সংকট প্ৰতিৰোধ প্ৰতিষ্ঠানে আপোনালোকৰ ওচৰলৈ লৈ আহিছে

সংকট প্ৰতিৰোধ প্ৰতিষ্ঠান ইনকৰ্পৰেশ্যন (চিপিআই) প্ৰমাণভিত্তিক ডি-এস্কেলেচন আৰু সংকট প্ৰতিৰোধ প্ৰশিক্ষণৰ ক্ষেত্ৰত বিশ্বব্যাপী আগশাৰীৰ প্ৰতিষ্ঠান। শিক্ষকৰ বাবে চিপিআইৰ শীৰ্ষ ১০টা ডি-এস্কেলেচন টিপছ লাভ কৰক।

//educate.crisisprevention.com/De-EscalationTips_v2-GEN.html?code=ITG023139146DT&src=পে-পাৰ-ক্লিক&gclid=Cj0KCQjw3PLnBRCpARIsAKaUbgtsVXqt4VgTEgi 'এই ক্ষেত্ৰত 'PWfZE9jYBQAjjiAES5MTc3eKnvPGfXNSki1Ex-AIaAgEWEALw_wcB

প্ৰতিটো বিদ্যালয় বৰ্ষই নতুন সুযোগ আৰু প্ৰত্যাহ্বান কঢ়িয়াই আনে, বিশেষকৈ শ্ৰেণীকোঠা পৰিচালনাৰ ক্ষেত্ৰত। অনিবাৰ্যভাৱে শ্ৰেণীকোঠাত পৰিস্থিতিৰ তীব্ৰতা বৃদ্ধি পাব, যেনে যেতিয়া ছাত্ৰ-ছাত্ৰীয়ে কাম কৰিবলৈ অস্বীকাৰ কৰিব বা কৰ্তৃত্বক প্ৰত্যাহ্বান জনাব। নতুন বিদ্যালয় বৰ্ষৰ প্ৰস্তুতিৰ বাবে, আৰু সংকট প্ৰতিৰোধ প্ৰতিষ্ঠান (চিপিআই)ৰ সৈতে অংশীদাৰিত্বৰে, আমি শিক্ষকসকলৰ বাবে ডি-এস্কেলেচন টিপছ শ্বেয়াৰ কৰিছো যাতে ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলে আমাৰ বুটাম টিপিলে আমাক ফলপ্ৰসূভাৱে সঁহাৰি জনোৱাত সহায় কৰে।

1. সহানুভূতিশীল আৰু বিচাৰহীন হওক।

ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলে বিপদত পৰিলে তেওঁলোকৰ অনুভৱক বিচাৰ বা উলাই নকৰিবলৈ চেষ্টা কৰক। মনত ৰাখিব যে তেওঁলোকৰ অনুভৱবোৰ বাস্তৱিক, আমি সেই অনুভৱবোৰক ন্যায্য বুলি ভাবো বা নকৰোঁ (যেনে, এই নিযুক্তিয়ে সঁচাকৈয়ে আপোনাৰ জীৱনটো ধ্বংস কৰি আছেনে? )। সেই অনুভৱবোৰক সন্মান কৰক, এই কথা মনত ৰাখিব যে ব্যক্তিজনে যিয়েই নহওক কিয়, এই মুহূৰ্তত তেওঁলোকৰ জীৱনৰ আটাইতকৈ গুৰুত্বপূৰ্ণ পৰিঘটনা হ’ব পাৰে। লগতে ছাত্ৰজনৰ সংগ্ৰামৰ মূল হয়তো এচাইনমেণ্টত নাথাকিবও পাৰে। ছাত্ৰজন বিচলিত হোৱাৰ সম্ভাৱনা আছেআন কিবা এটাৰ বিষয়ে আৰু আমাৰ সমৰ্থন আৰু উৎসাহৰ প্ৰয়োজন।

See_also: ২৮টা মজাৰ বিয়োগ কাৰ্য্যকলাপ শিশু আৰু শিক্ষকে ভাল পাব

2. অতিমাত্ৰা প্ৰতিক্ৰিয়া প্ৰকাশ কৰাটো এৰক।

শান্ত, যুক্তিবাদী আৰু পেছাদাৰী হৈ থাকিবলৈ চেষ্টা কৰক (মই জানো, ই সদায় সহজ নহয়)। আমি ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ আচৰণ নিয়ন্ত্ৰণ কৰিব নোৱাৰো যদিও ইয়াৰ প্ৰতি আমি কেনে প্ৰতিক্ৰিয়া প্ৰকাশ কৰো তাৰ প্ৰত্যক্ষ প্ৰভাৱ পৰিস্থিতি তীব্ৰতৰ হয় নে মন্থৰ হয় তাৰ ওপৰত পৰে। “মই এইটো চম্ভালিব পাৰো” আৰু “মই জানো কি কৰিব লাগে” আদি ইতিবাচক চিন্তাই আমাক নিজৰ যুক্তিবাদ বজাই ৰখাত সহায় কৰে আৰু ছাত্ৰজনক শান্ত কৰাত সহায় কৰে। আমাৰ চিন্তাবোৰ গোটাবলৈ এমিনিট সময় উলিয়ালে ঠিকেই আছে৷ যেতিয়া আমি থমকি ৰওঁ, তেতিয়া আমি শ্ৰেণীকোঠাৰ সংঘাতৰ প্ৰতি প্ৰতিক্ৰিয়া প্ৰকাশ কৰাৰ পৰিৱৰ্তে সঁহাৰি জনাবলৈ নিজকে প্ৰস্তুত কৰো।

“আমাৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলে শ্ৰেণীকোঠাত সুৰ নিৰ্ধাৰণ কৰিবলৈ আমাৰ ফালে চায়,” জন কেলাৰমেন, এজন প্ৰাক্তন মধ্যবিদ্যালয়ৰ শিক্ষক আৰু সহকাৰী অধ্যক্ষ যিয়ে কয় এতিয়া চিপিআইৰ বাবে কাম কৰে। “যদি আমি নিয়ন্ত্ৰণ কৰিব পাৰো তাৰ ওপৰত গুৰুত্ব দিওঁ, আৰু ইতিবাচক দিশবোৰ উজ্জ্বল কৰি তোলোঁ, তেন্তে ভাল কথাই অনুসৰণ কৰে। যেতিয়া আমি নেতিবাচক দিশবোৰ উজ্জ্বল কৰো, তেতিয়া ভয় আৰু উদ্বেগ অনুসৰণ কৰে।”

See_also: ১৪ এপ্ৰিল ফুলছৰ প্ৰেংক আপোনাৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলে সম্পূৰ্ণৰূপে পৰিব

3. ইতিবাচক সীমা নিৰ্ধাৰণ কৰক।

যেতিয়া কোনো ছাত্ৰই শ্ৰেণীত বেয়া আচৰণ কৰে বা অভিনয় কৰে তেতিয়া আমি কৰিব পৰা এটা আটাইতকৈ সহায়ক কাম হ'ল তেওঁলোকক সন্মানজনক, সহজ আৰু যুক্তিসংগত সীমা দিয়া। যদি কোনো ছাত্ৰই আমাৰ লগত তৰ্ক কৰে, আমি হয়তো ক’ম, “মই তোমাৰ কথা বেছি গুৰুত্ব দিওঁ আৰু তৰ্ক কৰিব নোৱাৰো। তৰ্ক বন্ধ হোৱাৰ লগে লগে আপোনাৰ লগত এই বিষয়ে আলোচনা কৰি সুখী হ’ম।” যেতিয়া কোনো ছাত্ৰই চিঞৰি উঠে, আমি ক’বলৈ চেষ্টা কৰিব পাৰো, “তোমাৰ মাতটো মোৰ দৰেই শান্ত হোৱাৰ লগে লগে মই শুনিব পাৰিম।” যদি কোনো ছাত্ৰই তেওঁলোকৰ কাম নকৰে তেন্তে আমি এটা ইতিবাচক সীমা নিৰ্ধাৰণ কৰি কওঁ, “পিছতআপোনাৰ কাম শেষ হ’ল, আপোনাৰ হাতত কথা পাতিবলৈ পাঁচ মিনিট সময় থাকিব৷”

4. প্ৰত্যাহ্বানমূলক প্ৰশ্নক আওকাণ কৰক।

কেতিয়াবা যেতিয়া কোনো ছাত্ৰৰ আচৰণ তীব্ৰতৰ হৈ পৰে, তেতিয়া তেওঁলোকে আমাৰ কৰ্তৃত্বক প্ৰত্যাহ্বান জনায়। তেওঁলোকে হয়তো এনেকুৱা কথা ক’ব যেনে “তুমি মোৰ মা নহয়!” বা “আপুনি মোক একো কৰিবলৈ বাধ্য কৰিব নোৱাৰে!” প্ৰত্যাহ্বানমূলক প্ৰশ্ন কৰা ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ সৈতে জড়িত হোৱাটো খুব কমেইহে উৎপাদনশীল। যেতিয়া কোনো ছাত্ৰই আমাৰ কৰ্তৃত্বক প্ৰত্যাহ্বান জনায়, তেতিয়া তেওঁলোকৰ মনোযোগ হাতত থকা বিষয়টোলৈ পুনৰ নিৰ্দেশিত কৰক। প্ৰত্যাহ্বানটোক আওকাণ কৰক, কিন্তু ব্যক্তিজনক নহয়। তেওঁলোকৰ মনোযোগ ঘূৰাই আনিব যে আপুনি কেনেকৈ একেলগে কাম কৰি সমস্যাটো সমাধান কৰিব পাৰে। গতিকে যেতিয়া কোনো ছাত্ৰই কয়, “তুমি মোৰ মা নহয়!” আমি ক’ব পাৰো, “হয়। আপুনি ঠিকেই কৈছে৷ মই তোমাৰ মা নহয়৷ কিন্তু মই আপোনাৰ শিক্ষক, আৰু মই বিচাৰিম যে আমি একেলগে কাম কৰোঁ যাতে আপুনি এই কামত সফল হ’ব পাৰে।”

5. চিন্তাৰ বাবে নিস্তব্ধ সময় দিয়ক।

শিক্ষকসকলক ছাত্ৰ-ছাত্ৰীক এটা প্ৰশ্ন সোধাৰ পিছত কমেও পাঁচ ছেকেণ্ড অপেক্ষা কৰিবলৈ শিকোৱা হয় যাতে তেওঁলোকে প্ৰক্ৰিয়াকৰণ কৰিবলৈ সময় পায়। ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলে ডি-এস্কেলেট কৰিবলগীয়া হ’লে একে কৌশল সমানেই ফলপ্ৰসূ হয়। অস্বস্তিকৰ মৌনতাক ভয় নকৰিব (আমি সকলোৱে তাত গৈছো!)। মৌনতা হৈছে এক শক্তিশালী যোগাযোগৰ আহিলা, আৰু ই ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলক কি হৈছিল আৰু কেনেকৈ আগবাঢ়িব লাগে সেই বিষয়ে চিন্তা কৰাৰ সুযোগ দিব পাৰে। আপোনাৰ শ্ৰেণীকোঠাত এটা শান্ত-নিম্ন কোণ স্থাপন কৰক য'ত ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলে পাঠলৈ ঘূৰি অহাৰ আগতে পুনৰ স্থিৰতা লাভ কৰিব পাৰে।

6. দ্ৰুত শৰীৰৰ স্কেন কৰক।

যেতিয়া ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলে আমাৰ বুটাম টিপি থাকে, আমি কি কওঁ সেয়া গুৰুত্বপূৰ্ণ, কিন্তু আমি কেনেকৈ কওঁ ই এটা ডাঙৰ কৰেপাৰ্থক্য. আমি অনিচ্ছাকৃতভাৱে এজন ছাত্ৰক সহযোগীভাৱে বৃদ্ধি কৰিব পাৰো যেতিয়া আমি মাত উঠাব পাৰো, আৰু আমাৰ অকথ্য যোগাযোগে নিৰাপত্তা বা বিপদৰ ইংগিত দিয়ে। ক্ৰছ কৰা বাহু, চোলা চেপি ধৰা বা নিতম্বত হাত দিয়াটোৱে ডি-এস্কেলেট নহ’ব। কঠোৰ সুৰ বা উচ্চ মাতেও সহায় নকৰে৷ যেতিয়া ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলে শ্ৰেণীত তীব্ৰতৰ হৈ উঠে, তেতিয়া এটা মুহূৰ্ত সময় উলিয়াই উত্তেজনা মুক্ত কৰক আৰু পুনৰ স্থিৰতা লাভ কৰক যাতে আপুনি আপোনাৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলৰ বিৰুদ্ধে কাম কৰাৰ পৰিৱৰ্তে তেওঁলোকৰ হৈ দেখা দিব পাৰে। বক্স ব্ৰেথিং বা “মই এজন শান্ত আৰু সক্ষম শিক্ষক”ৰ দৰে দৃঢ়তা আৰু মন্ত্ৰ ব্যৱহাৰ কৰি চাওক। যদি বাকী সকলো বিফল হয়, তেন্তে দহলৈ গণনা কৰক।

7. ডি-এস্কেল কৰিবলৈ ডিফ্য়ুজাৰ ব্যৱহাৰ কৰক।

যদি আপুনি কোনো ছাত্ৰৰ সৈতে ক্ষমতাৰ সংগ্ৰামৰ সন্মুখীন হৈছে, তেন্তে আপুনি ডি-এস্কেল কৰিবলৈ “ভাল পইণ্ট,” “মই আপোনাক শুনিছো,” আৰু “নোট কৰা”ৰ দৰে সঁহাৰি ব্যৱহাৰ কৰিব পাৰে। বিনিময়ৰ সময়ত আপোনাৰ মাতৰ সুৰ যিমান পাৰে শান্ত কৰি ৰাখক। আপোনাৰ ছাত্ৰজনক শান্ত হ’বলৈ যথেষ্ট ব্যক্তিগত স্থান দিওঁতে চকুৰ সংস্পৰ্শ কৰক। যেতিয়া আপুনি ডিফ্য়ুজাৰ ব্যৱহাৰ কৰে, তেতিয়া আপুনি আপোনাৰ ছাত্ৰক দেখা আৰু শুনা অনুভৱ কৰাত সহায় কৰে।

8. প্ৰতিফলিত পাঠদানৰ অভ্যাস কৰক।

আমি হয়তো আমাৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলক একেবোৰ বুটাম বাৰে বাৰে টিপি থকা দেখিবলৈ পাম। প্ৰতিবাৰেই এনেকুৱা হয়, ই ডি-এস্কেলেচন কৌশলৰ অভ্যাস কৰাৰ সুযোগ, আৰু তাৰ পিছত তাৰ পিছত চিন্তা-চৰ্চা কৰা। শিক্ষকৰ আত্মচিন্তাৰ চাবিকাঠি হ’ল অতীতৰ ওপৰত এক বিস্তৃত, অবাৰ্নিচ কৰা দৃষ্টি নিক্ষেপ কৰা, আৰু সেই পাঠসমূহ ভৱিষ্যতে কেনেকৈ সৰ্বোত্তমভাৱে প্ৰয়োগ কৰিব পাৰি সেইটো নিৰ্ধাৰণ কৰা। এই অভ্যাসক কাৰ্যকৰী কৰিবলৈ কপিং মডেল বিবেচনা কৰক।

অধিক ডি-এস্কেলেচন বিচাৰেশিক্ষকসকলৰ বাবে টিপচ্?

আমি আমাৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ আচৰণৰ প্ৰতি কেনে প্ৰতিক্ৰিয়া প্ৰকাশ কৰো, সেইটোৱেই প্ৰায়ে ইয়াক নিষ্ক্ৰিয় কৰাৰ চাবিকাঠি। চিপিআইৰ শীৰ্ষ ১০টা ডি-এস্কেলেচন টিপছ শিক্ষকসকলক শান্ত হৈ থাকিবলৈ, নিজৰ সঁহাৰি পৰিচালনা কৰাত, শাৰীৰিক সংঘাত প্ৰতিৰোধ কৰাত আৰু অধিক সহায় কৰিবলৈ আৰু অধিক সহজ আৰু ফলপ্ৰসূ কৌশলেৰে ভৰি আছে।

অধিক ডি-এস্কেলেচন টিপছ লাভ কৰক

<২><৮><৩>