প্ৰতিজন ছাত্ৰক ঘনিষ্ঠ পাঠকলৈ ৰূপান্তৰিত কৰাৰ ১১টা টিপছ

সামান্থা ক্লিভাৰৰ দ্বাৰা

মুখ খুলি কওঁকচোন, ঘনিষ্ঠ পঢ়া প্ৰায়ে এনেকুৱা দক্ষতা নহয় যিটো... স্বাভাৱিকতে আহে। যেতিয়া আমাৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলে নতুন পঢ়াৰ দায়িত্ব পায়, তেতিয়া তেওঁলোকৰ প্ৰথম প্ৰবৃত্তি হ’ল প্ৰায়ে কোনো পাঠ্যৰ সৈতে গভীৰভাৱে জড়িত হোৱাতকৈ ফিনিচিং লাইনলৈকে দৌৰি যোৱা।

ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলক লেহেমীয়া কৰিবলৈ দিয়া, বিভিন্ন ধৰণে পাঠ্যৰ সৈতে জড়িত হোৱা, আৰু পঢ়ি থকাৰ সময়ত চিন্তা কৰাটো প্ৰতিজন শিক্ষকৰ বাবে প্ৰত্যাহ্বান, আৰু ই হৈছে নিবিড় পঢ়াৰ লক্ষ্য। কমন কোৰ ইংৰাজী ভাষা কলাৰ মানদণ্ডৰ মূলতেও তেওঁলোক। আপোনাৰ শ্ৰেণীটোক ৰাতিটোৰ ভিতৰতে শীৰ্ষ পৰ্যায়ৰ পাঠকলৈ ৰূপান্তৰিত কৰাৰ কোনো যাদুকৰী উপায় নাই, কিন্তু আপুনি শিকাব পৰা নিৰ্দিষ্ট ঘনিষ্ঠ পঢ়া দক্ষতা আছে যিয়ে আপোনাৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলক এতিয়া আৰু লাইনৰ তলত সহায় কৰিব।

এন ৱাইৰ হাৰ্লেমত গ্ৰেট বুকছ ফাউণ্ডেশ্যনৰ জ্যেষ্ঠ গৱেষক মাৰ্ক গিলিংহামে সপ্তম শ্ৰেণীৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ এটা দলে “দ্য হোৱাইট আমব্ৰেলা” উচ্চস্বৰে পঢ়ি থকা চাই আছে। এটা মুহূৰ্তত কথন অস্পষ্ট হৈ পৰে আৰু ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলে বিতৰ্ক কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰে যে প্ৰকৃততে কোনটো চৰিত্ৰই কথা কৈছে। কোনে কথা কৈছে সেইটো জানিবলৈ তেওঁলোকৰ প্ৰকৃত আগ্ৰহে তেওঁলোকক শিতানটো পঢ়িবলৈ, পুনৰ পঢ়িবলৈ আৰু আলোচনা কৰিবলৈ প্ৰেৰণা দিয়ে। গিলিংহামে কয়, “পাঠ্যৰ এই ঘনিষ্ঠ পঠনে যিয়ে প্ৰামাণিক আলোচনালৈ লৈ যায়, সেইটোৱেই গ্ৰেট বুকছ ফাউণ্ডেচনে সকলো পাঠকৰ মাজত খেতি কৰিব বিচাৰে।”

মূল কথাটো হ'ল ফলপ্ৰসূভাৱে কেনেকৈ টীকা দিব লাগে শিকিব লাগে। “যেতিয়া ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলে তেওঁলোকৰ দৰেই সিদ্ধান্ত লৈছেগ্ৰেট বুকছ ফাউণ্ডেশ্যনৰ জ্যেষ্ঠ প্ৰশিক্ষণ পৰামৰ্শদাতা লিণ্ডা বেৰেটে কয়। “তেওঁলোকৰ টীকাকৰণৰ উন্নতিৰ লগে লগে ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলে কোনো চৰিত্ৰই সিদ্ধান্ত লোৱাৰ সময়ত বা লেখকে কোনো নিৰ্দিষ্ট সাহিত্যিক সঁজুলি ব্যৱহাৰ কৰাৰ সময়ত বিন্দুবোৰ চিহ্নিত কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিব পাৰে।”

এই উচ্চ পৰ্যায়ৰ দক্ষতাসমূহক লালন-পালন কৰিবলৈ সময় আৰু বহুতো ভিন্ন কৌশলৰ প্ৰয়োজন হয়। এই এঘাৰটা বিশেষজ্ঞ টিপছৰ সহায়ত আপুনি আপোনাৰ শ্ৰেণীকোঠাত ঘনিষ্ঠ পঢ়াক শক্তিশালী কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিব পাৰে।

1. নিজেই ঘনিষ্ঠ পাঠক হওক

   যেতিয়া আপুনি ঘনিষ্ঠ পঢ়া শিকায়, তেতিয়া ই গুৰুত্বপূৰ্ণ যে আপুনি... লিখনীটো আগলৈ আৰু আগলৈ জানিব লাগে। প্ৰতিবাৰেই আপুনি কোনো বিষয় উত্থাপন কৰিলে বা আলোচনাৰ বাবে কোনো প্ৰশ্ন সুধিলে (যেনে “আমি কেনেকৈ জানিম যে মেকবেথে দোষী অনুভৱ কৰিছে?”), আপুনি আপোনাৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলক পাঠ্য প্ৰমাণ বিচাৰি উলিয়াবলৈ কেনেকৈ সহায় কৰিব পাৰে আৰু পাঠ্যত ই ক’ত অৱস্থিত সেই বিষয়ে জানিব পাৰিব। আপোনাৰ শ্ৰেণী আলোচনাৰ জৰিয়তে ঘনিষ্ঠ পঢ়াৰ আৰ্হি নিৰ্মাণ কৰাটো ঘনিষ্ঠ পঢ়াৰ প্ৰত্যক্ষ নিৰ্দেশনাৰ দৰেই গুৰুত্বপূৰ্ণ।

2. “ষ্ট্ৰেচ টেক্সট” শিকোৱা

   ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলে ঘনিষ্ঠ পঢ়াৰ দক্ষতা শিকিবলৈ দিয়াৰ উদ্দেশ্য, গিলিংহামে কয়, সময়ৰ লগে লগে তেওঁলোকে ক্ৰমান্বয়ে জটিল হৈ অহা টেক্সট পঢ়িবলৈ সক্ষম কৰা। আপুনি আপোনাৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ সৈতে ব্যৱহাৰ কৰিবলৈ পাঠ্য বাছি লওঁতে, প্ৰতিটো পাঠ্যৰ আঁৰৰ আপোনাৰ উদ্দেশ্যৰ বিষয়ে চিন্তা কৰক। প্ৰামাণিক প্ৰশ্ন উত্থাপন কৰা আৰু প্ৰতিজন ছাত্ৰৰ পটভূমিৰ জ্ঞান বা পূৰ্বৰ পঢ়াৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰি বেলেগ বেলেগ ধৰণে ব্যাখ্যা কৰিব পৰা গল্প বা প্ৰবন্ধ বিচাৰক। যদিআপুনি এখন উপন্যাসৰ সৈতে কাম কৰি আছে, এনে এটা অংশত মনোনিৱেশ কৰক যিয়ে অস্পষ্টতা আৰু ব্যাখ্যাৰ বাবে নিজকে ধাৰলৈ দিয়ে। আৰু ক্লাছত মাজে মাজে “ষ্ট্ৰেচ টেক্সট” নিশ্চিতভাৱে নিযুক্তি দিব। এইবোৰ এনেকুৱা গ্ৰন্থ যিবোৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীয়ে স্বতন্ত্ৰভাৱে পঢ়িব বুলি আপুনি আশা নকৰিব, যেনে সমালোচনাত্মক ৰচনা বা দৰ্শনৰ চুটি টুকুৰা। গিলিংহামে কয়, “এইটো এটা টেক্সট যিটো কঠিন হ’ব লাগে, আৰু ইয়াৰ বাবে এসপ্তাহলৈকে অধ্যয়নৰ প্ৰয়োজন হ’ব পাৰে।”

   See_also: ২০২৩ চনত আপোনাক অনুপ্ৰাণিত আৰু প্ৰেৰণা দিবলৈ নতুন বছৰৰ উক্তি
3. ছাত্ৰ-ছাত্ৰীক প্ৰমাণ বিচাৰিবলৈ শিকাওক

   যদি আপোনাৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলে পাঠ্যৰ পৰা প্ৰমাণ কেনেকৈ দিব লাগে সেই কথা বুজি আপোনাৰ শ্ৰেণী এৰি যায়, তেন্তে আপোনাৰ বছৰটোক অযোগ্য সফলতা বুলি গণ্য কৰক। টেক্সট প্ৰজেক্টৰ সভানেত্ৰী আৰু মুখ্য কাৰ্যবাহী বিষয়া এলফ্ৰেইডা হাইবাৰ্টে কয় যে ই কমন কোৰ মানদণ্ডৰ আটাইতকৈ কেন্দ্ৰীয় দক্ষতা। হিবাৰ্টে কয়, “কমন কোৰে আমাৰ মনোযোগ কেন্দ্ৰীভূত কৰে যে পাঠটোৱে আমাক কি বিষয়বস্তু লাভ কৰাত সহায় কৰিছে।” ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলক তথ্য আৰু কাহিনীৰ পইণ্টসমূহ পুনৰ কোৱাৰ বাহিৰলৈ যাবলৈ ঠেলি দিয়ক। আপুনি পৰিকল্পনা কৰাৰ সময়ত, শ্ৰেণী আলোচনা আৰু লিখিত নিযুক্তিত আপুনি কি কি উচ্চ ক্ৰমৰ প্ৰশ্ন সুধিব পাৰে সেই বিষয়ে চিন্তা কৰক। (সহায়ৰ প্ৰয়োজন? ইয়াত বিবেচনা কৰিবলগীয়া কিছুমান ডাঙৰ প্ৰশ্ন আছে।)

4. পঢ়াৰ বাবে সদায় এটা উদ্দেশ্য নিৰ্ধাৰণ কৰক

   আপোনাৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলে এটা পাঠ এবাৰ পঢ়ি শেষ কৰাৰ পিছত, তেওঁলোকক খন্দাত সহায় কৰক পুনৰ পঢ়াৰ বাবে এটা নিৰ্দিষ্ট উদ্দেশ্য নিৰ্ধাৰণ কৰি গভীৰভাৱে লিখা। সেই উদ্দেশ্য হ’ব পাৰে কোনো ধাৰণা বা বিষয়বস্তু অনুসৰণ কৰা, বা লেখকে কেনেকৈ সাহিত্যিক উপাদান এটা ব্যৱহাৰ কৰে বা সুৰ সৃষ্টি কৰে সেইটো বিশ্লেষণ কৰা। ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলক মনোনিৱেশ কৰিবলৈ নিৰ্দিষ্ট কিবা এটা দিয়াৰ বাবে তেওঁলোকে...লিখনীলৈ উভতি যাওক আৰু সঁচাকৈয়ে মনোনিৱেশ কৰক।

5. আপোনাৰ নিৰ্দেশনাৰ পাৰ্থক্য ৰাখক

   যদিও ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলে উপন্যাস এখন স্বতন্ত্ৰভাৱে বন্ধ পঢ়িব নোৱাৰে, তথাপিও তেওঁলোকে এটা অংশত কৌশল প্ৰয়োগ কৰিব পাৰে। ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলে পাঠ্যৰ মৌখিক পঠন শুনিব পাৰে, শিক্ষকৰ সহায়ত সৰু গোটত কাম কৰিব পাৰে, বা অংশীদাৰৰ সৈতে পাঠ্য পুনৰ পঢ়ি আলোচনাৰ বাবে প্ৰস্তুতি চলাব পাৰে। যদি আপোনাৰ শ্ৰেণীৰ অধিকাংশই স্বতন্ত্ৰ ঘনিষ্ঠ পঢ়াৰ বাবে সাজু নহয়, তেন্তে মনত ৰাখিব যে ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলক বিভিন্ন ধৰণৰ বিষয়ে চিন্তা কৰিবলৈ বাধ্য কৰাব লাগে যাতে মানুহে পাঠ্যৰ ব্যাখ্যা কৰিব পাৰে আৰু পাঠ্যৰ চাৰিওফালে নিজৰ যুক্তি গঢ়ি তুলিব পাৰে, যিটো ছবিৰ কিতাপৰ সহায়ত কৰিব পাৰি বা উচ্চস্বৰে পঢ়াৰ লগতে উপন্যাস আৰু চুটিগল্প।

6. সংযোগ গঢ়ি তোলাত মনোনিৱেশ কৰক

   ছাত্ৰ-ছাত্ৰীক অসংখ্য বুজাবুজিৰ প্ৰশ্ন সোধাতকৈ, তেওঁলোকৰ পঢ়াৰ অভিজ্ঞতাক পাঠ্যৰ সৈতে সংযোগ স্থাপন আৰু মনত ৰখাৰ ওপৰত গুৰুত্ব দিয়ক। পৰিকল্পনা কৰক আৰু এনে প্ৰশ্ন সুধিব যিয়ে আপোনাক বুজিবলৈ সহায় কৰে যে ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলে পাঠটো বুজি পায় নেকি, আৰু তেওঁলোকে ডাঙৰ ধাৰণাবোৰৰ মাজত ক’ত গভীৰভাৱে খন্দা প্ৰয়োজন। হিবাৰ্টে ছাত্ৰজনে পূৰ্বে পঢ়া কথাখিনিৰ সৈতে পাঠটো কেনেকৈ জড়িত, আৰু এই নিৰ্বাচন পঢ়াৰ পিছত বিষয়টোৰ বিষয়ে আৰু কি শিকিব পাৰে, তাৰ ওপৰত গুৰুত্ব দিবলৈ পৰামৰ্শ দিয়ে।

7. প্ৰথমে ইয়াক মডেল কৰক

   যদি ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলে পঢ়া বন্ধ কৰিবলৈ নতুন, তেন্তে এটা প্ৰমপ্টৰ বিষয়ে কেনেকৈ চিন্তা কৰিব লাগে আৰু লিখনীটো কেনেকৈ টীকা দিব লাগে তাৰ আৰ্হি প্ৰস্তুত কৰিবলৈ সময় খৰচ কৰক। আপুনি এটা দস্তাবেজ কেমেৰা ব্যৱহাৰ কৰিব বিচাৰিব পাৰে ৰ পৃষ্ঠাসমূহ প্ৰজেক্ট কৰিবলেলিখনীটো পঢ়ি লওক আৰু এটা কেন্দ্ৰীয় প্ৰশ্নৰ চাৰিওফালে এটা অংশ টীকা কৰক, আপোনাৰ চিন্তাধাৰাৰ আৰ্হি তৈয়াৰ কৰক। কেইটামান পৃষ্ঠা কৰাৰ পিছত কামটো ছাত্ৰ-ছাত্ৰীক মুকলি কৰি দিয়ক আৰু তেওঁলোকক আগভাগ ল’বলৈ দিয়ক।

8. তেওঁলোকক ভুল কৰিবলৈ দিয়ক

   যদি আপোনাৰ কিছুমান ছাত্ৰই পাঠটোৰ স্পষ্ট ভুল ব্যাখ্যা কৰিছে, তেন্তে তেওঁলোকক তেওঁলোকৰ চিন্তাধাৰা বুজাবলৈ কওক বা তেওঁলোকে কৰা সংযোগটো চাবলৈ সহায় কৰক। ইয়াৰ ফলত তেওঁলোকে পাঠ্য প্ৰমাণ বিচাৰি উলিওৱাৰ অভ্যাস কৰাৰ এক সুন্দৰ সুযোগ পায়। ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলে অন্যান্য ব্যাখ্যাৰ সৈতেও চিম ইন কৰিব পাৰে। গুৰুত্বপূৰ্ণ কথাটো হ’ল ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলে নিজৰ চিন্তাৰ কৌশলসমূহ স্পষ্ট আৰু পৰিশোধন কৰা, সকলোৰে “সঠিক” উত্তৰ যে একে নহয়।

9. পাঠ্যক্ৰমৰ মাজেৰে ঘনিষ্ঠ পঢ়া

   এবাৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলে এটা বিষয়বস্তুৰ ক্ষেত্ৰত ঘনিষ্ঠ পঢ়াৰ সৈতে পৰিচিত হ'লে, প্ৰক্ৰিয়াটো অন্য পাঠ্য আৰু বিষয়বস্তুৰ ক্ষেত্ৰসমূহলৈ সম্প্ৰসাৰিত কৰক। বিজ্ঞান, সমাজ অধ্যয়ন, গণিত, আৰু অন্যান্য বিষয়ত ঘনিষ্ঠ পঢ়া হ’ব পাৰে। ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলে বিজ্ঞানৰ চাৰ্ট আৰু গ্ৰাফৰ মাজত ডুব গৈ, গণিতৰ কোনো ধাৰণা আলোচনা কৰি বা সমাজ অধ্যয়নত ভাষণৰ বিভিন্ন ব্যাখ্যা সঁচা অৰ্থত বুজিবলৈ কাম কৰি সময় কটাব পাৰে।

10. আলোচনাক আগুৱাই নিবলৈ ছাত্ৰৰ প্ৰশ্ন ব্যৱহাৰ কৰক

    ইয়াত বিবেচনা কৰিবলগীয়া এটা কৌশল আছে। গ্ৰেট বুকছৰ আলোচনাৰ সময়ত শিক্ষকসকলে পাঠ্যৰ পৰা অহা ছাত্ৰ আৰু শিক্ষকৰ প্ৰশ্নসমূহ সংকলন কৰি আৰম্ভ কৰে। প্ৰশ্নবোৰ এবাৰ তালিকাত সংকলিত হ’লে শিক্ষকে ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলক সকলো প্ৰশ্ন পৰ্যালোচনা কৰাত সহায় কৰে, চিনাক্তকৰণ কৰেযিবোৰ একেধৰণৰ আৰু কিছুমান বাস্তৱিক প্ৰশ্নৰ উত্তৰ দিয়া যিবোৰৰ বাবে মাত্ৰ চুটি উত্তৰৰ প্ৰয়োজন হয়। শ্ৰেণীটোৱে একেলগে প্ৰশ্নসমূহৰ বিষয়ে আলোচনা কৰে আৰু কোনবোৰ আটাইতকৈ আকৰ্ষণীয় আৰু অধিক অন্বেষণৰ যোগ্য সেইটো নিৰ্ণয় কৰে। এইটোৱে আপোনাৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলক উচ্চ ক্ৰমৰ প্ৰশ্ন সুধিবলৈ শিকিবলৈ আৰু ভাল থিছিছৰ বিবৃতি লিখিবলৈ সহায় কৰিবলৈ সহায় কৰে।

11. আপোনাৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলৰ কথা শুনা

    আগজুৰি পঢ়াৰ লগতে... টেক্সট, আপুনি আপোনাৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলক বন্ধ পঢ়িব লাগিব। যেতিয়া আপুনি ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ প্ৰশ্ন আৰু পাঠ্যৰ বিষয়ে ধাৰণাক আগভাগ ল’বলৈ দিবলৈ আৰম্ভ কৰিব, তেতিয়া আপুনি দেখিব যে আপোনাৰ শ্ৰেণীটোৱে পঢ়াত বহুত বেছি বিনিয়োগ কৰিব। আপোনাৰ ভূমিকা হ’ব তেওঁলোকক ঘনিষ্ঠ পঢ়া প্ৰক্ৰিয়াৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি ৰখা। যদি কোনো ছাত্ৰই কোনো দাবী কৰে, তেন্তে শ্ৰেণীয়ে তাৰ পাঠ্য প্ৰমাণ বিচাৰি পাবনে? যদি নাই, তেন্তে কিয় নহয়? নতুন তত্ত্বৰ প্ৰয়োজন আছেনে? আপুনি আপোনাৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলৰ প্ৰশ্নসমূহৰ ওপৰত অনুসন্ধান কৰাৰ লগে লগে, আপুনি আপোনাৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকল ক’ত আছে সেই বিষয়ে অধিক জানিব পাৰিব আৰু তেওঁলোকক পাঠ্যৰ সৈতে গভীৰভাৱে জড়িত হোৱাৰ সুযোগ দিব। গিলিংহামে কয় যে শেষত “আপুনি আপোনাৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ পৰা সকলো শিকিছে।” <৬><১২><১৩>