους μαθητές σε υψηλές προσδοκίες στην τάξη; Μοιραστείτε το στα σχόλια!

Επιπλέον, για περισσότερα άρθρα όπως αυτό, φροντίστε να εγγραφείτε στα ενημερωτικά μας δελτία.