প্ৰিয় WeAreTeachers:

মই মাত্ৰ এটা কৰ্মচাৰীৰ সভাত জানিব পাৰিলোঁ যে এতিয়া যিকোনো বন্ধৰ দিন উদযাপনৰ ক্ষেত্ৰত শূন্য সহনশীলতা নীতি আছে। আমাৰ কে-৩ বিদ্যালয়ত আৰু কোনো কাৰ্যসূচী বা আনকি থিমযুক্ত ৱৰ্কশ্বীটৰ অনুমতি নাথাকিব। মোক এটা বিৰতি দিয়ক। এই ল’ৰা-ছোৱালীবোৰ ল’ৰা-ছোৱালী হওক। মানে আমাৰ স্কুলে আচলতে অক্টোবৰৰ কেলেণ্ডাৰখন পুনৰ কৰিব লাগিব কাৰণ ই অলপ ‘হেল’ৱিনছ’ আছিল। মোৰ বাবে সেইটো ইমানেই চৰম যেন লাগে। স্কুলত হ’ল’ৱিনৰ বিষয়ে আপোনাৰ পৰামৰ্শ কি? —স্কুল মজাৰ হ’ব লাগে

প্ৰিয় এছ.এছ.বি.এফ.,

কিছুমান শিক্ষক আৰু পৰিয়ালৰ বাবে ছুপাৰচাৰ্জ কৰিব পৰা বিষয় এটা উত্থাপন কৰাৰ বাবে ধন্যবাদ। নীতিৰ লগতে নিজৰ চিন্তাধাৰাৰ ওপৰতো প্ৰশ্ন উত্থাপন কৰাটো আমাৰ বাবে স্বাস্থ্যকৰ। মোৰ ছোৱালীবোৰ এতিয়া প্ৰাপ্তবয়স্ক হৈ পৰিছে, আৰু স্কুলত হেল’ৱিন আৰু অন্যান্য ছুটীৰ উদযাপন উপযুক্ত নেকি সেই বিতৰ্কটো সৰুৰে পৰাই চলি আহিছে।

যদিও হেল’ৱিনক প্ৰায়ে ধৰ্মনিৰপেক্ষ বন্ধ বুলি গণ্য কৰা হয়, যেতিয়া আমি গভীৰভাৱে খন্দা হ্যালোইনৰ উৎপত্তি, আমি জানিব পাৰিছো যে ই প্ৰাচীন কেলটিক পতনৰ উৎসৱৰ পৰাই আৰম্ভ হৈছিল আৰু পিছলৈ ৰোমানসকলে কেলটিক ভূখণ্ড জয় কৰাৰ দ্বাৰা প্ৰভাৱিত হৈছিল। খ্ৰীষ্টান ধৰ্মৰ প্ৰৱেশৰ লগে লগে অল ছ’লছ ডে’ উদযাপন কৰা হৈছিল অগ্নিকুণ্ড, পেৰেড, ফেৰেস্তা আৰু চয়তানৰ দৰে সাজ-পোছাক পিন্ধি। অল চেণ্টছ ডে’ক অল-হেল’ছ বুলিও কোৱা হৈছিল আৰু আগৰ নিশা ইয়াক অল-হেল’ছ ইভ বুলি কোৱা হৈছিল, যিটো হেল’ৱিন নামেৰে জনাজাত হৈছিল।

যদিও স্কুলত হেল’ৱিনৰ উৎপত্তিৰ ওপৰত গুৰুত্ব দিয়া হোৱা নাই, কিছুমানেপৰিয়ালবোৰ সমৰ্থক নহয়। ইয়াত কথাটো আছে৷ আমেৰিকাৰ জনসংখ্যাৰ প্ৰায় এক তৃতীয়াংশই হ্যালোইন উদযাপন নকৰে। কিছুমান পৰিয়ালে নিজৰ সন্তানক হেল’ৱিন সম্পৰ্কীয় কামত অংশগ্ৰহণ নকৰাটো পছন্দ কৰে। আমেৰিকাৰ জনসংখ্যা সাংস্কৃতিক আৰু ধৰ্মীয়ভাৱে অধিক বৈচিত্ৰময় হোৱাৰ লগে লগে বিদ্যালয় আৰু ইয়াৰ বাহিৰত সমতাৰ সজাগতা বৃদ্ধি পাইছে। ইভানষ্টন, ইলিনয়ৰ বিদ্যালয়সমূহৰ এজন সহকাৰী অধীক্ষকে কয়, “যদিও আমি স্বীকাৰ কৰোঁ যে হ্যালোইন বহুতৰে বাবে এক মজাৰ পৰম্পৰা, ই বিভিন্ন কাৰণত সকলোৱে উদযাপন কৰা বন্ধৰ দিন নহয়, আৰু আমি সেইটোক সন্মান কৰিব বিচাৰো।”

<১>শিক্ষাৰ ক্ষেত্ৰত INCLUSIVITY ৰ মনোভাৱেৰে, কাৰ্য্যকলাপত অংশগ্ৰহণ কৰাসকলৰ বাবে হ্যালোইনক ঘৰতে অভিজ্ঞতা হ'বলৈ দিয়াৰ কথা চিন্তা কৰক। হেল’ৱিনৰ বহু বিকল্প আছে যিবোৰ এতিয়াও শিক্ষাৰ্থীৰ বাবে মজাৰ হ’ব পাৰে। বহু শিক্ষাবিদে ঋতু উদযাপনলৈ স্থানান্তৰিত হৈছে। হেল’ৱিনেই নহয় যিয়ে শিক্ষণটোক মজাদাৰ কৰি তোলে৷ ই হৈছে শিখৰত উপনীত হোৱা সংবেদনশীল, হাতে কামে কৰা, সামাজিক অভিজ্ঞতাই যিয়ে কৰে।

আপুনি এনে এজন শিক্ষকৰ দৰে শুনা যায় যিয়ে শিক্ষণক মজাদাৰ আৰু আকৰ্ষণীয় কৰি তোলাক মূল্য দিয়ে। মজা কিছুমানে ভবাৰ দৰে ফ্লাফ নহয়। গতিকে, কিবা এটাক কিহৰ বাবে মজা লাগে? এটা মুহূৰ্ত উলিয়াওক আৰু নিজকে সুধিব: মজা সঁচাকৈয়ে ছুটীৰ বিষয়ৰ সৈতে জড়িত নেকি, নে মজা বৈচিত্ৰময়, পাৰস্পৰিক, আৰু সৃষ্টিশীল অভিজ্ঞতাৰ ফল? বহু শিক্ষাবিদে যুক্তি আগবঢ়ায় যে যেতিয়া শিক্ষণ বাস্তৱ জীৱনৰ অভিজ্ঞতা, হাতে কামে শিক্ষণ, আৰু...সহযোগিতা। পছন্দ আগবঢ়োৱাটোৱে প্ৰেৰণা বৃদ্ধি কৰে যিয়ে পাছলৈ এটা বিষয়ক অধিক আকৰ্ষণীয় কৰি তুলিব পাৰে। মজা শিক্ষণৰ বাবে উৰ্বৰ ভূমি!

বিজ্ঞাপন

প্ৰিয় WeAreTeachers:

মোৰ এজন ছাত্ৰ আছিল যাৰ ব্যক্তিগত জীৱনত সঁচাকৈয়ে ভয়ংকৰ জুনিয়ৰ বৰ্ষ এটা আছিল, আৰু তেওঁ মোৰ U.S. History ক্লাছত দুবাৰকৈ ফেইল কৰিছিল। দুৰ্ভাগ্যজনকভাৱে এই ছাত্ৰজনে শেষত স্নাতক ডিগ্ৰী লাভ কৰিব নোৱাৰিলে। তেওঁ এতিয়া জিইডিৰ বাবে পঢ়াৰ প্ৰক্ৰিয়াত আছে আৰু মোৰ সহায় বিচাৰিছে। মই কেৱল কৰিব নোৱাৰো৷ যদিও তেওঁ মোক বিশ্বাস কৰে আৰু মই তেওঁৰ বাবে কৰা সকলো কামৰ শলাগ লয় যেতিয়া কথাবোৰ ৰুক্ষ আছিল, মই তেওঁৰ জিইডিৰ বাবে ইতিহাসৰ বিষয়বস্তু চামুচেৰে খুৱাব নোৱাৰো। তেওঁ এতিয়া মোৰ ছাত্ৰ নহয় আনকি স্কুলৰ ছাত্ৰও নহয়। মই দুৱাৰৰ মেট হোৱাৰ প্ৰৱণতা ৰাখোঁ, আৰু সেইটো সলনি কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিছো৷ দোষী অনুভৱ নকৰাকৈ কেনেকৈ উত্তৰ লিখি না ক’ম? —মোৰ প্লেট ভৰ্তি

প্ৰিয় এম.পি.আই.এফ.,

আপুনি “দুৱাৰমেট!” বৰঞ্চ আপুনি সুস্থ সীমাবদ্ধতা স্থাপন কৰি ছাত্ৰৰ দায়বদ্ধতাক প্ৰসাৰিত কৰিছে! আপুনি উল্লেখ কৰিছে যে এই ছাত্ৰজনে কিছু কঠিন সময় পাৰ কৰিছে। আৰু কি কৰিলে? আপুনি দেখা দিলে আৰু সংযোগ কৰিলে। মাৰিকে ভান ৱ’ৰকমে মৰ্নিংছাইড চেণ্টাৰৰ পুনৰুদ্ধাৰমূলক পদ্ধতিৰ নেতৃত্ব দিয়ে আৰু আমাক সোঁৱৰাই দিয়ে যে “সংযোগৰ অনুপস্থিতিয়ে দুখ আৰু ৰোগৰ সৃষ্টি কৰিব পাৰে। সামাজিক সংযোগ হৈছে প্ৰতিষেধক আৰু ইয়াক ক্ৰমান্বয়ে মানৱীয় মূল প্ৰয়োজনীয়তা হিচাপে দেখা গৈছে।” আপুনি আপোনাৰ ছাত্ৰজনক সমৰ্থন কৰিছিল, আৰু এতিয়া তেওঁক দায়িত্ব ল’বলৈ আৰু আত্মবিশ্বাস গঢ়ি তুলিবলৈ উৎসাহিত কৰাৰ সময় আহি পৰিছে।

আপোনাৰ সমৰ্থনৰ পৰৱৰ্তী পৰ্যায়আপোনাৰ ছাত্ৰজনে তেওঁৰ জীৱন নিয়ন্ত্ৰণ কৰাৰ সম্ভাৱনাৰ ওপৰত আপোনাৰ বিশ্বাস প্ৰকাশ কৰাটোৱেই হৈছে। ছান ডিয়েগো হাইস্কুলৰ শিক্ষয়িত্ৰী বাৰ্বি মেগফিনৰ ওচৰলৈ হাত আগবঢ়ালোঁ। বাৰ্বি কৌশলগত, দয়ালু, আৰু তেওঁৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ সৈতে টাইটানিয়াম-স্তৰৰ, শক্তিশালী সম্পৰ্ক আছে। তাই শ্বেয়াৰ কৰিলে, “মই ছাত্ৰজনক ক’ম যে আপুনি এতিয়াই অতিৰিক্ত কাম ল’ব পৰা নাই, কিন্তু আপুনি ইমানেই উৎসাহিত যে তেওঁৰ নিয়ন্ত্ৰণত আছে। ‘আপুনি নিজাববীয়াকৈ কিমান সক্ষম সেইটো দেখুৱাবলৈ এইটো কি এক ডাঙৰ সুযোগ! কেনেকুৱা হয় শুনিবলৈ ৰৈ থাকিব নোৱাৰিলোঁ৷ আপুনি এইটো পাইছে!’”

শিক্ষক হিচাপে আমাৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলৰ মাজত আশাৰ খেতি কৰাত সহায় কৰাৰ এক অনন্য সুযোগ আছে। আশাক সম্ভৱপৰ আৰু ব্যৱহাৰিক অনুভৱ কৰিবলৈ দুটা জটিল উপাদান আছে। এটা দিশৰ ভিতৰত আছে পথ সৃষ্টি কৰা। পথ হৈছে আমি প্ৰত্যাহ্বানৰ মাজেৰে আৰু আমাৰ হাতত থকা লক্ষ্যৰ দিশে আগবাঢ়িবলৈ কৰা পৰিকল্পনা। এই পথসমূহৰ ভিতৰত জিৰণি লোৱা ঠাই, বাটভ্ৰমণ আৰু বিকল্প পথ আদি থাকিব পাৰে। আপোনাৰ ছাত্ৰজনক সোঁৱৰাই দিয়ক যে তেওঁ জিইডি লাভ কৰাৰ লক্ষ্যত মনোনিৱেশ কৰি থাকিব লাগে আৰু তেওঁ কেনেকৈ সেই লক্ষ্যত উপনীত হয় তাৰ প্ৰতি নমনীয় হ’ব লাগে। লগতে, আপোনাৰ ছাত্ৰজনক জিইডি অনুশীলন পৰীক্ষা দিবলৈ উৎসাহিত কৰক, যিহেতু সেয়া অধ্যয়নৰ অন্যতম উত্তম উপায়।

আশাৰ আন এটা উপাদান হ’ল এজেন্সী। এজেন্সী বুলিলে শিক্ষাৰ্থীসকলে নিজৰ বাবে নিৰ্ধাৰণ কৰা লক্ষ্যত উপনীত হ’বলৈ নিজৰ ওপৰত থকা বিশ্বাস আৰু আত্মবিশ্বাসক বুজায়। এজেন্সী প্ৰদৰ্শন কৰা ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলে লক্ষ্য কৰে যে তেওঁলোকৰ বৰ্তমানৰ আচৰণে ভৱিষ্যতক প্ৰভাৱিত কৰে। লাৰ্নাৰ এজেন্সীৰ সৈতে, আপোনাৰ...ছাত্ৰজনে নিজৰ জিইডি লক্ষ্যৰ দিশত অধ্যৱসায় কৰাৰ সম্ভাৱনা বেছি যদিও পথটো উখহি উঠে। আপোনাৰ ছাত্ৰজনৰ টিউটৰ হৈ নিজকে অতি পাতলকৈ টানি লোৱাৰ পৰিৱৰ্তে তেওঁক তেওঁ কিমান দূৰ আগবাঢ়িছে সেয়া চাবলৈ সহায় কৰক। ছি ১৫ বছৰ আৰু কেতিয়াও এনেকুৱা একো হোৱা নাই। মোৰ প্ৰথম শ্ৰেণীৰ এজন ছাত্ৰৰ এজন অভিভাৱকে মোৰ ঘৰুৱা কামৰ নীতি, যোগান আৰু যোগাযোগৰ বাবে বিচলিত হৈছিল। মই মোৰ অধ্যক্ষক আমাৰ অভিভাৱক সন্মিলনত উপস্থিত থাকিবলৈ ক’লোঁ, যিয়ে অভিভাৱকক বহুত বিচলিত কৰিলে। তাৰ পিছত আমাৰ সভাৰ আগতে অভিভাৱকৰ পৰা ভাবুকি দিয়া টেক্সট এটা আহিল। যেতিয়া মই মোৰ অধ্যক্ষক মোৰ ক্লাছৰ পৰা ছাত্ৰজনক আঁতৰাই দিবলৈ ক’লোঁ, তেতিয়া মোৰ অনুৰোধক আওকাণ কৰা হ’ল। মোক কোৱা হ’ল, “আপুনি নিৰ্ধাৰিত সন্মিলনখন ৰাখিব।” অভিভাৱকজনে ৩০ মিনিট দেৰিকৈ সন্মিলনত উপস্থিত হৈ মোৰ আগতে অধ্যক্ষজনক লগ পালে। মই ক’বলৈ চেষ্টা কৰা সকলো কথাতে তেওঁলোকে কথা পাতিলে, আনকি অভিভাৱক এজনে আনকি সন্মিলনৰ সময়ত চাৰিবাৰকৈ SPIT IN MY TRASH CAN ত SPIT IN MY TRASH CAN কৰিলে। মোৰ অধ্যক্ষই মোক সমৰ্থন কৰা নাছিল, আৰু মই সম্পূৰ্ণৰূপে বিতৃষ্ণাত ভুগিছো। মই এইটো কেনেকৈ চম্ভালিব লাগে? — আক্ৰমণ আৰু ক্ষতিগ্ৰস্ত

প্ৰিয় এ.এ.ইউ.,

এয়া এক চৰম পৰিস্থিতি! পৰিয়ালৰ সৈতে সাক্ষাৎ কৰি শ্ৰেণীকোঠাৰ ব্যৱস্থাৰ বিষয়ে আলোচনা কৰা আৰু তেওঁলোকৰ সন্তানৰ বিষয়ে অধিক ব্যক্তিগত তথ্য জানিব পৰাটো সাধাৰণ কথাপ্ৰয়োজন। আৰু পিতৃ-মাতৃয়ে আৱৰ্জনা পেলনত চাৰি বাৰ থু পেলোৱাৰ দৰে অভদ্ৰ কাম কৰাটো অসাধাৰণ। সেইটো ইমানেই অস্বস্তিকৰ আৰু স্থূল যেন লাগে।

আপুনি আপোনাৰ অধ্যক্ষৰ দ্বাৰা ক্ষতিগ্ৰস্ত হোৱা অনুভৱ কৰাটো বুজা যায়। মইও কৰিম। সেই সমৰ্থনৰ অভাৱে সঁচাকৈয়ে আত্মসন্দেহৰ অনুভূতিৰ সৃষ্টি কৰিব পাৰে যে আপুনি হয়তো জ্বলি উঠিছে। নূন্যতমভাৱে আপোনাৰ অধ্যক্ষই সেই শ্ৰেণীকোঠাৰ পৰিৱৰ্তনটো ঘটাব পাৰে। আপোনাৰ কণ্ঠক অৱজ্ঞা কৰা বুলি শুনি হতাশাজনক৷

আশাকৰোঁ, আপুনি অনুভৱ কৰা ডাবল ৱামিটোৰ সহায় ল’বলৈ আপুনি আপোনাৰ ইউনিয়ন আৰু/বা আপোনাৰ মানৱ সম্পদ বিভাগৰ ওচৰলৈ হাত আগবঢ়াইছিল৷ নিজাববীয়াকৈ বোকাবোৰৰ মাজেৰে পাৰ হ’বলৈ চেষ্টা কৰাটো মূল্যৱান নহয়৷ তুমি অকলশৰীয়া নহয়! এই বছৰৰ বাবে এই ছাত্ৰজনক আন এটা শ্ৰেণীকোঠাত সোমোৱাই দিয়াৰ পদক্ষেপসমূহ বুজিবলৈ তেওঁলোকে আপোনাক সহায় কৰিব পাৰে।

যদি এই ছাত্ৰজন বছৰৰ বাকী সময়খিনি আপোনাৰ ডেউকাৰ তলত শেষ হয়, তেন্তে নিশ্চিত হওক যে যিকোনো মুখতে আন এজন সহকৰ্মীয়ে আপোনাৰ সৈতে যোগদান কৰে -মুখামুখি হোৱা পাৰস্পৰিক ক্ৰিয়া-কলাপ যিবোৰ ওপৰলৈ আহে। যেতিয়া অভিভাৱকৰ পাৰস্পৰিক ক্ৰিয়া-কলাপ এটা ডাঙৰ নলা হয়, তেতিয়া আপোনাৰ ধাৰণাসমূহ অভিভাৱকসকলৰ সৈতে ইমেইলৰ জৰিয়তে যোগাযোগ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰক। প্ৰধান সভাৰ বাবেও আপোনাৰ লগত কোনোবাই যোগদান কৰাটোও গুৰুত্বপূৰ্ণ।

পেমা চ’ড্ৰনে কি কয় মনত ৰাখিব। “তুমি আকাশ। বাকী সকলো, মাথোঁ বতৰ।” কঠিন সময় পাৰ হৈ যায়, আৰু তুমি বিশাল। সদায় নিজৰ পক্ষত থিয় দিয়ক আৰু জানি থওক যে আপুনি ভালৰ যোগ্য। সংহতিত।

See_also: শিশুৰ বাবে ৩০টা অনন্য আৰু সৃষ্টিশীল পেইন্টিং আইডিয়া

প্ৰিয় আমি শিক্ষকসকল:

মই নিষ্কাশন অনুভৱ কৰিছো, আৰু মই ভাবিছোপদত্যাগ কৰা। যোৱা দুসপ্তাহ ধৰি মই নিজকে পতিয়ন নিয়াই সাৰ পাইছো যে মোৰ দুসপ্তাহৰ জাননী নিদিওঁ৷ কিন্তু মই এবছৰীয়া ল’ৰা এটাৰ সৈতে প্ৰথমবাৰৰ বাবে মা, আৰু এইটো মোৰ শিক্ষকতা মাত্ৰ দ্বিতীয় বৰ্ষৰ। তাৰ ওপৰত মই কোভিড বা এক্সপ’জাৰৰ বাবে এটা সময়ত দুসপ্তাহৰ বাবে বাহিৰত থকা ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ সৈতে মোকাবিলা কৰিছো, লগতে অনলাইন হোৱাৰ বাবে ডেৰ বছৰ ধৰি শ্ৰেণীকোঠাত নথকা ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ সৈতেও মোকাবিলা কৰিছো। বিশেষকৈ এইখিনিতে যদি মই সঁচাকৈয়ে গুচি যাওঁ তেন্তে মোৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰী আৰু সহকৰ্মীসকলে ক্ষতিগ্ৰস্ত হ’ব। এনে সিদ্ধান্ত লোৱাৰ বাবে আপোনাৰ কিবা পৰামৰ্শ আছেনে? —Ready to Resign

প্ৰিয় আৰ.টি.আৰ.,

কভিড চৰ্তত তৃতীয় বিদ্যালয় বৰ্ষৰ কাম কৰি থাকোঁতে ইমানবোৰ শিক্ষাবিদে কেনে অনুভৱ কৰে তাৰ বৰ্ণনা আপুনি কৰিছে। ই কঠিন! লেখক তথা কৰ্মী গ্লেনন ডয়েলে ছাদৰ পৰা চিঞৰি উঠে, “মই আপোনাৰ ভয়টো দেখিছোঁ, আৰু ই ডাঙৰ। তোমাৰ সাহসও দেখিছোঁ, আৰু ই ডাঙৰ৷ কঠিন কাম আমি কৰিব পাৰো।” শিক্ষক বৃত্তিত থাকক বা পদত্যাগ কৰাৰ সিদ্ধান্ত লওক, সেই দোষী অনুভৱবোৰ বিলীন হৈ বিলীন হ’বলৈ দিয়ক। আপোনাৰ বাবে যিটো উপযুক্ত অনুভৱ হয়, সেইটো কৰিবলৈ সাহসৰ প্ৰয়োজন হ’ব।

যেতিয়া মই শিক্ষকসকলক এই প্ৰত্যাহ্বানমূলক বৰ্তমানৰ বাস্তৱতাৰ সময়ত তেওঁলোকৰ বাবে উদ্ভৱ হোৱা অনুভৱসমূহৰ বৰ্ণনা কৰিবলৈ কওঁ, বহুতে কয় যে তেওঁলোকে ভাগৰুৱা, আপ্লুত, অকাৰ্যকৰী আৰু ভাগৰুৱা অনুভৱ কৰে। মই দুবাৰকৈ “ভাগৰুৱা” বুলি কৈছিলো নেকি? হয়, কাৰণ বহু শিক্ষকে সেই ভাগৰুৱা অনুভৱ কৰি আছে। দুগুণ ভাগৰুৱা। নতুন শিক্ষক হোৱাৰ বাবে আৰু...নতুন মামা এজনক পৰিচালনা কৰিবলগীয়া বহুত। কিন্তু এতিয়া আমাৰ বিশ্বব্যাপী মহামাৰীৰ ডাঠ অৱস্থাত ই ঘাতকভাৱে কঠিন হৈ পৰিছে।

মইও আপোনাৰ দৰেই এগৰাকী শিক্ষয়িত্ৰী আৰু নতুন মাতৃ আছিলোঁ। আৰু এনেকুৱা দিনো আছিল যে মোৰ লিক হোৱা মাতৃদুগ্ধৰ পৰা মোৰ চাৰ্টত দাগ, অসম্পূৰ্ণ পাঠ্যক্ৰম, আৰু খৰখেদাকৈ পাহৰণিৰ মাজত দিনটো আগুৱাই যোৱা যেন অনুভৱ হৈছিল। মই সিঁচৰতি হৈ পৰিলোঁ, অন্যমনস্ক হৈ পৰিলোঁ আৰু মোৰ শ্ৰেষ্ঠ নহয়। আৰু কিহৰ বাবে এই সকলোবোৰ পাৰ্থক্য আহিল জানেনে? কেম্পাছত আন এগৰাকী কৰ্মৰত মাতৃৰ সৈতে সংযোগ স্থাপন কৰা। আমাৰ ইজনে সিজনৰ পিঠি আছিল, আৰু আমি দৈনিক ইজনে সিজনক সহায় কৰিছিলোঁ। আচলতে ২৫ বছৰতকৈও অধিক সময়ৰ পাছতো আমি ঘনিষ্ঠ বন্ধু আৰু ইজনে সিজনৰ বাবে ডাঙৰ সময় দেখুৱাইছো। আপুনি সিদ্ধান্ত ল’ব লাগিব যে আপোনাৰ বাবে কি ভাল, কিন্তু যদি আপুনি শিক্ষকতাত থাকিবলৈ বাছি লয়, সাহস ৰাখে, দুৰ্বল হ’ব, আৰু এজন উষ্ম মনোভাৱৰ সহকৰ্মীৰ আগত মুকলি হ’ব। মাৰ্গাৰেট হুইটলীয়ে কৈছে, “যি সমস্যাই নহওক কিয়, সম্প্ৰদায়টোৱেই ইয়াৰ উত্তৰ।”

এলিজাবেথ স্কটে, পি এইচ ডি, আত্ম-যত্নক “নিজৰ শাৰীৰিক, মানসিক, আৰু আৱেগিক স্বাস্থ্য। আত্মযত্নে বহু ৰূপ ল’ব পাৰে। ই হ’ব পাৰে প্ৰতি নিশা পৰ্যাপ্ত টোপনি নিশ্চিত কৰা বা কেইমিনিটমানৰ বাবে বাহিৰলৈ ওলাই আহি কিছু শুদ্ধ বতাহৰ বাবে।” স্কটৰ মতে আত্ম-যত্ন পাঁচ প্ৰকাৰৰ—মানসিক, শাৰীৰিক, সামাজিক, আৱেগিক আৰু আধ্যাত্মিক।

প্ৰথম কথা প্ৰথম। নিজকে পুনৰ ভৰাই তুলিবলৈ কি কৰি আছে? নিজকে কেনেকৈ ভৰাই লয়? কিবা এটা ভাবি চাওক যে...আপোনাক উত্তাল আনন্দৰ অনুভৱ কৰায়। কিছুমান কৰিব পৰা আত্ম-যত্নৰ ধাৰণা চেষ্টা কৰিবলৈ নিজকে ব্যক্তিগত দিন এটা উপহাৰ দিয়ক। চেষ্টা কৰক আৰু আপোনাৰ সিদ্ধান্ত লওক যেতিয়া আপোনাৰ এটা বিশাল ভাইব থাকিব তেতিয়া পদত্যাগ কৰিব নে নকৰে। এটা এটাকৈ এটা মুহূৰ্ত ভাল হওক।

আপোনাৰ এটা জ্বলন্ত প্ৰশ্ন আছেনে? আমাক [email protected] ত ইমেইল কৰক।

প্ৰিয় WeAreTeachers:

মই মোৰ স্থানীয় পাব্লিক স্কুলত ৭ম শ্ৰেণীৰ বিজ্ঞান পঢ়ওঁ, আৰু মই ইমানেই অসুখী। স্কুল আৰম্ভ হোৱাৰ মাত্ৰ এমাহৰ অলপ বেছি হ’ল, আৰু মোৰ অনুভৱ হৈছে যে মোৰ কামটো হৈ গ’ল৷ অক্টোবৰ মাহ, ইতিমধ্যে এপ্ৰিল মাহৰ দৰে অনুভৱ হৈছে৷ মোৰ এনে লাগে যেন মই এজন বেয়া শিক্ষক৷ মই জানো যে মই নহয়, কিন্তু প্ৰতিদিনে অনুভৱ কৰিয়েই থাকে। মই আকৌ কেনেকৈ শিক্ষকতা কৰাত মোৰ আনন্দৰ জুই জ্বলাব পাৰো?

চিত্ৰ: জেনিফাৰ জেমিছন

See_also: আপোনাৰ বিদ্যালয়ৰ শ্ৰেণীকোঠাৰ বাবে STEM যোগানৰ বজাৰ তালিকা